|
Liczba punktów....
Słabe strony: ma monopol na tytuły w gazetach; zbyt ambitny; towarzyszy
mu aura braku doświadczenia; dwulicowy; potrzebna mu władza.
Liczba punktów....
Łączna liczba punktów za mocne i słabe strony twojego "prezydenckiego"
profilu osobowości Silnego-Perfekcyjnego....
`ty
Czy możesz być takim przywódcą jak Gore?
`ty
Czasem osoby, które mają naturę Perfekcyjnego oraz energię i ambicję
Silnego, potrafią podchodzić do życia tak poważnie i z taką determinacją
dążyć do sukcesu, że inni ludzie odwracają się od nich. Mimo że ludzie z
osobowością Perfekcyjnego mogą zostać wielkimi przywódcami, nawet mężami
stanu, wielu nie wykorzystuje oczywistych zdolności ze względu na brak
umiejętności postępowania z ludźmi. Oni są bardziej zainteresowani
perfekcyjnym wykonaniem zadania niż dogadzaniem po drodze innym.
Jak już dowiedzieliśmy się wcześniej, nie będziesz mógł zostać przywódcą,
jeśli ani jedna osoba nie jest dostatecznie przekonana, żeby podążać za
tobą. Możesz znać właściwe odpowiedzi i być wielekroć mądrzejszy od innych,
ale jeśli ludzie nie będą cię lubili, to sam talent nie wystarczy, żeby
stanęli po twojej stronie.
Richard Nixon, Hillary Clinton i Albert Gore - wszyscy mają taką właśnie
kombinację osobistych cech. Nie ma magicznego dotyku, gotowego uśmiechu ani
spontanicznego poklepywania po plecach. Jeśli masz podobną naturę,
pamiętaj, że musisz być swobodny w kontaktach z ludźmi. Życie ci nie
ucieknie, jeśli czasem stracisz kilka minut na beztroską pogawędkę. Ludziom
to pochlebia, jeśli poprosisz ich o opinię lub spytasz o rodzinę.
Jedną z głównych słabych stron Perfekcyjnego-Silnego jest powaga, z jaką
podchodzi do życia. To głębokie, poważne spojrzenie, które przenika do
serca innych, sieje panikę wśród zwolenników i zamienia uwielbienie w
strach. Spójrz w lustro i przyjrzyj się dokładnie. A teraz uśmiechnij się!
Czy jest różnica? Uśmiech nic nie kosztuje, ale tym z osobowością
Perfekcyjnego potrzebne będzie kilka serii ćwiczeń, żeby potrafili szybko
przywołać szczery uśmiech.
Spróbuj zaakceptować innych wokół siebie jako omylne ludzkie istoty,
które należy traktować wyrozumiale i ze współczuciem. Nie próbuj układać
ludzi alfabetycznie w segregatorach - nie będą pasowali i poranisz ich, gdy
będziesz próbował zamknąć szufladę.
Kolejną lekcją, którą można wyciągnąć obserwując postępowanie Gore'a,
jest to, że nigdy nie należy poprawiać swojego szefa w obecności innych
ludzi. Jeśli jest jakiś problem, co do którego masz inne zdanie niż to
zostało wyrażone w oficjalnej opinii, poproś o spotkanie, by przedyskutować
ten problem prywatnie. Jeżeli ta druga osoba ma osobowość Silnego, poprzedź
swoje uwagi wstępem w rodzaju: "Wiem, że pan¬8¦pani pracuje ciężej niż my
wszyscy i ma doskonałe pomysły, więc nie mam odwagi wspominać o nowej
myśli, jednak..." Pamiętaj, że ludzie z tą osobowością wszystkie rzeczy
widzą jako czarne i białe - nie ma szarego pośrodku. To, że pragną
lojalności w szeregach, powoduje, iż patrząc na ciebie oceniają, czy jesteś
z nimi, czy przeciw nim. Jeśli wyczują, że podważasz ich autorytet, ty
również możesz zostać odesłany do letniego obozu!
`tc
24. Oddaj swój najlepszyŃ
strzał do miedzianegoŃ
pierścionka -
Rush Limbaugh
`tc
Dobrze znana osobistość radiowa: 19?? - ?
Osobowość: Silny-Popularny
Dewiza do zapamiętania: Zawsze celuj, by być numerem jeden.
Czy ma sens wprowadzanie do książki o osobowościach prezydentów
outsidera, który nawet nie jest politykiem? Czy konserwatywna osobistość
radiowa może wywołać wystarczająco wielki hałas i zwrócić na siebie
wystarczająco dużo uwagi, by zagrozić liberalnemu prezydentowi? Czy
polityczna satyra tworzona przez genialny umysł połączony z ustami, które
nigdy się nie zamykają, może nastraszyć rząd do tego stopnia, że poszuka
prawnej drogi, by je zamknąć?
W każdym innym czasie odpowiedź brzmiałaby "nie", ale gdy pojawił się
słoneczny, o księżycowej twarzy Rush Limbaugh, wyzwanie takie stało się
faktem. Limbaugh stał się myszą, która ryknęła, konserwatywnym głosem,
który zdobył serca i umysły wystarczającej ilości ludzi, żeby obóz Clintona
przeżył kilka bezsennych nocy. Podczas gdy religijna prawica rozglądała się
za ujmującym przekazem, Rush podbił jej serca i jest bardzo zajęty będąc
prawicowym i nie będąc religijnym. Głosi ich ewangelię ze swojego ołtarza
elektronicznej poczty.
`ty
Rozum i humor
`ty
Dlaczego konserwatywny komentator staje się tak popularny w liberalnych
mediach? Według jego własnych słów: "Ponieważ mówię to, co oni myślą.
Ludzie reagują na to, co mówię, gdyż to jest prawda - mój dowcip i mądrość
są jak lina ratunkowa rozsądku rzucona kulturze, która prawie utonęła w
zamieszaniu i mętnej wodzie. Nic dziwnego, że każdego dnia coraz więcej
ludzi garnie się do moich cierpkich, ale niosących nadzieję słów".(1Ď)
Na papierze jego słowa mogą wydawać się aroganckie, ale wygłaszane przez
niego zawierają dostatecznie dużo humoru, by stać się łakomym kąskiem i
sprawić, że całe danie nabiera smaku - szczególnie dla tych siedzących po
prawej stronie stołu.
Przez lata Amerykanie określali pojęciem "godzina szczytu" ten okres
czasu po zakończeniu dnia pracy, kiedy samochody poruszały się zderzak przy
zderzaku, a ludzie zwykle zrównoważeni tracili opanowanie. Jednak dzisiaj
"godzina szczytu" następuje wtedy, gdy w radio pojawia się Rush Limbaugh ze
swoim ostrym politycznym humorem. Restauracje rezerwują "szczytowe pokoje"
dla gości, którzy chcą posłuchać Rusha jedząc kanapki Reubena, w
przedsiębiorstwach są "szczytowe przerwy", podczas których pracownicy mogą
włączyć radio na krótką pogadankę o tradycyjnych wartościach, zanim wrócą
do pracy.
Steven Roberts, reporter "US News and World Report" napisał: "Rush
Limbaugh przeobraził się w prawdziwego amerykańskiego oryginała łącząc
słowa rozrywki i informacji w nową formę przekazu. Jest w tym trochę
karnawału, trochę szkolnej lekcji, trochę kazania... nawet jego krytycy
uznają, że jest zabawny".(2Ď)
Wprawdzie wiele radiowych osobistości lubi wyśmiewać się z polityków, ale
niewielu ma odwagę stawiać sprawy tak ostro w obawie przed zrażeniem
słuchaczy i utratą audytorium. Rush zawdzięcza swój sukces po części temu,
że na samym wstępie daje wszystkim jasno do zrozumienia, iż nie zależy mu
na tym, żeby się z nim zgadzali. Jego zasada "wykładanie kawy na ławę" jest
pokrzepiająca i nawet słyszano, jak jeden z liberalnych działaczy
|
