 Wypowiedzi i inne obserwowalne zdarzenia.

Miary trafności wskaźników:
 Jak mają się do siebie zakresy pojęć wskaźnika i indicatum.
 Doskonała moc odrzucania (MO) – wszystkie wskaźniki są zarazem indicatum, ale
niekoniecznie odwrotnie. W jest w stanie odrzucić wszystkie nie-I.
 Doskonała moc zawierania (MZ) – kiedy w zakresie wydzielonym przez wskaźnik
W znalazły się wszystkie przedmioty typu I, nawet jeśli są tam też nie-I. Wszystkie
indicatum są zarazem wskaźnikami, ale niekoniecznie odwrotnie.
 Doskonała moc rozdzielcza (MR) – wszystkie wskaźniki są indicatum, oraz
wszystkie indicatum są wskaźnikami. Zakresy wskaźnika i indicatum są identyczne.
 Moc odrzucania – prawdopodobieństwo warunkowej zajścia indicatum ze względu
na zajście wskaźnika, lub inaczej – stosunek liczby przypadków wystąpienia zarazem
wskaźnika i indicatum do ogólnej liczebności zakresu wskaźnika. (0-1)
 Moc zawierania – stosunek liczby przypadków wystąpienia zarazem wskaźnika
i indicatum do ogólnej liczebności zakresu indicatum. Prawdopodobieństwo
warunkowe pojawienia się wskaźnika, gdy zaszło indicatum. Mierzy ono moc z jaka
wskaźnik zawiera w swym zakresie wszystkie zdarzenia, które winien wykazywać. (0-
1)
 Moc rozdzielcza – (funkcją powyższych miar jest) zbiorcza miara mocy rozdzielczej
wskaźnika dla indicatum, równa współczynnikowi korelacji między wskaźnikiem a
indicatum.
 Spośród szeregu wskaźników możemy wybrać ten, który odpowiada nam z punktu
widzenia maksymalizacji mocy wskaźnikowej.


9.12.13 r. – Pomiar i skalowanie.

Pomiar – to procedura, w której przyporządkowuje się zgodnie z określonymi zasadami,
wartości liczbowe – cyfry lub inne symbole – właściwościom empirycznym (Zmiennym).
Cyfry – analizy ilościowe, procedury statystyczne, określają cechy ilościowe - opis, to my
nadajemy im znaczenie ilościowe.
Przyporządkowanie – przydzielenie, cyfry przydziela się obiektom czy zdarzeniom.
Reguła – określa procedurę jaką posłużono się w trakcie przypisywania cyfr lub liczb
obiektom czy zdarzeniom. Wyznaczają jakość pomiaru.
Pomiar musi być sensowny – przystawać do rzeczywistości, oraz mieć podstawy empiryczne.
Izomorfizm
– oznacza podobieństwo lub identyczność struktury. Kwestia czy
wykorzystywany system liczbowy ma podobną strukturę do struktury mierzonych pojęć. Aby
badacze społeczni mogli dokonywać określonych operacji na liczbach, które zostały
przyporządkowane
obserwacjom,
struktura
zastosowanej
przez
nich
metody
przyporządkowania liczb obiektom musi być izomorficzna względem określonej struktury
liczbowej zawierającej te operacje. Dwa systemy są izomorficzne, gdy mają one podobne
struktury i że relacje pomiędzy ich elementami lub dopuszczanymi przez nie operacjami są
również identyczne. Struktura numeryczna narzędzia pomiarowego musi być taka sama, pod
względem relacji operacji, jak struktura wskaźnika; zatem obie struktury muszą być
izomorficzne.
Wskaźniki pojęć i pojęcia bezpośrednio obserwowalne – pomiar.

Zasady dokonywania pomiaru:
1. Zbiór obiektów badawczych musi być określony tak jednoznacznie, aby w każdym
przypadku można było rozstrzygnąć, czy określony obiekt należy do niego czy nie.
2. Warunki sytuacyjne towarzyszące pomiarom, jeśli badacz nie może nimi odpowiednio
manipulować, muszą być znane na tyle, aby można było kontrolować ich ewentualny wpływ
na przebieg pomiarów.
3. Należy dokładnie ustalić metody pomiaru i zbierania danych.
4. Cechę, której dotyczyć mają dane, należy zdefiniować, tak aby można było dokładnie
podać jakiego rodzaju obserwacje mają być przeprowadzone za pomocą danego narzędzia.
Poziomy Pomiaru.

Skala – instrument pomiarowy, rożne sposoby pomiaru = poziomy pomiaru. Operacje
matematyczne i statystyczne, jakie można przeprowadzić na określonym zbiorze liczb, zależą
od osiągniętego poziomu pomiaru.
Poziom Nominalny:
Najniższy poziom. Wykorzystuje się tutaj cyfry lub inne symbole do klasyfikowania
obiektów lub obserwacji do określonej liczby kategori. Te cyfry/symbole tworzą skalę
nominalną zwaną też klasyfikacyjną. (np. Płeć -> 1 – facet, 2 – baba itd.)
Nominalny poziom pomiaru zostanie osiągnięty wówczas, kiedy zbiór obiektów zostanie
poklasyfikowany na kategorie, które będą wyczerpujące (zawierać wszystkie obiekty
określonego rodzaju), wzajemnie rozłączne (żaden obiekt nie będzie zaliczał się jednocześnie
do dwóch kategori) i każdej kategori zostanie przypisany inny symbol, który będzie ją
reprezentował.
Podstawową cechą nominalnego pomiaru jest to, że właściwości obiektów wpadające do
jednej kategori są traktowane jako identyczne dla wszystkich przypadków.
Można tu stosować: obliczanie mody, miar zróżnicowania jakościowego i ilościowego,
odpowiednich miar związku.
Poziom porządkowy:
Typowe relacje: wyższy, większy, bardziej pożądany, trudniejszy itd. Zmienne można
porządkować ze względu na te relacje. (np. demokracja – Anglia > Francja > Rosja – większy
stopień demokracji.)