Kate nie czuła do niego żalu...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Była jedynie zszokowana i zadziwiona swoją własną głupotą. Wiedziała, że Donovan czuje się niezręcznie z powodu bogactwa i pozycji jej rodziny, a mimo to popełniła głupstwo i podjęła decyzję bez jego zgody.
Drżąc, przytuliła się do niego. Tłumaczyła, że chciała sprawić mu przyjemność i że już nigdy nie będzie taka nierozważna. Zerwą umowę i zamieszkają tam, gdzie on zechce. Donovan powiedział, że dom jest cudowny, że to najpiękniejszy prezent, jaki kiedykolwiek dostał i że z rozkoszą będzie tu mieszkał do końca świata, jeżeli tylko Kate mu wybaczy skandaliczne zachowanie.
Wzajemne przeprosiny przerodziły się w pasję. Kochali się namiętnie na nagiej dębowej podłodze. Donovan był tak delikatny i czuły, że Kate zaczęła cieszyć się z ich pierwszej kłótni, bo dzięki temu zbliżyli się do siebie jeszcze bardziej.
Gdyby wtedy wiedziała to, czego dowiedziała się później, chyba zerwałaby zaręczyny. Pewności nie miała nawet teraz. W ich małżeństwie były dobre i złe chwile. Nie da się ukryć, że te trzy lata ukształtowały ją na osobę, jaką jest teraz.
Wzrok Kate spoczął na oszronionym krzaku.
– Spotykasz się z kimś? – spytała. Donovan zawahał się nieznacznie. – Tak.
– Będziesz się z nią spotykał, jeśli tu zamieszkam?
– Czyja wyglądam na wariata? Oczywiście, że nie. I bez tego życie będzie wystarczająco skomplikowane. A ty? Umawiasz się z kimś w San Francisco?
– Tak. – Pomyślała o swoim związku z Alekiem. – Odległość położy temu kres.
– Mówisz, jakbyś rozważała możliwość zostania – odezwał się, żeby przerwać krępującą ciszę.
Kate zagryzła wargę. Rzeczywiście, zastanawiała się nad tym. Przed śniadaniem ponownie przeczytała list ojca i była głęboko poruszona jego szczerością.
Równie ważna okazała się uwaga matki. Miała rację, mówiąc, że ciągle kieruje nimi przeszłość. To dlatego Kate czuła się dziwnie, myśląc o Aleku i wszystkich mężczyznach, z którymi spotykała się przez lata. Wszyscy byli porządni, mili, atrakcyjni, ale nie mogła zaangażować się emocjonalnie.
Wyborów dokonywała nieprzypadkowo. Zakładała, że kiedyś powtórnie wyjdzie za mąż – najlepiej, zanim jej biologiczny zegar wybije północ – ale nie robiła nic w tym kierunku. Może nadszedł czas, aby uporać się z tym, czego kiedyś nie potrafiła udźwignąć. Ale sama myśl o tym wywołała alarm w jej głowie.
Donovan najwyraźniej odgadł, o czym myśli.
– Obiecuję, że jeżeli zostaniesz, w ogóle cię nie dotknę.
Zwykle dotrzymywał słowa. Czy może lepiej powiedzieć – zawsze miał dobre chęci.
– Jeżeli... jeżeli coś się stanie, zniknę stąd w jednej chwili.
– Nic się nie stanie, Kate. Przyrzekam.
Przyjrzała mu się, starając się zachować obiektywizm, jakby wcześniej się nie znali. Wygląd Donovana doskonale odzwierciedlał to, kim był: silnym, mądrym mężczyzną, który sprawdza się jako biznesmen, inżynier, i radzi sobie z ciężką pracą fizyczną. Jego włosy, nadal były ciemne i jedwabiste, ale już nie sięgały do ramion. Ściął je, kiedy zaczął mieć kontakt z klientami, chociaż Sam go o to nie prosił. Donovan ciężko pracował, zarówno przy drobnych, jak i poważnych zleceniach, aż w końcu stał się prawą ręką jej ojca.
Ale to była tylko powierzchowna zmiana. O wiele ważniejsza była przemiana wewnętrzna. Lata sukcesów w poważnej firmie sprawiły, że się ustatkował. Stał się osobą godną zaufania. Nie był już twardy, czym imponował jej, gdy się poznali.
Byli dorośli. Może... może im się uda.
– Jeżeli mnie nie dotkniesz i zerwiesz z tamtą kobietą, czeka nas ciężki rok.
– Podobno mężczyzna osiąga szczyt możliwości seksualnych około dziewiętnastego roku życia, a potem jego potencja stopniowo spada. Jestem w podeszłym wieku, więc może uda mi się przeżyć dwanaście miesięcy w celibacie – powiedział sucho.