jako wyjątek od wspomnianej zasady w kilku zaledwie przypadkach...

Linki


» Dzieci to nie ksiÄ…ĹĽeczki do kolorowania. Nie da siÄ™ wypeĹ‚nić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
znaczeniu jako znak czegoś, signifiant odnoszący się do signifié, signifiant różne od swego signifié...
»
400 Jest to nazwa ograniczonej zakrzepicy żylnej zlokalizowanej pod skóra wokół odbytu, inaczej znanej jako zakrzepica żylaków zewnętrznych odbytu; objawia się pod...
»
Serwer udzielił mu dostępu do swej pamięci jako Zygmuntowi Sygusiowi, ale w osobistym katalogu Zygmunta Sygusia Robert nie znalazł niczego ciekawego...
»
Tej to duszy przysługuje istnienie, a pośrednio dopiero ciału zorganizowanemu przez duszę,podczas gdy zwierzętom i roślinom istnienie przysługuje jako jUŻ...
»
System znany dziś jako Wiedza Tajemna istniał początkowo nic posiadając nazwy, przekazywany z pokolenia na pokolenie przez długie wieki...
»
W ostatnich latach pojawiło się kilka inicjatyw odbudowy obiektu, bądź z przywróceniem pierwotnych funkcji, bądź jako schroniska turystycznego...
»
Agnes poczuła ulgę: Laura zapewne nie umiała wyobrazić sobie niczego konkretnego jako “czegoś”, lecz jej gest nie pozostawiał cienia wątpliwości: to...
»
Dlatego też unikano bombardowania, a nawet bezładnego używania ciężkiej broni w pobliżu terenów zabudowanych oraz - jako że samoloty były równie kosztowne,...
»
W Warszawie, jako zastępcy Rządu Tymczasowego, zostali trzej ludzie: Stefan Bobrowski, Władysław Daniłowski i Witold Marczewski: pierwsi dwaj młodzi,...
»
- Skoro jesteś odpowiedzialny za moje bezpieczeństwo, to ja jako żona jestem odpowiedzialna za twoje zdrowie...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Mianowicie: a)
przy niektórych umowach, np. zlecenie (odstąpienie w każdym czasie) lub spółka
(odstąpienie z ważnych powodów); b) przy umowach wzajemnych w razie
niewykonania zobowiązania przez drugą stronę (art. 491 i n. k.c.). Natomiast przy
zawarciu każdej umowy strony mogą wprowadzić dodatkowe zastrzeżenia umowne,
że w ciągu oznaczonego terminu jednej z nich lub im obu wolno od umowy odstąpić
(art. 395 § 1 k.c.). Zastrzeżenie takie, przeciwnie niż zadatek, jest osłabieniem
zawartej umowy, skoro strona uprawniona może jednostronnie odstąpić od umowy
ważnie zawartej.
Co do koncepcji teoretycznej zastrzeżenia omawianego typu -- zob. A.
Kunicki: Umowne prawo odstąpienia, Lwów 1939.
W przypadku zastrzeżenia prawa odstąpienia przewidzianego w systemie k.c.
strona może korzystać ze swego uprawnienia zarówno przed wykonaniem umowy,
jak i po jej wykonaniu. Zastrzeżenie terminu zakreślającego okres, w ciągu którego
od umowy wolno odstąpić, jest usprawiedliwione interesem strony przeciwnej,
albowiem strona ta musi wiedzieć, jak długo trwa stan niepewności co do skutków
zawartej umowy. Wykonanie prawa odstąpienia następuje przez jednostronne
oświadczenie złożone drugiej stronie. Musi ono być bezwarunkowe i raz dokonane
nie może ulec odwołaniu bez zgody drugiej strony, albowiem ma ono charakter
oświadczenia kształtującego prawa stron. Jeżeli czy to po stronie wierzycieli, czy po
stronie dłużników występuje więcej osób, odstąpienie może być wykonane tylko
przez wszystkich i przeciwko wszystkim.
Co do skutków odstąpienia od umowy, według art. 395 § 1 k.c., uważa się, że
umowa nie była wcale zawarta. Odstąpienie ma zatem moc wsteczną (skutek ex
tunc). Wyłania się tu komplikacja dla przypadków, gdy odstąpienie od umowy
nastąpiło po jej choćby częściowym wykonaniu.
Można by wprawdzie uznać, że znajdują wówczas zastosowanie przepisy o
bezpodstawowym wzbogaceniu (nienależnym świadczeniu), które przewidują
obowiązek dokonania odpowiednich przesunięć majątkowych, tj. zwrotu świadczeń
itd. (art. 405 i n. k.c.), kodeks jednak normuje stosowne skutki osobno.
Punktem wyjścia unormowań k.c. jest ogólna zasada, że to, co strony sobie
świadczyły, ulega zwrotowi w stanie nie zmienionym, chyba że zmiana była
konieczna w granicach zwykłego zarządu (art. 395 § 2 k.c.). Jeżeli zawarta umowa
miała charakter umowy wzajemnej, a obie strony dokonały świadczeń, mają je
zwrócić jednocześnie. Tym samym dopóki strona nie zwróci lub nie zabezpieczy
zwrotu otrzymanego świadczenia, drugiej stronie przysługuje prawo zatrzymania
(art. 496 k.c.). Jeżeli pewne świadczenia, zwłaszcza polegające na usługach lub
używaniu rzeczy, nie mogą być zwrócone w naturze, drugiej stronie należy się
odpowiednie wynagrodzenie pieniężne (art. 395 § 2 zd. 3 k.c.).
Ustawa nie rozstrzyga expressis verbis kwestii zwrotu pożytków i nakładów.
W doktrynie jest reprezentowany pogląd (A. Ohanowicz, J. Górski), że do zwrotu
pożytków stosuje się odpowiednio zasadę art. 395 § 2 k.c., natomiast do zwrotu
nakładów -- przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu.
Jak wykazano wyżej, świadczenie powinno być zwrócone w stanie nie
zmienionym. Dopuszczalne są jedynie zmiany w przedmiocie świadczenia, które
były konieczne w granicach zwykłego zarządu (art. 395 § 2 k.c.). Kto nie może
zwrócić tego, co otrzymał, w stanie nie zmienionym, obowiązany jest do naprawienia
szkody wywołanej utratą, uszkodzeniem lub obciążeniem przedmiotu świadczenia,
albowiem powinien był liczyć się od początku z obowiązkiem zwrotu według
ogólnych zasad art. 471 i n. k.c. Obowiązek naprawienia szkody nie powstaje tylko
wówczas, gdy szkoda wynikła wskutek okoliczności, za które obowiązany do zwrotu
świadczenia nie odpowiada.
Nawet całkowita utrata przedmiotu świadczenia nie staje się przeszkodą dla
odstąpienia od umowy w wykonaniu umownego prawa odstąpienia. Strona, która by
miała zwrócić utracone świadczenie, staje się bowiem albo wolna od obowiązku
zwrotu, gdy za utratę nie ponosi odpowiedzialności, albo zobowiązana do
odszkodowania, gdy odpowiedzialność za utratę ją obciąża.
Kwestią sporną jest dopuszczalność zastrzeżenia umownego prawa od-
stąpienia od umowy przenoszącej własność nieruchomości. Formułowany jest
bowiem zarzut, że umowa taka prowadziłaby do naruszenia zakazu zastrzegania
warunku, określonego w art. 157 k.c., ponieważ w swych konsekwencjach prawo
odstąpienia może być porównane z warunkiem rozwiązującym. Pogląd ten nie
wydaje się jednak trafny, ponieważ nie jest słuszne utożsamianie warunku oraz
prawa odstąpienia. Nie można ponadto nie zauwa żyć, że osłabienie więzi prawnej w

Powered by MyScript