również formy życia politycznego, w której obdarzeni cnotą ludzie będąsię czuli u siebie, jeżeli w ogóle mogą się tak czuć w...

Linki


» Dzieci to nie ksiÄ…ĹĽeczki do kolorowania. Nie da siÄ™ wypeĹ‚nić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
- ustaw federalnych i innych aktów normatywnych prezydenta, parlamentu i rzdu,- konstytucji i statutów podmiotów Federacji, jak równie| innych aktów normatywnych,- porozumieD midzy organami wBadzy paDstwowej a organami podmiotów Federacji oraz porozumieD midzy organami wBadzy poszczególnych podmiotów,- porozumieD midzynarodowych, które zostaBy podpisane, lecz nie weszBy jeszcze w |ycie
»
zdaniami, ograniczony do związków formalnych lub uwzględniający równieŜ związki treściowe; (2) przez określenie punktu wyjścia i punktu dojścia...
»
czarna legenda dziejow polskiNiemiecki Instytut Historyczny - za KrzyżakamiZadbał o wybielenie Krzyżaków w Polsce również Niemiecki Instytut...
»
których zaspokojenie nauka społeczna ma ułatwić — będą nietylko „organiczne", lecz będą również wynikać ze społecznejistoty...
»
Wytworzenie się przywiązania zależy od wrażliwości matki na potrzeby dziecka, ale również od jego temperamentu (dzieci częściej reagujące strachem silniej reagują...
»
rozmawiał?„Drugi” spostrzega bosmana, który również zjawił się na mostku:- Bosco, kto rozmawiał przez telefon podczas ma newrów?- Notre...
»
Podobnie jak próba opisania pojęcia sekty ma charakter teologiczny, tak również próba podziału sekt została dokonana opierając się na kryteriach...
»
terminu wierzyciel złożyłby towar w magazynie sąsiadującym z magazynem dłuż-nika, który w danych okolicznościach również spłonął...
»
Bez wÄ…tpienia energia ki zawarta jest rĂłwnieĹĽ w pokarmie, ktĂłry zjadamy, w powietrzu, ktĂłrym oddychamy, w wodzie, ktĂłrÄ… pijemy...
»
b gGetwa ze swych dóbr dziedzicznych (Icleroż) wówczas, gdy jeszcze haE i 7norski był w powijakach, a zyski z niego niewielkie: Również podcawc ;;ny tvlko...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Obie te sprawy zostały omówione w przed-
stawionych już argumentach Państwu; teraz pozostaje nam podkreślić
ich wzajemny związek. W istocie bowiem Platońska moralność i Platoń-
ska polityka są ściśle współzależne. Każda wymaga logicznego wsparcia
ze strony drugiej. Zrozumiemy to najlepiej badając strukturę dwóch
dialogów Platona, jednego poświęconego w całości pytaniu o to, jak
powinien żyć człowiek jako jednostka, i drugiego, całkowicie
dotyczące-
go zagadnień polityki. W obu przypadkach stwierdzamy, że rozumowa-
nie kończy się na niczym i uzupełniającego argumentu musimy po-
szukiwać gdzie indziej. Pierwszy z tych dialogów to Ucztu, dzieło
powstałe w samym środku życia Platona, podobnie jak Puństwo. Drugi
to Prawa, które Platon napisał pod koniec życia. Główną postacią Uczt
y
jest Sokrates i jest to Sokrates przedplatoński, nauczyciel
Alkibiadesa
i obiekt kpin Arystofanesa. W Prawach Sokrates w ogóle nie
występuje
jako postać dialogu. Sam ten fakt ostro uwydatnia ów kontrast:
agnostyk Sokrates nigdy nie uzurpowałby sobie roli prawodawcy.
87
e
I
ROzUzlAŁ 6
I
I j Uczta jest opisem przyjęcia wydanego na cześć zwycięstwa Aga
-
tona we współzawodnictwie dramatycznym. Goście także współza-
wodniczą, przemawiając na temat natury ź:pms, erosa, który to te
rmin
jest tłumaczony zazwyczaj jako "miłość". Ale tłumacząc w ten spo
sób
ów termin należy pamiętać, że znaczenie Fpcţs waha się pomiędzy
miłością a poźądaniem i że filozofowie przedsokratejscy uczynili
zeń
nazwę dla wszelkich impulsów, które popychają wszystkie istoty
w naturze ku ich celom, jak również nazwę dla specyficznie ludzk
ich
impulsów skłaniających ludzi do grabieży i posiadania. W Uczcie
r
Arystofanes objaśnia znaczenie Fpuţs za pomocą rozwlekłej anegdo
-
I
ty-mitu o pochodzeniu człowieka. Ludzie pierwotnie mieli cztery
y
ramiona, cztery nogi i tak dalej - byli tacy, jak dwie obecne
istot
ludzkie połączone ze sobą. O wiele silniejsi i bardziej zręczni
niż
obecnie,
dawni ludzie zagrażali panowaniu bogów, którzy zapobiegli temu z
a
pomocą ich podzielenia. Odtąd ludzie, jako połówki istot
poprzednich,
szukają po świecie istot, które by je dopełniły. Różnicę między
miłością
heteroseksualną i homoseksualną wyjaśnia się za pomocą odniesien
ia
do rodzaju istot, które zostały pierwotnie podzielone na dwie, a
stąd
- do rodzaju istot, których każda obecna jednostka potrzebuje, a
by
uzupełnić rozdwojoną naturę własną. (Można zauważyć, że zabieg t
en
używany jest także, aby wyjaśnić to, co wszyscy dyskutanci trak-
tują jako pewnik - wyższość miłości homoseksualnej nad heterosek
-
sualną.)
Epţs jest więc pożądaniem tego, ezego nie posiadamy. Kochanek
i
jest człowiekiem, który jest niezadowolony. Ale czy miłość napra
wdę
I,
polega na tym, że możemy kochać tylko to, czego nie mamy'? Sokra
tes
w swej mowie relacjonuje doktrynę, w którą wtajemniczyła go kapł
anka
I Diotyma.
Według jej teorii Fpuţs jest pragnieniem, które nie zostanie za
-
spokojone przez żadną rzecz w świecie. Kochanek przechodzi od mi
łości
' konkretnych pięknych rzeczy i ludzi do miłości auió ió rcaţ.óv,
samego
piękna, i w tym momencie poszukiwania kochanka zosta-
ją zakończone, ponieważ to właśnie jest dobro, którego poszukuje
dusza. Przedmiotem pożądania jest coś dobrego, ale dobro nie ozn
a-
cza i nie jest definiowane jako "to, czego pożąda dusza". "Z pew
-
nością istnieje nauka, zgodnie z którą kvchankami są mężczyźni
I ir
I ' 88
I I I
POS'1'S('RII''1'UM UO PLA1'ONA
poszukujący drugiej połowy siebie samych; ale według mnie miłość nie
jest pożądaniem ani drugiej połowy ani całości, chyba że ta druga
połowa albo całość jest dobra". Dobro zatem nie jest po prostu tym,
ezego pożądamy w dowolnym momencie; dobrem jest tylko to, co by
nas zadowoliło i co nadal dawałoby nam zadowolenie po tym, gdy
dokonamy abstrakcji i wzniesiemy się od konkretnych rzeczy do
Platońskich idei. Tego wstępowania należy się uczyć; nawet Sokrates
musiał być zapoznany z tą teorią przez Diotymę. W samej Uczcie Platon
nie formułuje żadnych opartych na tym morałów politycznych, ale
gdybyśmy zaakceptowali to, o czym w Uczcie mowa, jakie morały
można byłoby z tego wydobyć?
Dobro można więc osiągnąć tylko przez określonego rodzaju
wychowanie, a jeżeli to wychowanie ma być dostępne większej liczbie
ludzi niż tylko skromna część wybranych przypadkowo jednostek, jego
przebieg musi być nadzorowany przez tych, którzy dokonali już
wymaganego wstąpienia od rzeczy ku ideom. Dlatego też z Uczty,
w której rozumowanie jest całkowicie apolityczne - dialog kończy
się
sceną, w której wszyscy są pijani i zapadają w sen, podczas gdy
Sokrates
nad ranem wyjaśnia przysypiającemu Agatonowi i Arystofanesowi, że
ezłowiek, który posiadł geniusţa tragedii, musi także posiadać
geniusza
komedii, i odwrotnie - możemy wywnioskować obraz społeczeństwa
kierowanego odgórnie za pomocą systemu wychowawczego.
Wszystko zależy oczywiście od związku pomiędzy dobrem i ideami.
Pierwsza trafna intuicja Platona głosi, że posługujemy się pojęciem
dobra, aby oceniać i hierarchizować możliwe przedmioty pożądania
i aspiracji. Z niej też wypływa poprawny wniosek, że dobro nie może
oznaczać tylko "tego, czego pożądają ludzie". Druga trafna intuicja

Powered by MyScript