|
wpływ ma zwężenie o wiele mniejsze.
494 Do rekonstrukcji tętnicy można użyć żyły odpiszezelowej pacjenta albo wiele 500 Zwykle wykonuje się połączenie omijające (by-pass) udowo-podkolanowe
innych materiałów. Własna żyła odpiszczelowa jest najlepszym materiałem z tętnicy udowej wspólnej do tętnicy podkolanowej poniżej zamknięcia albo
do rekonstrukcji poniżej więzadła pachwinowego i w chirurgii tętnicy czasami do tętnic piszczelowej tylnej lub strzałkowej, jeśli tętnica pod-
wieńcowej, ale jej użycie ograniczają zarówno jej rozmiar jak i to, że nic kolanowa jest zamknięta. Najlepszym materiałem do przeszczepu jest w hisna
zawsze jest osiągalna. Przeszczepy lellonowe lub dakronowe nigdy nie żyła odpiszezelowa, którą usuwa się i odwraca tak, aby zastawki nie
pokrywają się zupełnie śródbłonkiem i dlatego mają skłonność do za- hamowały przepływu tętniczego. Kiedy żył~r ta jest niedostępna lub rna złą
krzepów, szczególnie przy wolnym przepływie krwi - używa się ich do jakość, wtedy należy zastosować jeden z nowych materiałów, jak hioprze-
zabiegów w odcinku aortalno-biodrowym. Współcześnie alternatywę dla szczep Darolika (żyła pępkowa poddana działaniu glutaraldehydu) lub
' żyły odpisżczelowej stanowią przeszczepy żyły pępkowej poddanej od- Gorotex polyletrafluoroetylen).
działywaniu glutaraldehydu oraz przeszczepy goreteksowe, oba bez skiunno-
ści do wywoływania zakrzepów. S01 Ważnymi czynnikami są: rodzaj przeszczepu, drożność dystalnej części
układu naczyniowego i palenie. Operacja rekonstrukcji powyżej więzadła
495 W kolejności od większej do mniejszej, dostępnymi operacjami są: operacja pachwinowego z użyciem przeszczepu dakronowego daje 75 80°/a utrryma-
zastąpienia rozwidlonym przeszczepem, która współcześnie ma małą śmier- nia drożności po pięciu latach. Poniżej więzadła pachwinowego, gdzie
telność operacyjną i dobre wskaźniki długo utrzymującej się drożności; przepływ jest mniejszy, drożność po pięciu latach wynosi mniej niż 50'%
u miejscowa endarteriektomia; przeszczepy pachowa-dwuudowe u pacjentów, pomimo zastosowania żyły odpiszczelowej.
którzy nie rokują przetrzymania większej operacji brzusznej; przezskórna
angioplastyka balonowa w przypadku zlokalizowanej stenozy. 502 Wskazaniami tymi są: zgorzel owrzodzenie, stała infekcja i ciężki, obezwład-
niający ból spoczynkowy w kończynie, w której przeprowadzenie rewas-
496 Termin ten odnosi się do przerzutów, które tworzą połączenia (shunt) kularyzacji jest niemożliwe. Główną zasadą jest zachowanie stawu kolano-
przeprowadzające krew drogą, która pomija normalny, anatomiczny prze- wago, co daje większą możliwość usprawniania. Można to uczynić, kiedy
bieg naczyń; przeszczepy te stosuje się dla opanowania niedokrwienia klinicznie niedokrwienie ogranicza się do dalszego odcinka goleni i stopy.
u pacjentów, u których większa operacja rekonstrukcji aorty jest niemożliwa Operacja musi być radykalniejsza u pacjentów w bardzo ciężkim stanie,
4i do przeprowadzenia albo przeciwwskazana z powodu współistniejącej którzy nie wytrzymaliby ewentualnej późniejszej rewizji, natomiast może
choroby lub miejscowego zakażenia. Najpospolitszymi są przeszczepy mieć o wiele bardziej zachowawcży charakter u chorych na cukrzycę.
pachowa-udowe i udowa-udowe (cross-over grafts), oba prowadzone przez
i! podskórny tunel. Przeszczep pachowa-udowy stosuje się w przypadkach 503 Tętniak jest nieprawidłowym poszerzeniem tętnicy, zwykle z powodu
~ obustronnej choroby aortalno-biodrowej, podczas gdy przeszczep udo- miażdżycowego osłabienia ściany tętnicy; tętniaki mogą być wrzecionowate,
Iiy' '
wo-udowy można zastosować tam, gdzie zamknięciu uległa tylko jedna kiedy naczynie poszerzone jest na całym obwodzie lub workowate, kiedy
tętnica biodrowa. "wypchnięcie" jest asymetryczne. Tętniak wywołać może także infekcja
154 155
I I (tętniak grzybiczy), uraz i choroba tkanki iącinej (np. zespół Marfana)_
Nieściśle używa sip lego terminu w stanach znanych jaku tętniaki rzekome
i tętniaki rozwarstwiające.
S(l4 O tętniaku rzekomym m<5wimy wtedy, kiedy ściana worka "tętniaka"
st nie z rawdz
.budowana e ,Iw ch elemen '
z J p tow ścian nucz nia, Iccz re
Y Y Y
i ,.
zorganizowanej tkanki włóknistej i krwiaka, Jakkolwiek worek rzeczywisclc
komunikuje się ze światłem tętnicy. Powstaje on w następstwie zatrzymania
przecieku z tętnicy, który mógł być spowodowany przenikającą raną (rana
od noża, złamanie kości, powikłanie arteriograł3i), tępym urazem, patulugi-
cznym pęknięciem albo mógł powstać w miejscu zespolenia naczyniowego.
505 Rozwarstwiający tętniak aorty powstaje w wyniku samoistnego rozerwania
błony wewnętrznej aorty i wewnętrznej części błony środkowej, do którego
dochodzi w wyniku zmian miażdżycowych i nadciśnienia. Krew płynie
wówczas między wewnętrzną i zewnętrzną warstwą błony wewnętrznej
tworząc aortę u dwóch światłach. Nie leczone rozwarstwienie powoduje
zwykle zgubne w efekcie pęknięcie do klatki piersiowej, do osierdzia lub jamy
brzusznej, chociaż - rzadko samoistne pęknięcie z powrotem do światła
i aorty może odbarczyć rozwarstwienie.
506 Tętniak rozwarstwiający aorty objawia się silnym bólem klatki piersiowej,
grzbietu lub brzucha, który może naśladować inne stany, takie jak zawal
serca lub pęknięcie wrzodu trawiennego. W miarę posuwania się rozwars-
h twienia może dojść do kolejnego zamykania odgałęzień aorty powodując
niedokrwienie mózgu, rdzenia kręgowego, jelit, nerek i kończyn dolnych
z towarzyszeniem odpowiednich objawów klinicznych.
507 Zabieg operacyjny jest leczeniem z wyboru w rozwarstwieniu części wslępu-
jąc;ej aorty, natomiast rozwarstwienie części zstępującej najlepiej leczy się
zachowawczo utrzymując w sposób kontrolowany niskie ciśnienie tętnicze
krwi. Przyczyną bardziej agresywnego traktowania zmian w tętnicy wstępu-
jącej jest występujące tu prawdopodobieństwo zgonu z powodu niedomykal-
I 'I ' ności aortalnej, zamknięcia tętnicy wieńcowej lub tamponady osierdziu.
Natomiast zabieg chirurgiczny na tętnicy zstępującej może spuwodwać
niedokrwienie rdzenia kręgowego, powinno się więc w miarę możliwości,
unikać go; jednak zabieg może się okazać konieczny w przypadku po-
stępującego poszerzania się aorty, wskazującego na groźbę pęknięcia.
|
