" [Goethe]
"Stepy akermañskie" - podmiot liryczny czuje siê zagubiony, zazdroœci ludziom i zwierzêtom mog¹cym ¿yæ w ojczyŸnie, krajobraz pog³êbia têsknotê za ni¹. Poszukuje odg³osów z kraju:
"W takiej ciszy! - tak ucho natê¿am ciekawe,
¯e s³ysza³ bym g³os z Litwy. - JedŸmy, nikt nie wo³a"
"Pielgrzym" - têsknota za ojczyzn¹, piêkno krainy po której podró¿uje nie jest dla niego radoœci¹ gdy¿ nie mo¿e byæ w w³asnej ojczyŸnie.
 
Motyw pielgrzyma w liryce romantycznej. "Sonety krymskie" jako pamiêtnik Pielgrzyma; nawi¹zanie do "Wêdrówek Childe Harolda" Byrona.
"Wêdrówki Childe Harolda" - poemat dygresyjny, tytu³owy bohater wyrusza w œwiat ¿eby odnaleŸæ w nim swoje miejsce, nie zna celu wêdrówki.
Adam Mickiewicz w swoich sonetach przedstawia rzeczywistoœæ widziana oczami Pielgrzyma, opisuje jego wewnêtrzne prze¿ycia i przemyœlenia.
"Stepy akermañskie"
"Burza" - pozostali pasa¿erowie s¹ przera¿eni, jednak Pielgrzym siê nie boi, nie potrafi, jest osamotniony, stwardnia³y, nie ma za co siê modliæ, z kim siê ¿egnaæ.
"Pielgrzym"
"Bajdary" - (piêkna dolina krymska) moment zapomnienia, kiedy podmiot liryczny zatraca siê w piêknie Krymu, stara siê zapomnieæ w czym pomaga mu szaleñcza jazda na koniu, upaja siê tym - podobna sytuacja w "¯egludze"
"Droga nad przepaœci¹ w Czufut-Kale"
"Ajudach" - prze¿ycia poety s¹ natchnieniem dla jego twórczoœci.
Patrz te¿ punkt - motyw podró¿y...
 
"Sonety krymskie" jako próba dotarcia do tajemnicy Wschodu.
Przez nawi¹zania do poezji islamskiej wprowadza do "Sonetów krymskich" lokalny, orientalny koloryt, a u¿ywanie licznych s³ów arabskich, nie daj¹cych siê znaleŸæ w polskich s³ownikach wywo³ywa³o furiê warszawskich klasyków. Orient jest wyraŸnie obecny w jego sonetach o ruinach muzu³mañskiej przesz³oœci na Krymie, gdzie grób jawi siê jako wa¿ny symbol przemijania ludzkich namiêtnoœci, a obraz nocy, gdzie "powietrze tchn¹ce woni¹, t¹ muzyk¹ kwiatów" ["A³uszta w nocy"], prowadzi na myœl motywy poezji arabskiej, pe³nej zmys³owej kontemplacji.
 
Rozwa¿ania na temat potêgi natury i znikomoœci cz³owieka w "Sonetach krymskich".
Pod wp³ywem potêgi natury Pielgrzym pojmuje znikomoœæ ¿ycia przenosi siê w œwiat metafizyki. Przedstawione jest to np. W sonecie "Droga nad przepaœci¹ w Czufut-kale"
"Mirzo, a ja spójrza³em! Przez œwiata szczeliny
Tam widzia³em - com widzia³, opowiem - po œmierci,
Bo w ¿yj¹cych jêzyku nie ma na to g³osu."
W sonetach przedstawiona jest potêga natury w opozycji do znikomoœci cz³owieka i cywilizacji.
 
"Pan Tadeusz" jako utwór pisany "ku pokrzepieniu serc".??
"Pan Tadeusz" przedstawia wyidealizowany obraz "kraju lat dziecinnych",Polski.Obraz ten dla emigracji mia³ byæ swoistego rodzaju przypomnieniem o kraju o jego przesz³oœci. Pisze
"O Matko Polsko! Ty tak œwie¿o w grobie
Z³o¿ona - nie ma si³ mówiæ o tobie!"
a zarazem wyra¿a nadzieje ¿e w przysz³oœci kiedy Polska odzyska niepodleg³oœæ, przysz³e pokolenia bêd¹ wspominaæ i p³akaæ nad losami swych przodków (teraz nie czas na to).
 
Elementy krytycyzmu w "Panu Tadeuszu" (np. Postaæ Maæka Dobrzyñskiego).
Krytykê wyra¿a Maciek nad Maækami:
" A g³upi wy! Na kim siê mle³o, na was skrupi.
To póki o wskrzeszeniu Polski by³a rada,
O dobru pospolitym, g³upi u was zwada?
Nie mo¿na by³o, g³upi, ani siê rozmówiæ,
G³upi, ani porz¹dku, ani postanowiæ
Wodza nad wami, g³upi! a niech no kto podda
Osobiste urazy, g³upi, u was zgoda!"
Maciek nie wierzy równie¿ w zwyciêstwo Napoleona, podkreœla ¿e Armia napoleoñska jest obca i niekoniecznie jej sukces musi wi¹zaæ siê z powstaniem Pañstwa Polskiego.
Mickiewicz wyra¿a swój krytycyzm dotycz¹cy Polaków niejako miêdzy wierszami.
W epilogu zarzuca Polakom, ¿e nie wiedzieli co robiæ i dochodz¹ do tego po czasie. Polacy mobilizuj¹ swoje si³y kiedy jest ju¿ za póŸno, improwizuj¹ i ponosz¹ ogromne koszta, nie s¹ zorganizowani i sumienni. Zawiœæ, wybuchowoœæ, lenistwo i egoizm, podzia³y, nie ucz¹ siê na w³asnych b³êdach.
 
Obraz Litwy w twórczoœci A. Mickiewicza.