Wsparcie społeczne wiadczone jednostce przez jej pierwotnš grupę odgrywa znaczšcš rolę w zapobieganiu zaburzeniom psychicznym. Animator życia lokalnej społecznoci powinien zidentyfikować osoby, które lubiš wspierać innych - naturalnych sšsiadów - i towarzyszyć im w ich działalnoci przez dostarczanie pomocy materialnej oraz informacji. Sieć społeczna lub tworzenie koalicji. Jest to kolejna strategia zwišzana z rozwojem społecznoci. Stosujšcy jš pracownik dšży do zgromadzenia przedstawicieli różnych lokalnych agencji i organizacji w celu wspierania inicjatyw zwišzanych ze zdrowiem psychicznym, takich jak promowanie kampanii przeciw dyskryminacji rasowej czy tworzenie lobby, którego zadaniem byłoby na przykład pozyskanie funduszy na orodek dla ofiar gwałtu. Wsparcie dla opiekunów. Jest to ważna dziedzina, w której opiekunowie gromadzš się i tworzš specjalistyczne zespoły oraz sieci pomocy, takie jak zespół opiekunów osób z demencjš. 34 Wród form opieki dziennej funkcjonujšcej w Polsce wymienić należy: warsztaty terapii zajęciowej - finansowane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dzienne orodki samopomocy - finansowane z budżetu centralnego, a także różne formy opieki dziennej - finansowane przez samorzšdy. Wszystkie prowadzone sš przez samorzšdy. Należy jednak podkrelić, że niechęć rodowiska lokalnego utrudnia tworzenie takich form pomocy, a rodki z budżetu państwa nie sš wystarczajšce w stosunku do potrzeb (przyp. red.). 166 Psychologia dla pracowników socjalnych Edukacja w zakresie zdrowia psychicznego. Tu strategie obejmujš: informowanie społeczeństwa o zagadnieniach zwišzanych ze zdrowiem psychicznym, uwiadamianie praw i możliwoci osobom korzystajšcym z usług w zakresie ochrony zdrowia psychicznego, na przykład wspieranie ich w składaniu skarg, wspieranie tych, którzy odgrywajš istotnš, ale często niedocenianš rolę w opiekowaniu się ludmi w sytuacjach kryzysowych, a więc kapłanów, pracowników domów pogrzebowych czy nauczycieli. Wpływanie na ustawodawców. Przekazywanie informacji o zagadnieniach dotyczšcych ochrony i promocji zdrowia psychicznego osobom uprawnionym do podejmowania decyzji w tych sprawach. Różne koncepcje w dziedzinie ochrony zdrowia psychicznego Najważniejszym zagadnieniem jest ustalenie skutecznoci koncepcji zarówno w odniesieniu do osoby, jak i okolicznoci, w jakich siejš stosuje. W tym podrozdziale zajmiemy się ocenš efektywnoci różnych koncepcji stosowanych głównie w depresji, nie zapominajšc jednak o indywidualnych potrzebach i wymaganiach każdego chorego. Scott i Freeman (1992) porównywali skutecznoć, koszty i poziom satysfakcji osobistej u 121 dotkniętych depresjš osób w wieku od osiemnastu do szećdziesięciu pięciu lat, poddawanych leczeniu czterema metodami: 1. Leczenie farmakologiczne: amitryptylina zapisana przez psychiatrę. 2. Terapia poznawczo-behawioralna prowadzona przez dwóch psychologów klinicznych, obejmujšca również działania skierowane na rozwišzywanie problemów. 3. Poradnictwo i praca z pacjentem prowadzona przez dwóch pracowni)'ów socjalnych, obejmujšca zachęcanie i słuchanie, pomoc w zrozumieniu uczuć [...], występowanie w imieniu pacjenta, a także w niektórych wypadkach organizowanie wsparcia społecznego, wišt oraz spotkań małżeńskich czy rodzinnych". 4. Rutynowa opieka lekarza rodzinnego, obejmujšca także kierowanie do innych orodków. Pomiar depresji przeprowadzono przed interwencjš, a następnie po czterech oraz po szesnastu tygodniach. W artykule znalazło się następujšce podsumowanie: C3° Wyrana poprawa stanu zdrowia nastšpiła po szesnastu tygodniach we wszystkich grupach eksperymentalnych. Odnotowano tylko nieznacznš przewagę leczenia specjalistycznego nad rutynowš opiekš lekarza rodzinnego, choć wymagało ono co najmniej czterokrotnie częstszego kontaktu terapeutycznego i kosztowało dwa razy więcej. Najwyżej oceniane przez pacjentów było poradnictwo pracowników socjalnych oraz terapia psychologiczna. Praca socjalna na rzecz ochrony zdrowia psychicznego 167 Sš to wyniki bardzo zachęcajšce dla pracowników socjalnych. Potwierdzajš je również wyniki innych badań, na przykład Corney (1984). Niekorzystne sš natomiast względne koszty: interwencja, która jest dwa razy droższa od innych, zapewne nie znajdzie poparcia u kierownictwa placówki. Wiele przemawia za tym, by stosować różnorodne strategie. W zależnoci od indywidualnej oceny przypadku specyficzne interwencje powinny być stosowane pojedynczo lub łšcznie. Może do nich należeć: oferowanie wsparcia społecznego lub upewnienie się, że jest ono dostępne,
|