Jeszcze więcej szczegółów: więc dobrze, w pierwszym salonie będzie urzędował przynależny mu prezydent, który będzie musiał stale przewodniczyć wyżej wymienionemu pierw­szemu biuru. Co dotyczy drugiego biura - idem, co dotyczy trzeciego biura - idem, co dotyczy czwartego biura - idem, co dotyczy piątego biura - idem, co dotyczy szóstego biura - idem.
Traveler wzruszał się na myśl, ile owo idem, będące wielkim ustępstwem na rzecz czytelnika, musiało kosztować Ceferina. Ale ten znajdował się już w samym sercu swojego tematu i przystępował do tego, co nazywał „delikatną misją Ligi Narodów”, a mianowicie:
1) Kontrolować (a może nawet ustalać) wartość pieniędzy w obiegu międzynarodowym. 2) Wy­znaczać zarobki robotników, płace urzędników etc. 3) Wyznaczać wartości wszystkiego tego, co jest międzynarodowe (podać lub wyznaczyć cenę wszystkich artykułów nadających się do sprzedawania i wyliczyć jeszcze wiele innych rze­czy: ile broni palnej powinien mieć kraj, ile . dzieci zgodnie z międzynarodowymi umowami powinna urodzić każda kobieta etc. 4) Oznaczyć dokładną wysokość sumy, która będzie się na­leżała każdemu jako renta, emerytura etc. 5) Ile dzieci powinny urodzić wszystkie razem kobiety świata? 6) Sprawiedliwy podział dóbr na planie międzynarodowym etc.
Dlaczegóż - słusznie zastanawiał się Traveler - Ceferino powtarza zalecenia dotyczące wolności i brzuchów? W punk­cie 3 mówi o tym jako o wartościach, a w punkcie 5 jako o konkretnej sprawie podlegającej kompetencjom Ligi. Cie­kawe wyłamanie się z symetrii, z idealnej surowości porząd­nego kolejnego wyliczania, może wyrażające niepokój, może podejrzenie, że klasyczny porządek jest jak zawsze poświęce­niem prawdy na rzecz piękna. Lecz Ceferino otrząsał się z tego romantyzmu, o który go posądzał Traveler, i przy­stępował do modelowego podziału.
Rozdawnictwo broni.
Wiadomo, że każdy z krajów świata posiada odpowiadającą mu ilość kilometrów kwadratowych terenu.
Dobrze, oto więc służę przykładami: A) Kraj, który ma, przypuśćmy, 1000 kilomet-rów kwadratowych, powinien posiadać 1000 armat. Kraj, który ma, przypuśćmy, 5000 kilometrów kwa­dratowych, powinien posiadać 5000 armat (innymi słowy, trzeba zrozumieć, że jedna armata wypada na jeden kilometr kwadratowy);
B) Kraj, który ma, przypuśćmy, 100 kilometrów kwadratowych, powinien posiadać 2000 karabinów; kraj, który ma, przypuśćmy, 5000 kilometrów kwa­dratowych, powinien posiadać 10000 karabinów etc. (innymi słowy, trzeba zrozumieć, że dwa kara­biny wypadają na jeden kilometr kwadratowy etc.). Te zasady należy stosować we wszystkich istnieją­cych krajach. Francja ma mieć 2 karabiny na każdy swój kilometr kwadratowy, Hiszpania, idem; Belgia, idem; Rosja, idem; Stany Zjednoczone A.P., idem; Chiny, idem; etc. Odnosi się to wszelkiego rodzaju broni, jaka istnieje, a) czołgi, b) karabiny maszyno­we, c) terrorystyczne bomby; karabiny ręczne etc.
(139)
130
RYZYKO UŻYWANIA ZAMKÓW BŁYSKAWICZNYCH
„The British Me­dical Journal” in­formuje nas o no­wym rodzaju wypadków, których ofiarami bywają dzieci. Powodem tych wypadków jest używanie zamków błyskawi­cznych zamiast guzików przy rozporkach u spodenek (dono­si nasz korespondent medyczny).
Niebezpieczeństwo polega na przytrzaśnięciu napletka przez zamek błyskawiczny. Dwa takie wypadki już się zda­rzyły. W obydwóch, celem uwolnienia dziecka, trzeba było uciec się do obrzezania.
Wypadek może nastąpić przede wszystkim, gdy dziecko chodzi samo do ubikacji. Zdarza się, chcąc wybawić dziecko z kłopotu, rodzice pogarszają sprawę ciągnąc zamek w nie­odpowiednim kierunku, dziecko bowiem nie jest w stanie wytłumaczyć, czy wypadek miał miejsce przy zaciąganiu, czy też przy odciąganiu zamka. Jeżeli dziecko już było ob­rzezane, wypadek staje się o wiele groźniejszy...