zasięgu plemiennym...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
Chociaż wiele współczesnych kobiet traktuje tę tendencję jako przykrą przypadłość, ma ona tak szeroki zasięg, że trudno uznać ją za przypadek...
»
- ogólny zasięg chronologiczny;- metodykę sporzšdzenia spisu;- przeznaczenie spisu...
»
Poskromicielka dzikich zwyczajów plemienia, Która czyni człowieka człowiekowi bratem I koczownicze namioty zamienia W nieruchome, spokojne chaty...
»
- Idę - powtórzyła pani Warmington, usuwając się Julie z zasięgu ręki...
»
Roland skinął głową i spojrzał na Susannah...
»
3 ℝ \ ℚ; p|ab ⇒ p|a ∨ p|b...
»
(nie analizuje ich!!!) i wprowadza je do naszej rzeczywistości...
»
A pr z e c i e ż wła dz a ‼ kluc z y " poz osta je w ow y c h ka p ła na c h, bo s kor o...
»
szkanie w starym zrujnowanym domu...
»
— Musiał to zrobić, Ding...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Wytworzenie się jednej warstwy panujšcej (wielmoże i wojowie)
w wyniku zróżnicowania społecznego połšczyło grupy ludzi zainteresowanych w
utrzymaniu jednoœci państwa. Ta sama warstwa, umocniwszy swe stanowiska, zaczęła
z kolei dšżyć do ograniczenia władzy swoich ksišżšt w okresie dzielnicowym celem
uzyskania większego wpływu na zarzšd państwa i zyskania większego udziału w po-
dziale dochodu narodowego.
4. Okolicznoœciš sprzyjajšcš utrwaleniu państw narodowych był od dawna tle-
jšcy się konflikt między dwoma uniwersalnymi władzami: Cesarstwem i Papiestwem
w drugiej połowie XI wieku (słynny spór o inwestyturę biskupów przez władze œwiec-
kie). Stronš atakujšcš, dšżšcš do ograniczenia władzy œwieckiej, w tym zaœ przede
wszystkim cesarzy rzymskich, będšcych równoczeœnie królami Niemiec, Włoch i Bur-
gundii, byli papieże. W mniejszym stopniu spór ten zaznaczył się w zasięgu oddzia-
ływań Cesarstwa Bizantyjskiego, gdzie koœciół prawosławny był zawsze bardziej
uległy wobec władzy œwieckiej. Z konfliktu tego korzystały wszystkie państwa
europejskie, wyzwalajšc się spod dominacji cesarzów rzymskich. Wœród tych państw
znajdowała się również Polska, która w XI wieku dwukrotnie zdołała skutecznie
r
28 GERARD LABUDA
przekształcić monarchię typu ksišżęcego, uchodzšcš za władztwo drugiego rzędu, w
monarchię królewskš (1025, 1076), ale wskutek zatargów wewnętrznych nie potrafiła
utrwalić instytucji królewstwa w swoim ustroju politycznym. Monarchia typu kró-
lewskiegozapewniała „niepodzielnoœć państwa" w tym znaczeniu, iż wszyscy ksišżęta,
nawet z jednej i tej samej dynastii, musieli uznawać zwierzchnictwo króla. Tę zasadę
udało się w Polsce zapoczštkować dopiero za dwu ostatnich Piastów, to jest Władys-
ława Łokietka i Kazimierza Wielkiego, a utrwalić ostatecznie w Polsce jagiellońskiej.
5. Już w X wieku Polska piastowska zajmowała trwałe miejsce w systemie two-
rzšcego się wówczas w całej Europie systemu państw narodowych.
Nota bibliograficzna
I. Zagadnienia ogólne
T. Manteuffel, Historia powszechna - Œredniowiecze, Warszawa 1990.
B. Zientara, Historia powszechna - Œredniowiecze, Warszawa 1968.
Historia dyplomacji polskiej, t. I, pod red. G. Labudy i M. Biskupa, Warszawa 1980.
J. Baszkiewicz, Państwo suwerenne w feudalnej doktrynie politycznej do poczštków XIV Wieku,
Warszawa 1964.
Praca zbiorowa. Dziesięć wieków Europy, pod red. J. Żamowskiego, Warszawa 1983.
B. Zientara, Œwit narodów europejskich - Powstanie œwiadomoœci narodowej na obszarze Europy
pokarolińskiej. Warszawa 1985.
II. Dzieje narodów l państw europejskich
H. Łowmiański, Poczštki Polski, t. I-VI, Warszawa 1963-1986.
K. Tymieniecki, Polska w œredniowieczu. Warszawa 1961.
K. Tymieniecki, Dzieje Niemiec do poczštku ery nowożytnej, Poznań 1948.
G. Ostrogorsky, Dzieje Bizancjum, Warszawa 1967.
L. Bazy Iow, Historia Rosji, Wrocław 1968.
J. Serczyk, Historia Ukrainy, Wrocław 1990.
M. Kosman, Historia Białorusi, Wrocław 1979.
J. Ochmariski, Historia Litwy, Wrocław-1990.
W. Felczak, Historia Węgier, Wrocław 1966.
R. Heck, M. Orzechowski, Historia Czechosłowacji, Wrocław 1969.
III. Zagadnienia szczegółowe
J. Hauziriski, W kręgu uniwersalizmu œredniowiecznego: Sacrum Imperium Romanum, Słupsk 1988.
H. Samsonowiez, Polska i Niemcy w procesie kształtowania się europejskiego systemu państw w
œredniowieczu, w: Zapiski Historyczne, t. 55, 1990, s. 195-204.
G. Labuda, Kształtowanie się systemu państw i narodów europejskich w X. i XI. wieku, w:
Konfrontacje, Wiedza Powszechna, Warszawa 1992.
Polska a Niemcy i Cesarstwo w X wieku
KLAUS ZERNACK
Pielgrzymka cesarza Ottona III do grobu œwiętego Wojciecha w GnieŸnie w roku
1000 przyczyniła się do œwiatowego rozgłosu cesarskiej i papieskiej polityki renovatio
imperii. Polityka obydwóch państw prowadzona od czasu zjazdu gnieŸnieńskiego
ożywiła, jak podaje Ÿródło z końca XI wieku, stojšce blisko tamtych wydarzeń,
nadzieje wielu współczesnych na połšczenie polskich Słowian z Rzeszš Niemieckš
(regnum Sclavorum regno Theutonicorum confoederari). Polska i Niemcy, partnerzy
tego poruszajšcego œwiatem wydarzenia na przełomie I i II tysišclecia, pojawili się na
arenie dziejowej w przecišgu X wieku, w bardzo odmiennych warunkach historycz-
nych: niemieckie regnum było „państwem sukcesyjnym" wielkiego Królestwa Fran-
kijskiego i rozwinęło się w długim, zapoczštkowanym w drugiej połowie IX wieku,
procesie z dawnej Francia orientalis, wschodniej częœci państwa Karolingów; przy
czym ów proces znalazł stosunkowo szerokie odbicie w ówczesnych Ÿródłach.
Zupełnie inaczej było w przypadku państwa polskiego (regnum Sclavorum), które
powstało poza zasięgiem dawnego œwiata kultury starożytnej, na odległych ziemiach
na wschód od Odry, prawdopodobnie w wyniku szybkiego połšczenia się plemion
około końca IX wieku. Podstawę wzrostu władzy ksišżęcej w kształtujšcym się
państwie polskim stanowił prawdopodobnie - jak w wypadku Skandynawii i Rusi -
handel dalekosiężny. Jego poczštki w regionie gnieŸnieńsko-poznańskim przypusz-
czalnie sięgajš dopiero końca IX wieku; przy czym były one zwišzane z rozwojem
Wolina. Wtedy dopiero, jak się zdaje, rozpoczęła się ekspansja plemienia Polan. W
tym czasie zakres aktywnoœci karolińskiej polityki wschodniej ulegał ustawicznym
zmianom. ródła informujš przede wszystkim o procesach zachodzšcych na południo-
wym wschodzie, na granicach Bawarii, gdzie wraz z wtargnięciem Madziarów i rozpa-
dem państwa wielkomorawskiego na przełomie IX i X wieku miały miejsce wydarze-
nia rzeczywiœcie poruszajšce œwiat.
Stopniowy rozpad wschodniego królestwa Franków (Francia orientalis) przejawił

Powered by MyScript