192 W\:- Kok KogutaCzy prezydent miasta z jakiejœ zachodniej prowincji nie poczuje się przytłoczony luksusem akademii, bogactwem szanghajskiej administracji i...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
- ustaw federalnych i innych aktów normatywnych prezydenta, parlamentu i rzdu,- konstytucji i statutów podmiotów Federacji, jak równie| innych aktów normatywnych,- porozumieD midzy organami wBadzy paDstwowej a organami podmiotów Federacji oraz porozumieD midzy organami wBadzy poszczególnych podmiotów,- porozumieD midzynarodowych, które zostaBy podpisane, lecz nie weszBy jeszcze w |ycie
»
ni—i odrodzi! Zwalczymy ducha pasywizmu—abnegacji—dekadencji i—zachodniej —por- nografii—juĹź...
»
6 łoszn kojdesz (język święty), język Biblii, lecz masy ludowe w miastach i miasteczkach...
»
Po przyjeździe do Werony, owiniętej i przeciętej wolnym nurtem Adygi wkomponowanej w pejzaż miasta, patrząc na przerzucone nad rzeką mosty, bulwary i linię...
»
589 Nazwa zdarzenia Przy klikniĂŞciu dwukrotnym (DbICJick) (zdarzenie zachodzšce w sekcji formularza)PrzykÂład 27Private...
»
Przyczepa była pusta, a ślady stóp prowadziły z obozowiska w różnych kierunkach, toteż po chwili zastanowienia Boone wspiął się na pagórek leżący na zachód...
»
 Leński i jego zwolennicy nie widzieli sensu w negocjacjach, ktĂłre mogły jedynie osłabić czujność Rosji Sowieckiej na froncie zachodnim...
»
Mimo naszych wysiłkĂłw dzieci milkły jedno po drugim i pogrążały się w snach zasypanego miasta...
»
I pozna³y to miasta niemieckie na poczštku, jaka siê w cnocie ludzkiej odmiana zsta³a, gdy spowiedŸ wyrzucili...
»
przyczyny tak˝e nie mia∏y na Ăłw fakt decydujĂ cego wp∏ywu) – ju˝ od pierwszych dni nap∏ywaç zaczyna∏y do Miasta i jego okolic ca∏e...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Akademia funkcjonuje więc na tej samej zasadzie co wzorcowe wsie i modelowe fabryki, charakterystyczne dla komunistycznej pedagogiki od epoki maoistowskiej. Wówczas należało naœladować dzielnych robotników z pól naftowych w Daqing, dzisiaj należy kopiować styl bycia zameiykanizowanych menedżerów z Pudong. Jednak z pewnoœciš w akademii nie przewiduje się nauki samodzielnego, krytycznego myœlenia.
Kiedy zastanowiłem się nad tym, jak działacze partyjni radzš sobie z niepokojami społecznymi bez używania przemocy, zapewniono mnie, że został przewidziany i taki przypadek. Tuż pod Szanghajem znajduje się wzorcowa wioska Wujiang, gdzie uczniowie akademii doskonale dajš sobie radę z „pokojowym współżyciem" — od żšdań chłopskich po problemy z nowoczesnoœciš. Naturalnie stażyœci zwiedzajš w grupach tę „witrynę".
Dyrektor akademii poprosił mnie o wygłoszenie kilku wykładów. Kiedy spytałem, jakie tematy miałbym poruszyć, otrzymałem odpowiedŸ, że to nieistotne; najważniejsze, by prowincjonalni działacze zobaczyli, jak wyglšda francuski wykładowca. Przyrzekłem sobie, iż kiedy nadejdzie ten dzień, pomyœlę przede wszystkim o ubraniu, a nie o treœci wykładu, bo najwyraŸniej wykładowców się nie słucha, lecz oglšda. Doszedłem również do wniosku — z pewnoœciš zbyt pochopnie — że jeœli przyszłoœć wymarzona przez partię tak bardzo przypomina jej przeszłoœć, to przed partiš nie ma przyszłoœci.
Partia w poszukiwaniu utraconej wiarygodnoœci
Historię chińskiej partii odczytywać można jako poszukiwanie kolejnych, coraz słabszych legitymizacji. W pierwotnej wersji pozowała na ruch patriotyczny, walczšcy z japońskim agresorem i korupcjš nacjonalistycznego państwa (w rzeczywistoœci armia Mao unikała, jak tylko mogła, spotkania oko w oko z japońskš armiš, bo skończyłoby się ono dla niej niechybnš katastrofš). Kiedy w 1949 roku partia przejęła władzę, przywróciła porzšdek i przyrzekła wprowadzenie demokracji, przedstawiciele ruchów liberalnych, które były z niš sprzymierzone (jak w Euro-
Koniec partii 5&j-*F- 193
pie Wschodniej po sowieckiej kolonizacji), sšdzili, że komuniœci dotrzymajš słowa i zorganizujš wolne wybory. Lecz język Mao Zedonga uległ zmianie: czy Chiny nie potrzebujš do modernizacji na wzór Zwišzku Radzieckiego autorytarnych rzšdów? Ta modernizacja przeprowadzona w absurdalny sposób — „Wielki Skok Naprzód", stalownia w każdej wsi... — okazała się katastrofš. Po pierwszej legitymizacji uzyskanej dzięki wyzwoleniu i drugiej dzięki modernizacji Mao Zedong sięgnšł po legitymizację dzięki nieustajšcej rewolucji (pamiętamy, jak zlikwidowała dawne Chiny i ich elity). Po œmierci Mao i zawieszeniu rewolucji nadszedł Deng Xiaoping. Zadekretował czwartš legitymizację dyktatury: poprzez bogacenie się obywateli.
Czy rozwój gospodarczy okaże się wystarczajšcy, by zagwarantować partii wieczne trwanie, o jakie zabiega? Zachód skłonny jest to uwierzyć, nie docenia bowiem pragnienia wolnoœci i sprawiedliwoœci Chińczyków. Jednak partia widzi, że przybywa rewindykacji dóbr koœcielnych, demonstracji bezrobotnych i złupionych chłopów, petycji intelektualistów. Dochodzi więc do wniosku, że rozwój jest niewystarczajšcy, tym bardziej że trzy czwarte narodu nie odnoszš z niego żadnych korzyœci. Partia poszukuje zatem pištej legitymizacji; mógłby to być nacjonalizm i wojna, która stanowi zawsze jego apogeum.

Powered by MyScript