Rêce s¹ te¿ okreœlane jako narz¹d wa¿niejszy od innych. Przemawia za tym niema³o argumentów. Udoskonalone, sprawne rêce s¹ wa¿n¹ cech¹ biologiczn¹
odró¿niaj¹c¹ cz³owieka od zwierz¹t. Odgrywaj¹ one te¿ czynn¹ rolê w procesie jego rozwoju umys³owego. Poza tym spoœród 202 koœci, z jakich z³o¿ony jest szkielet cz³owieka, a¿ 54 nale¿y do koœæca r¹k. Z 434 wszystkich miêœni – 108 s³u¿y ich funkcjom. W ¿adnym innym miejscu cia³a natura nie zmieœci³a na tak ma³ej przestrzeni tylu urz¹dzeñ mechanicznych. Ró¿norodny kszta³t koœci, przemyœlny uk³ad miêœni i œciêgien, kilkanaœcie prostych i z³o¿onych stawów zapewniaj¹ rêkom nad-zwyczajn¹ sprawnoœæ, szybkoœæ w ruchach i niezmordowanie w pracy. Anatomiczne w³aœciwoœci r¹k sprawiaj¹, ¿e ka¿dy palec odznacza siê innymi, okreœlonymi cechami i ka¿dy ma inne zadanie. Najbardziej niezale¿ny i pracowity jest kciuk.
Niektórzy anatomowie wyznaczaj¹ mu na tyle odrêbn¹ i wa¿n¹ rolê, i¿ mówi¹, ¿e mamy cztery palce i kciuk. Kciuk jest palcem najsprawniejszym. Z kolei najsilniejszy jest palec œrodkowy. Zrêczny i silny jest tak¿e palec wskazuj¹cy. Palce serdeczny i ma³y s¹ mniej poradne. Najtrudniej te¿ przyuczaj¹ siê do czynnoœci precyzyjnych, jak choæby do gry na fortepianie. W naszych rêkach drzemie najprawdopodobniej jeszcze wiele umiejêtnoœci, których nie wykorzystujemy. G³ównie w koñcach palców. Zdarzaj¹ siê bowiem osoby, maj¹ce zdolnoœci „widzenia” palcami. Opuszka-mi, na przyk³ad, rozpoznaj¹ litery i kolory. ¯ó³t¹ barwê odczuwaj¹ jako g³adk¹, czerwieñ jest dla nich szorstka, br¹z – lepki.
LINIE PAPILARNE Skóra u r¹k /i stóp/ jest w zasadzie trochê inna ni¿ gdzie indziej. Na wierzchu znajduje siê cienki, wci¹¿ z³uszczaj¹cy siê naskórek. Tu¿ pod naskórkiem skóra w³aœciwa uk³ada siê w mnóstwo wypuk³oœci nosz¹cych nazwê brodawek. W nich w³aœnie mieszcz¹ siê zakoñczenia nerwowe zmys³ów, tu dochodz¹ drobne, ale obfite rozga³êzienia naczyñ krwionoœnych. W konsekwencji tworzy to w³aœnie charakterystyczn¹ dla r¹k fakturê skóry, jakby labirynt bruzd i tzw. grzybków. Przy czym ka¿dy taki grzybek obejmuje dwa rzêdy le¿¹cych pod nim brodawek. Razem tworzy to szczególne wzory, które od ³aciñskiej nazwy brodawki /papilla/ nazwano liniami papilarnymi.
15
Ju¿ w XVIII wieku w³oski anatom z Bolonii zwróci³ uwagê na wielk¹ rozmaitoœæ wzorów na palcach. W nastêpnym wieku czeski uczony J. E. Purkiye dowiód³, ¿e u ka¿dego cz³owieka linie papilarne u³o¿one s¹ inaczej. Liczba u³o¿enia siê ich w ró¿nych kombinacjach jest tak olbrzymia, ¿e – jak obliczy³ francuski badacz Balthazaro – powtórzenie siê jakiegoœ uk³adu wœród ludzi na globie ziemskim mog³oby siê zdarzyæ raz na... iloœæ lat wyra¿onych 49-cyfrow¹ liczb¹.
Na Wschodzie jednak ta prawda znana by³a od tysi¹cleci. Ju¿ Babiloñczyc i Asy-ryjczycy wiedzieli, ¿e ka¿dy cz³owiek ma inne odciski palców. W Chinach na przyk³ad, w jednym z kodeksów z VII wieku by³ przepis, i¿ w razie, gdy ktoœ nie potrafi siê podpisaæ, ma poœwiadczyæ dokument w³aœnie odciskiem palca. I rzeczywiœcie dotychczas nie stwierdzono ani jednego przypadku takie go samego wzoru linii papilarnych u dwóch osób. S¹ one ró¿ne nawet u identycznych bliŸni¹t jednojajo-wych, chocia¿ u nich bywaj¹ najpodobniejsze. S¹ wiêc linie papilarne indywidualn¹, niepowtarzaln¹ cech¹ ka¿dego cz³owieka, a przy tym ich wzór przez ca³e ¿ycie pozostaje niezmieniony. Co wiêcej! Próbowano porównywaæ odciski palców po powa¿nych kontuzjach lub poparzeniach lecz m³oda regeneruj¹ca siê skóra zawsze przywraca³a pocz¹tkowy zarys linii papilarnych.
CO MÓWI¥ TWOJE... PAZNOKCIE?
Pocz¹tki rozpoznania linii papilarnych, jako cechy indywidualnej cz³owieka, wi¹¿¹
siê œciœle z pradawn¹ wiedz¹ o wró¿eniu z d³oni – chiromancj¹. W Biblii w ksiêdze Hioba wspomina siê, i¿ na d³oni cz³owieka spoczywa odcisk „boskiej pieczêci”
wyznaczaj¹cy ka¿demu jego los. Chiromancja zajmuje siê wiêc odczytywaniem z d³oni cech osobowoœci – fizycznych i intelektualnych oraz przewidywaniem przysz³oœci. Chiromanci szukaj¹ na d³oniach symbolicznych znaków – linii, krzy¿yków i gwiazd, interpretuj¹ je w zale¿noœci od miejsca, w którym siê one znajduj¹ na rêce. Wa¿ne s¹ w chiromancji: linie d³oni, wygl¹d, d³ugoœæ, kszta³t palców i kszta³t paznokci. Wa¿ne jest to, z której wró¿y siê rêki. „D³ugoœæ dni ¿ywota wypisana jest na rêce prawej, a bogactwa i zaszczyty na lewej”. Podstawowe znaczenie maj¹ przede wszystkim linie d³oni. Najwa¿niejsze z nich to: linia ¿ycia, serca, losu, ambicji. D³oñ silna i têga ma oznaczaæ energiê i sta³oœæ charakteru. Miêkka i w¹t³a d³oñ œwiadczy ponoæ o braku energii i ociê¿a³oœci. Niezaradnoœæ i s³aboœæ wi¹¿e siê z d³oni¹ cienk¹.
O sk³onnoœci do z³ej przemiany materii œwiadczyæ ma d³oñ szeroka.
Paznokcie te¿ mówi¹: o zazdroœci i porywczoœci œwiadczyæ maj¹ paznokcie ma³e, okr¹g³e lub wachlarzowate, o ambicji – paznokcie d³ugie i w¹skie. Prawie przeko-nuj¹co opowiada chiromancja o zwi¹zku paznokci z kondycj¹ psychiczn¹ i stanem zdrowia. Dobr¹ kondycjê psychiczn¹ i odpornoœæ na stres sygnalizuj¹ paznokcie ró¿owe. Paznokcie niebiesko-czerwone maj¹ byæ oznak¹ wewnêtrznych stanów zapalnych, a niebiesko-bia³e wskazywaæ mog¹ na anemiê lub inne choroby krwi.
Ale najwiêksz¹ sztuk¹ w chiromancji jest odczytywani nie poszczególnych cech i znaków badanych d³oni, a uwzglêdnienie zachodz¹cych miêdzy nimi zwi¹zków.
Nikt teraz nie przyznaje siê, ¿e w chiromancjê wierzy, chocia¿ masa osób wys³uchu-16
je wró¿b chiromantów i szuka w liniach papilarnych d³oni zapowiedzi d³ugiego
¿ycia czy innych znaków pomyœlnoœci.
RÊCE I CHOROBY
Okazuje siê, ¿e myœl, i¿ nasze cechy osobnicze albo stan zdrowia mog¹ w jakiœ