Spowodowane jest to bra-
kiem instancji wewnętrznego obiektu !0.
Do sekcji publicznej pliku nagłówkowego klasy dodajemy następującą deklarację:
3(/>8# , -
Do konstruktora i destruktora komponentu dodajemy następujący kod:
(/>8# &&(/>8# ( ) 01 -&(>8# 1 -
$ 8 ( $ 8+-
$ 8@A %
(/>8# &&3(/>8# , -
$ 8-
Rozdział 4. Tworzenie własnych komponentów
245
$ 8@A
$ 8@A1 M
$ 8
Właściwość z !0 jest typu % . Musi być ona ustawiona na kom-
ponent, który korzysta z obiektu !0, aby móc zarządzać łączem do obiektu
. Właściwość ustawiamy na , aby zaznaczyć, że łącze dotyczy kom-
ponentu.
Dostęp do uzyskujemy, dodając właściwość tylko do odczytu. Podany wiersz
umieszczamy w sekcji publicznej definicji klasy.
( 0 "
DeklaracjÄ™ ) dodajemy do sekcji prywatnej.
( 0" , -
Podany kod umieszczamy w pliku kodu źródłowego.
( 0(/>8# &&" , -
+$ 8@A -
# $
Wykonaliśmy komponent łączący się ze źródłem danych, ale na razie nie reaguje on na
zmiany danych. Teraz napiszemy kod, który umożliwi reakcję komponentu na zmiany
pól, na przykład przejście do nowego rekordu.
Klasy łączy danych posiadają zdarzenie zgłaszane w momencie, w któ-
rym źródło danych wykryje zmianę w danych. Aby komponent mógł odpowiedzieć na tę
zmianÄ™, dodajemy metodÄ™ i przypisujemy jÄ… do zdarzenia .
!0 to klasa pomocnicza wykorzystywana w obiektach zwiÄ…zanych z danymi.
Listę jej metod, zdarzeń i właściwości zawiera pomoc środowiska programistycznego
C++Builder.
Zdarzenie jest typu , więc przy tworzeniu własnej metody
musimy korzystać z tego samego prototypu. Poniższy fragment kodu dodajemy do sek-
cji prywatnej nagłówka komponentu.
!"#(/>8# &' (>8#
,&
55;;;
, % +(1'20* -
W konstruktorze przypisujemy metodÄ™ "# do zdarzenia . Przy-
pisanie to usuwamy w destruktorze.
246
Część I Podstawy środowiska C++Builder
(/>8# &&(/>8# ( ) 01 -&(>8# 1 -
$ 8 ( $ 8+-
$ 8@A %
$ 8@A1 % %
(/>8# &&3(/>8# , -
$ 8-
$ 8@A
$ 8@A1 M
$ 8@A1 %
$ 8
Na końcu w następujący sposób definiujemy metodę "#.
, (/>8# && % +(1'20* -
=$ 8@A -
) *; + --
(4.)
(4DD
(4$ 8@A @A*
Metoda "# sprawdza najpierw, czy łącze danych wskazuje na źródło (i pole)
danych. Jeśli nie jest to poprawny wskaźnik, ustawia właściwość & (pole komponentu rodzica) na pusty tekst (w trakcie wykonywania programu) lub na nazwę kontrolki
(w trybie projektowania). Jeśli jest to poprawne pole, ustawia właściwość & na zawartość pola, używając właściwości ' obiektu .
Tym sposobem uzyskaliśmy kontrolkę przeglądania danych. Jest tak nazywana, ponie-
waż umożliwia tylko wyświetlanie zmian źródła danych. Zamieńmy teraz komponent
na kontrolkÄ™ edycji danych.
( !&
Zamiana kontrolki przeglÄ…dania danych na kontrolkÄ™ edycji danych wymaga dodania
kodu reagującego na zdarzenia myszy i klawiatury. Umożliwi to odzwierciedlenie zmian
dokonanych w kontrolce w polu dołączonej bazy danych.
%! &#
Gdy użytkownik umieszcza kontrolkę edycji danych w projekcie, oczekuje, że kontrol-
ka taka nie będzie tylko do odczytu. Domyślna wartość właściwości - klasy
+0 (klasa rodzicielska) to , więc nie musimy niczego modyfikować. Jeśli
Rozdział 4. Tworzenie własnych komponentów
247
kreujemy komponent zawierający własną właściwość -, upewnijmy się, że jest
ona inicjalizowana na .
'
Jeśli zajrzymy do pliku controls.hpp, dowiemy się, że +0 zawiera dwie metody
chronione, ; 9"# i + 9"#. Metody te są wywoływane w odpowiedzi na komunikaty okien (*+,;5*, *+,!/*, *+,+/* i *+,-/*), a same
mogą wywoływać odpowiednie zdarzenia, jeśli użytkownik takowe zdefiniuje.
Aby przesłonić te metody, dodajemy własne metody ; 9"# i + 9"# do klasy
+0. Wykorzystujemy deklaracje klas z pliku controls.hpp.
, , > +(>/ (*% **% L S-
, , ! + %Opis tych klas znajdziemy także w pliku pomocy środowiska C++Builder.
Dodajemy kod źródłowy przedstawiony na listingu 4.59.
Metody MouseDown() i KeyDown()
, (/>8# &&> +(>/ / (*% **% L
Ã¥ S-
=E1 <<$ 8@A# --
(>8# &&> +/ *% LS-
1 > -
1 > +% / *% LS-
, (/>8# &&! + %*B %W! E1EW!1K.A!
!!BBW! E1EBBW!.#L(BBW!#.BBW!J1>#BBW!$#(BBW!M BB
Ã¥W!E"J(BBW!1K.
=E1 <<+!; +!--<<$ 8@A# --
(>8# &&! +!*% -
1 ! -
1 ! +% !*% -
W obydwu przypadkach sprawdzamy, czy komponent nie jest tylko do odczytu oraz czy
!0 jest w trybie edycji. Metoda ; 9"# sprawdza jeszcze wszystkie kla-
wisze kursorów (zdefiniowane w pliku winuser.h). Jeśli wszystkie testy przejdą po-
myślnie, pole można edytować, więc wywoływana jest metoda klasy rodzica. Wywołuje
ona automatycznie kod użytkownika przypisany do zdarzenia, jeśli istnieje. Jeśli pola nie można edytować, wywołujemy tylko kod użytkownika dotyczący zdarzenia.
248
Część I Podstawy środowiska C++Builder
)( &
Jeśli użytkownik zmodyfikuje zawartość kontrolki związanej z danymi, zmiana musi
zostać odzwierciedlona w polu. Podobnie, jeśli zostanie zmodyfikowana wartość pola,
kontrolka powinna uaktualnić swą wartość.
Komponent +0 zawiera metodę "# wywoływaną przez zdarzenie
z !0. Metoda ta odpowiada za aktualizacjÄ™ komponentu, gdy
zmieniona została zawartość pola. Oznacza to, że drugi przypadek aktualizacji danych
jest już wykonany.
Zajmiemy się teraz aktualizacją wartości pola, gdy użytkownik zmodyfikował zawar-
tość komponentu. Klasa !0 zawiera zdarzenie /, w którym to
kontrolka może umieścić zmiany rekordu bazy danych. Możemy teraz wykreować me-