34

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da siÄ™ wypeÅ‚nić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
276Diddleya, i wystąpił przed sześciotysięczną widownią festiwalu zapowiedziany przez Boba Dylana, z którym jamował wcześniej w znanym temacie Shake, Rattle And...
»
 XVIRano Tanner brnÄ…c w bÅ‚ocie i omijajÄ…c leżące na ziemi gaÅ‚Ä™zie, gÅ‚azy oraz zdechÅ‚e ryby obszedÅ‚ samochód dookoÅ‚a, otworzyÅ‚ tylne...
»
- Odpokutowałem swój dzień, jutro ty znowu leżysz...
»
Sgn i Sqr...
»
biblioteki depozytowe, księgozbiory oddane na przechowanie albo do użytkowania z zachowaniem prawa własności deponenta i na uzgodnionych warunkach...
»
Jaco To jest zawartość pliku dane...
»
Winicjusz chciał z niej mieć kochankę, lecz gdy okazała się cnotliwą jak Lukrecja, rozkochał się w jej cnocie i teraz pragnie ją poślubić...
»
funkcjonalnych
»
uogólniania" (Wittgenstein) czy „pokusa metafizyki" (Derrida)...
»
— Jak nie narodzone dzieciÄ™...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Ron Wood, Keith Richards i Darryl Jones (na ¿ywo w latach 90.)
35. Czy ktoœ widzia³ jego dziewczynê? - Mick w nowojorskim metro, 1997
.
37. First we take Manhattan- konferencja prasowa pod mostem Brooklyñskim, 18 sierpnia 1997
siêgn¹³ po piosenkê Wanna Ho³d You z albumu UNDERCOVER, ale prawdziw¹ niespodziankê zaserwowa³ fanom wykonuj¹c dawno zapomnian¹ „listê za¿aleñ", adresowan¹ na p³ycie EMOTIONAL RESCUE do panny Anity Pallenberg, Ali About You. Trudno zrozumieæ, dlaczego ch³opcy w³¹czyli do repertuaru Le³'s Spend The Night Together- ograli to przecie¿ do bia³oœci podczas trasy koncertowej 1981 roku, a i wtedy nikt ju¿ nie cenzurowa³ s³owa „noc"... Na postulat Richardsa zespó³ zmieniaæ bêdzie na ka¿dym wystêpie od piêciu do szeœciu piosenek. Na ma³ej scenie wykonuje zwykle Like A Rolling Stone i pierwszy wiêkszy przebój autorski - The Last Time. A tak¿e Little Ouennie oraz Let It Bleed. Sensacj¹ sam¹ w sobie s¹ efekty z u¿yciem ognia - p³omieniami wybuchaj¹ i miotaj¹ nimi we wszystkie strony dwie wielkie wie¿e boczne. Osobn¹ sensacj¹ jest zastosowanie mostu transmisyjnego, którego kolejne elementy wysuwaj¹ siê z siebie (podobnie jak dzieje siê to w drabinie stra¿ackiej), tworz¹c pomost o wygiêtym profilu. To po nim czterej Stonesi przechodz¹ z du¿ej sceny na ma³¹. Nazywa siê to... show-business.
Interesuj¹cymi przemyœleniami na temat koncertu jako widowiska oraz kryteriów doboru repertuaru podzielili siê z dziennikarzami sami muzycy. Mick powiedzia³, ¿e „ca³y koncert dzieli siê na akty, podobnie jak sztuka teatralna -widownia wcale nie musi tego zauwa¿yæ, ale tak jest. I to podzia³ widowiska narzuca dobór utworów, nie odwrotnie. Decyduje sam charakter piosenek -mo¿na je wymieniaæ w okreœlonym miejscu koncertu, pod warunkiem, ¿e bêd¹ zbli¿one w klimacie. Tak powstaje lista numerów. Potem trzeba je zagraæ, ¿eby zobaczyæ, jakiego kszta³tu nabiera koncert". Keith by³ - jak zawsze - szczery do bólu: „Staramy siê opanowaæ jak najwiêcej materia³u; oczywiœcie oprócz rzeczy zupe³nie okropnych, takich jak na przyk³ad Blue Turns To Grey- chocia¿ wiem, ¿e znajd¹ siê tacy, którym i to siê podoba..." Mick wyjaœni³ zasady wprowadzania do koncertowego repertuaru nowych utworów: „Na wczesnych koncertach trasy gramy tylko jedn¹, najwy¿ej dwie nowe piosenki. Wprowadzamy je stopniowo -po trzech, czterech miesi¹cach, jest ich z pó³ tuzina". Charlie Watts - drugi obok Rona Wooda uzdolniony plastycznie cz³onek zespo³u - pomaga zazwyczaj przy tworzeniu oprawy scenicznej. To on zwróci³ uwagê, ¿e „od tego, jak wygl¹da scena, zale¿y, co zagramy. Natomiast od tego, co zagramy, zale¿y, jak wygl¹daæ bêdzie scena - wszystko zazêbia siê nawzajem, tworzy jedn¹ ca³oœæ..." Kiedy w wizji projektantów „zazêbiaj¹ siê" nawzajem trzy setki utworów (nie licz¹c nawet Blue Turns To Grey), daje to efekty, których nie pomieœci ka¿dy stadion...
W ostatnich dniach wrzeœnia odby³a siê premiera albumu BRIDGES TO BABYLON. Na prawo most, na lewo most - a do³em wino p³ynie... Opowiada Keith Richards: „Rolling Stonesi nagrywaj¹ najlepsze p³yty pod presj¹, z przys³owiowym no¿em na gardle. Bywa³o ju¿, ¿e nagrywaliœmy album przez dwa lata, w pe³nym komforcie - tyle tylko, ¿e wszystko siê po drodze rozmywa³o. Na nowym albumie czuje siê tê presjê, czuje siê te¿ poœpiech i atmosferê improwizacji. Nigdy jeszcze nie schud³em nagrywaj¹c p³ytê, a ta kosztowa³a mnie cztery kilogramy, na które naprawdê nie mogê sobie pozwoliæ... Ale ju¿ wracam do
305
normy". Ca³e szczêœcie - gdyby wszyscy czterej Rolling Stonesi schudli po cztery kilogramy, zosta³yby z nich szkielety!
Najnowsza p³yta „drugiej reinkarnacji Stonesów" (mo¿na tak chyba mówiæ od czasu STEEL WHEELS, bo los zespo³u wisia³ wczeœniej na w³osku) œmia³o staje w rzêdzie najlepszych dokonañ The Rolling Stones. Tym razem i materia³ dystansuje utwory ze (œredniego...) albumu N/OODOO LOUNGE i produkcja przenosi „klasyczn¹" grupê w œwiat w porywach futurystyczny, a co najmniej wspó³czesny - wspó³autorami tego sukcesu s¹ wiêc tak¿e: producent Don Was i (skomputeryzowani) The Dust Brothers. Grupie towarzyszy plejada znakomitych muzyków z Los Angeles, a Keith i Charlie zwrócili uwagê, jak istotny wp³yw na efekty pracy mia³a tym razem jej lokalizacja. Keith: „Pierwszy raz od dawna nagrywaliœmy ponownie w Los Angeles. Istniej¹ zasadnicze ró¿nice - ca³e lata nagrywaliœmy na piêknych, tropikalnych wyspach, ale muzyk zdany jest tam wy³¹cznie na siebie. Jeœli, na przyk³ad, potrzebna jest sekcja dêta, albo ktoœ graj¹cy na instrumentach perkusyjnych, lepiej od razu wybiæ to sobie z g³owy -przyjad¹ za dwa tygodnie, albo nie przyjad¹ wcale, bo kolesiowi w³aœnie skoñczy³ siê paszport, etc. Nie docieraj¹ tam ¿adne wp³ywy z zewn¹trz. Dlatego w Los Angeles, gdzie zreszt¹ nagraliœmy wiêkszoœæ rzeczy w latach 60., by³o teraz inaczej. Mamy tu wielu kumpli - wystarczy przeczytaæ sk³ad na p³ycie: Jim Keltner, Waddy Wachtel, Blondie Chaplin... Nie wszyscy od razu grali z nami, ale podrzucali nam pomys³y i z wielk¹ przyjemnoœci¹ pracowaliœmy w ten sposób -a nie w pró¿ni". Charlie: „To ma faktycznie du¿y wp³yw - okaza³o siê, ¿e Wayne Shorter mieszka na tej samej ulicy. Zacz¹³ te¿ do nas wpadaæ Jim Keltner, on zawsze wszêdzie wpada..."
Nowe piosenki Stonesów to czysta przyjemnoœæ. Grupa ponownie wznios³a siê do poziomu wielkiego, œwiatowego singla - Anybody Seen My Baby. Wspó³autork¹ tego ³adnego utworu jest, mimo ¿e mêska, to jednak... kobieta: k.d.lang). Wspó³autork¹ mimowoln¹ zreszt¹. Otwieraj¹cy p³ytê Flip The Switch konkuruje bez kompleksów ze s³ynnymi numerami, od których zaczyna³y siê zawsze albumy Rolling Stonesów: Love Is Strong (w 1994 roku), Sad Sad Sad (1989), One Hit (To The Body) (1986), Undercover Of The Night (1983) czy Start Me Up (1981). S¹ na nowej p³ycie inne mocne numery rockowe - wyró¿niaj¹ siê wœród nich Low Down, Gunface i Too Tight. Znakomitym poziomem odznaczaj¹ siê dwa soul-rockowe popisy Jaggera (znalaz³y siê one zreszt¹) na kolejnych singlach z tego albumu: Out OfControli Saint Of Me. W pierwszym z nich Mick przyznaje siê, co prawda, do lekkiego zagubienia:
W³óczy³em siê po mieœcie Wa³êsa³em siê po deszczu By³em za³amany i znowu pi³em Spogl¹da³em z mostu na niepokoj¹cy nurt
306
Rozmawia³em z obcymi o czasach, które przeminê³y By³em m³ody i niem¹dry agresywny, pró¿ny i czaruj¹cy Ale mia³em szczêœcie - dlaczego tak siê zmieni³em? Straci³em nad tym kontrolê...
Ale ju¿ w drugim - Saint Of Me - tryumfuje na ca³ej linii, obstaj¹c przy swoim, mimo niechlubnych/chwalebnych (niepotrzebne skreœliæ) przyk³adów z historii nowo¿ytnej:
Œwiêty Pawe³ przeœladowca
by³ okrutnym i grzesznym cz³owiekiem
Ale Jezus oœwieci³ go oœlepiaj¹cym blaskiem
i jego ¿ycie zaczê³o siê na nowo
Augustynowi nieobce by³y pokusy
uwielbia³ kobiety, wino, œpiew
Zna³ te¿ niecne rozkosze czynienia z³a
Ze mnie nie uda ci siê zrobiæ œwiêtego

Powered by MyScript