|
Posłał po trzech sławnych mędrców,mieszkających naówczas przy dworze i odprawują-
cych tygodniową służbę podług panującego w tym państwie zwyczaju.Ci ichmoście,przypa-
trzywszy się dokładnie mojej osobie,różnie względem mnie rozumowali.Wszyscy się zgo-
dzili,że nie mogłem zostać stworzony podług zwyczajnych ustaw natury,ponieważ ogołoco-
ny byłem z władzy przyrodzonej zachowania się przy życiu bądź przez szybkość,bądź przez
łatwość drapania się na drzewo,bądź przez sposobność kopania jam w ziemi.Przypatrując się
zaś przez czas długi zębom moim,wnosili,że jestem zwierzęciem mięsożernym.Ale ponie-
waż wszystkie zwierzęta silniejsze są ode mnie,a myszy polne i tym podobne stworzenia zbyt
zręczne,by stały się mym łupem,nie mogli dojść,z czego żyję,chyba że jem ślimaki i różne
owady;że zaś to ostatnie być nie może,podjęli się wszyscy trz ej nader uczonymi wywodami
tego dokazać.
Jeden spomiędzy tych filozofów wyrwał się ze zdaniem,iż byłem zarodkiem lub nie dono-
szonym płodem,ale to mniemanie odrzucili dwaj drudzy,którzy uważali,że części ciała me-
go są doskonałe i dojrzałe i że wiele lat żyłem,co poznać z mojej brody,na której przez szkło
powiększające było widać włosy.Nie chciano przyznać,żem był karłem,ponieważ małość
moja była bez porównania.Karzeł bowiem,faworyt Królowej,najmniejszy,jakiego tylko
widziano w tym królestwie,miał prawie trzydzieści stóp wysokości.Po długich sprzeczkach
zgodzono się na koniec,żem był relplum scalcatch,co tłumacząc dosłownie znaczy:igraszka
natury.Ta decyzja odpowiada najzupełniej teraźniejszej filozofii europejskiej,której profeso-
rowie,gardząc występowaniem ukrytych przyczyn,pod których zasłoną naśladowcy Arysto-
telesa usiłowali ukryć swoją niewiedzę,wynaleźli to cudowne rozwiązanie wszystkich trud-
ności,ku wielkiemu postępowi w umiejętności ludzkiej!
Po tej ostatniej decyzji błagałem,by mi kilka słów powiedzieć dozwolono.Obracając mo-
wę moją do Króla Jegomości,upewniłem,żem przybył z kraju,w którym znajduje się wiele
milionów ludzi płci obojga gatunku mego,w którym zwierzęta,drzewa i domy są na miarę
mojego wzrostu,w którym przeto mogę bronić się i znajdować pożywienie jak każdy podda-
ny Jego Królewskiej Mości.Na tę odpowiedź,uśmiechając się z przekąsem,rzekli filozofo-
wie,że się dobrze lekcji u mego gospodarza nauczyłem.Król,który miał rozum nierównie
bardziej oświecony,odprawił mędrców i posłał szukać kmiecia,który szczęściem nie wyje-
chał jeszcze z miasta.Wypytawszy się go zaraz na osobności,a potem porównawszy jego
odpowiedź z tym,co słyszał ode mnie i od jego córki,zaczął wierzyć,iż to,co mu powiada-
łem,mogło być prawdą.Prosił Królowej,aby zaleciła mieć o mnie wielkie staranie,i był zda-
nia,żeby zostawić mnie pod dozorem Glumdalclitch,widząc,jak jesteśmy do siebie przywią-
zani.
Urządzono dla niej wygodne w pałacu mieszkanie,przyjęto guwernantkę,pokojówkę i
dwie służące do jej usług,ja zaś wyłącznie jej staraniom zostałem powierzony.
Królowa dała rozkaz nadwornemu stolarzowi,ażeby podług wzoru,przeze mnie i Glu-
mdalclitch przedłożonego,zrobił pudło mające mi służyć za sypialnię.Z największą biegło-
ścią wykonał dane sobie zlecenie,sporządziwszy mi w przeciągu trzech niedziel drewniany
pokój,szesnaście stóp kwadratowych powierzchni,a dwanaście stóp wysokości mający,z
oknami,drzwiami i dwoma przybocznymi gabinecikami,wielkości zwyczajnej sypialni w
Londynie.Powała była tak kunsztownie zrobiona,że można ją było odemknąć.Tym sposo-
bem mogła Glumdalclitch co dzień wyjąć moje łóżko,a usławszy je,nazad włożyć i powałę
znowu nade mną zamknąć.Ściany,podłoga i sufit były jak najwykwintniej i najwygodniej
przez tapicera Królowej obite,ażebym przez niezręczność nosicieli lub trzęsienie powozu nie
został uszkodzony.Stolarz jeden,bardzo biegły w sporządzaniu najdrobniejszych bawidełek,
zrobił dla mnie dwa krzesła z materiału do kości słoniowej podobnego,jako też dwa stoły i
szafę dla rzeczy.Prosiłem też o zamek do drzwi,ażeby i szczury,i myszy nie mogły wejść do
środka.Po wielu próbach zrobił mi ślusarz zamek tak mały,jakiego w tym kraju dotychczas
jeszcze nie oglądano,ja zaś widziałem większy tylko u bramy jednego pałacu londyńskiego.
Klucz postanowiłem nosić przy sobie z obawy,że Glumdaiclitch może go zgubić.Królowa
kazała mi sprawić odzież z najdelikatniejszego jedwabiu,niewiele grubszego od angielskiego
koca.Z początku odzież ta była mi nieznośna i dużo później z ledwością mogłem się do niej
przyzwyczaić.Krój sukien był podług najnowszej mody krajowej,mieszaniny chińskiej z
perską,w ogóle był to jednak ubiór przystojny i poważny.
Królowa tak sobie upodobała moje towarzystwo,ze beze mnie nawet obiadować nie mo-
gła.Stół i krzesło dla mnie umieszczono na stole,przy którym Jej Królewska Mość siedziała.
Glumdalclitch stała też na stołku około stołu i dawała baczność na mnie.Miałem kompletny
serwis srebrny,zawierający wszystkie naczynia i narzędzia do jedzenia,które w porównaniu z
|
