Posiew izolacyjny na podłoże stałe (agar odżywczy)
Celem tego posiewu jest wyizolowanie czystych szczepów drobnoustrojów w postaci
kolonii. Czysty szczep to zbiór komórek pochodzących od jednej komórki macierzystej.
Posiew izolacyjny, zwany też redukcyjnym, polega na rozprowadzaniu zawiesiny komórek za
pomocą ezy, po powierzchni pożywki agarowej. W miarę przeciągania ezy po pożywce,
liczba drobnoustrojów przenoszonych na powierzchnię podłoża będzie coraz mniejsza, aż w
końcu na oczku ezy pozostaną nieliczne komórki, które będą się pojedynczo przyklejać do
pożywki. Każda z tych oddzielonych od siebie komórek zacznie się dzielić i utworzy odrębną
koloniÄ™ – wyizolowany czysty szczep.

W celu wykonania posiewu, należy:
1. Wyżarzyć i schłodzić ezę
2. Pobrać ezą zawiesinę bakterii i delikatnie rozprowadzić ją po powierzchni agaru
stosujÄ…c jednÄ… z wybranych technik
3. Po posiewie ponownie wyżarzyć ezę
4. Posiane hodowle inkubować w temperaturze pokojowej przez kilka dni
5. Po inkubacji ocenić, czy udało się wyizolować czyste szczepy i ile różnych szczepów
znajdowało się w posiewanej zawiesinie.

Zadanie 2. Posiew ezÄ… na skos agarowy
Hodowle na skosie agarowym stosuje się głównie do przechowywania szczepów.
W celu wykonania posiewu, należy:
1. Wyżarzyć i schłodzić ezę
2. Pobrać ezą zawiesinę określonego szczepu bakterii i delikatnie rozprowadzić ją po
powierzchni skosu agarowego zaczynając od dołu i prowadząc ezę zygzakiem ku górze
skosu
6. Po posiewie ponownie wyżarzyć ezę
7. Posianą hodowlę inkubować w temperaturze pokojowej przez kilka dni

Po inkubacji opisać efekty posiewu (intensywność wzrostu, kolor, połyskliwość itp.)


Zadanie 3. Posiew na podłoże płynne (bulion odżywczy).
Posiew stosuje się w celu określenia stosunku do tlenu danej bakterii (czy jest ona
tlenowcem czy względnym beztlenowcem).
1. Pobrać ezą zawiesinę określonego szczepu bakterii i przenieść do probówki z bulionem
odżywczym lekko wstrząsając ezą po włożeniu do bulionu
2. Posianą hodowlę inkubować w temperaturze pokojowej przez kilka dni.

Po inkubacji, na podstawie obserwowanego typu wzrostu hodowli określić, czy posiany
szczep jest tlenowcem czy względnym beztlenowcem.

Zadanie 4. Posiew na podłoże płynne fermentacyjne
Posiew ten służy do badania zdolności danego szczepu do fermentacji określonego cukru,
co przejawia się zmianą zabarwienia pożywki i wytworzeniem gazu zbieranego w rurce
Durhama.
1. Pobrać ezą zawiesinę określonego szczepu bakterii i przenieść do probówki z pożywką
2. Posianą hodowlę inkubować w odpowiedniej temperaturze.
Po inkubacji określić zdolność posianego szczepu do fermentacji cukru zawartego w
pożywce.

Zadanie 5. Posiew metodą kłutą na słupek agarowy z TTC
Posiew ten stosuje się do zbadania zdolności bakterii do ruchu (nie wszystkie bakterie
potrafią się czynnie przemieszczać). Jeśli badany szczep wykazuje zdolność poruszania się, to
zostawia po sobie ślad koloru czerwonego, jako efekt enzymatycznego przekształcenia
obecnego w pożywce bezbarwnego związku TTC w czerwony TF. Reakcję tę katalizuje
enzym dehydrogenaza, aktywny w procesach energetycznych.

1. Pobrać igłą mikrobiologiczną (eza bez oczka) zawiesinę określonego szczepu
bakterii poprzez zwykłe zanurzenie jej w zawiesinie.
2. Zaszczepić słupek agarowy przez wkłucie igły aż do dna słupka (można to wykonać
trzymając probówkę ze słupkiem dnem do góry i wkłuwając się od dołu)

Po tygodniowej inkubacji ocenić zdolność posianego szczepu do aktywnego ruchu na
podstawie stwierdzenia zaczerwienienia pożywki poza miejscem wkłucia.

Zadanie 6. Posiew metodą kłutą na słupek żelatynowy
Posiew stosuje się do badania zdolności danego szczepu do hydrolizy białka, czyli
proteolizy (żelatyna to białko kostne) co przejawia się upłynnieniem żelatyny.
Wykonać posiew jak w zadaniu 5.
Po tygodniowej inkubacji w temperaturze pokojowej ocenić zdolność szczepu do
upłynniania żelatyny.

Zadanie 7. Posiew metodą wgłębną na płytki Petriego
Ten typ posiewu jest często stosowany w badaniach ilościowych (do określenia liczby
komórek w badanym materiale). Przed posiewem należy próbę rozcieńczyć.
Wykonanie rozcieńczenia (schemat):
1. Ustawić w statywie szeregowo 6 probówek zawierających każda po 9 cm3 roztworu
fizjologicznego (liczba probówek jest proporcjonalna do spodziewanego zagęszczenia
drobnoustrojów w próbie wyjściowej)
2. Do pierwszej probówki wprowadzić pipetą 1cm3 wyjściowej zawiesiny
drobnoustrojów i wymieszać na mikrowytrząsarce. Uzyska się w ten sposób 10-krotne
rozcieńczenie próby