Tu właśnie przydaje się interfejs fikcyjny...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
Z drugiej strony - albo raczej właśnie z powodu te­go kompletnego braku uczuć - madame Gaillard miała bezlitosny zmysł porządku i sprawiedliwości...
»
– I to właśnie ten plik jest teraz w TRANSLATORZE? – spytała Susan...
»
A on spytal: „Co rozumiesz przez odautomatyzowanie?”A na tym wlasnie polega cala medytacja - odautomatyzowanie...
»
W obozowisku panowała całkowita cisza zalana poświatą księżyca, który, choć właśnie przemieniał się z kwadry w pełnię, świecił już nadzwyczaj jasno...
»
własności konsultant potrafi szybko obmyślić nowy sposób przedstawienia korzyści produktu trafiający do klienta, z którym właśnie rozmawia...
»
Dla nich bowiem typowe jest kreowanie popytu wtempie szybszym niż podaży, co wywołuje presję nawzrost cen, działającą od tej właśnie — tj...
»
— Właśnie ujrzałam, Ĺźe pewien alizoński baron nosi na łańcuchu, oznace swej rangi, mĂłj dar zaręczynowy...
»
Ludzie, którzy gwałcą podstawowe prawa humanitarne, często są przekonani, że złem jest właśnie przeciwstawianie się im...
»
Teasle miał nadzieję, że to właśnie Shingleton z jego ludźmi, a nie policja stanowa...
»
Zaklął głośno, bo właśnie przegrał dwie marki...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Rozwiązuje on problem wykorzystując interfejs pętli zwrotnej. W przypadku vlite, po prostu nadajesz interfejsowi adres 172.16.1.65 i dodajesz trasę, tak by na niego wskazywała. Każdy datagram przeznaczony dla adresu 172.16.1.65 będzie od tej chwili dostarczony lokalnie. Oto poprawne wywołanie*:
# ifconfig dummy vlite
# route add vlite
Alias IP
Nowe jądra obsługują funkcję, która może zastąpić interfejs fikcyjny i pełnić inne użyteczne role. Alias IP pozwala na skonfigurowanie wielu adresów IP na jednym urządzeniu fizycznym. W najprostszym przypadku można inaczej zrealizować interfejs fikcyjny. Wystarczy skonfigurować adres hosta jako alias dla interfejsu pętli zwrotnej i możesz zupełnie zrezygnować z interfejsu fikcyjnego. W bardziej złożonych zastosowaniach mógłbyś skonfigurować swój host tak, by wyglądał jak inne hosty, każdy o swoim własnym adresie IP. Konfiguracja taka jest czasem nazywana tworzeniem hostów wirtualnych, choć technicznie jest również używana w wielu innych celach**.
Aby skonfigurować alias dla interfejsu, musisz najpierw sprawdzić, czy jądro zostało skonfigurowane z obsługą aliasów IP (sprawdź, czy masz plik /proc/net/ip_alias; jeżeli nie - trzeba ponownie skompilować jądro). Konfiguracja aliasu IP przebiega tak samo jak konfiguracja normalnego urządzenia sieciowego. Jedyna różnica polega na użyciu specjalnej nazwy wskazującej, że jest to alias. Na przykład:
# ifconfig lo:0 172.16.1.1
To polecenie utworzy alias o adresie 172.16.1.1 dla interfejsu pętli zwrotnej. Aliasy IP są oznaczane przez dodanie :n do rzeczywistej nazwy urządzenia sieciowego, gdzie "n" jest liczbą całkowitą. W naszym przykładzie tworzymy alias o numerze 0 dla urządzenia sieciowego lo. Dzięki numeracji pojedyncze urządzenie fizyczne może obsłużyć wiele aliasów.
Każdy alias może być traktowany jako oddzielne urządzenie i z punktu widzenia oprogramowania IP jądra tak właśnie jest. Będzie jednak współdzielił sprzęt z innym interfejsem.
Wszystko o ifconfig
Polecenie ifconfig ma dużo więcej parametrów, niż opisaliśmy do tej pory. Typowe wywołanie wygląda tak:
ifconfig interfejs [adres [parametry]]
Oczywiste jest, że interfejs to nazwa interfejsu, a adres to nazwa adresu IP przypisanego interfejsowi. Może być to adres w postaci liczbowej lub nazwa, którą ifconfig odnajdzie w pliku /etc/hosts.
Gdybyśmy wywołali ifconfig tylko z nazwą interfejsu, zobaczylibyśmy konfigurację interfejsu. Przy wywołaniu bez parametrów ifconfig wyświetla wszystkie interfejsy, jakie masz do tej pory skonfigurowane. Opcja -a wymusza również pokazanie interfejsów nieaktywnych. Przykładowe wywołanie dla interfejsu Ethernet eth0 może wyglądać następująco:
# ifconfig eth0
eth0      Link encap 10Mbps Ethernet HWaddr 00:00:C0:90:B3:42
      inet addr 172.16.1.2 Bcast 172.16.1.255 Mask 255.255.255.0
      UP BROADCAST RUNNING MTU 1500 Metric 0
      RX packets 3136 errors 217 dropped 7 overrun 26
      TX packets 1752 errors 25 dropped 0 overrun 0
Pola MTU i Metric pokazują aktualne wartości MTU i metryki interfejsu. Metryka jest tradycyjnie używana przez niektóre systemy operacyjne do obliczenia kosztu trasy. Linux nie korzysta z tej wartości, ale definiuje ją dla zachowania kompatybilności.
Wiersze RX i TX pokazują, ile pakietów zostało pomyślnie odebranych i wysłanych, ile wystąpiło błędów, ile pakietów zostało pominiętych (prawdopodobnie ze względu na brak pamięci), a ile zostało zgubionych ze względu na przeciążenie. Przeciążenia odbiorcy występują zwykle wtedy, gdy pakiety nadchodzą szybciej niż jądro jest w stanie obsłużyć ostatnie przerwanie. Znaczniki pokazywane przez ifconfig z grubsza odpowiadają nazwom opcji wiersza poleceń, które omówimy dalej.
Poniżej przedstawiamy listę parametrów rozpoznawanych przez ifconfig z odpowiednimi nazwami znaczników. Opcje, które włączają funkcję, pozwalają również ją wyłączyć, jeśli przed opcją umieścimy znak minus (-).
up
Ta opcja udostępnia interfejs warstwie IP. Opcja jest domyślna w momencie podania w wierszu poleceń adresu. Może być także użyta do ponownego włączenia interfejsu, który został tymczasowo zamknięty za pomocą opcji down.
Z tą opcją związane są znaczniki UP i RUNNING.
down
Ta opcja oznacza, że interfejs jest niedostępny dla warstwy IP. W rzeczywistości odcina cały ruch IP do interfejsu. Zauważ, że ta opcja usunie automatycznie także wszystkie wpisy w tablicy rutingu, które wykorzystują dany interfejs.
netmask maska
Ta opcja określa maskę sieci używaną przez interfejs. Może być ona podana w postaci 32-bitowej liczby szesnastkowej poprzedzonej 0x albo w postaci liczb dziesiętnych oddzielonych kropkami. Choć postać liczb dziesiętnych jest popularniejsza, często dużo łatwiej jest pracować z notacją szesnastkową. Maski sieci są w gruncie rzeczy binarne i łatwiej dokonać konwersji z zapisu binarnego na szesnastkowy, niż z binarnego na dziesiętny.
pointopoint adres
Ta opcja jest używana przy łączach IP punkt-punkt łączących tylko dwa hosty. Jest potrzebna na przykład do skonfigurowania interfejsów SLIP i PPP. Jeżeli zostanie ustawiony adres punkt-punkt, ifconfig wyświetli znacznik POINTOPOINT.
broadcast adres
Adres rozgłoszeniowy jest zwykle złożony z adresu sieci i wszystkich bitów ustawionych w adresie hosta. Niektóre implementacje IP (systemy pochodzące na przykład z BSD 4.2) wykorzystują inny schemat, w którym wszystkie bity w części hosta są zerowane. Opcja broadcast przystosowuje się do tych dziwnych środowisk. Jeżeli adres rozgłoszeniowy został określony, ifconfig  wyświetla znacznik BROADCAST.
irq
Ta opcja pozwala ustalić IRQ używane przez zadane urządzenia. Jest to przydatne zwłaszcza w łączach PLIP, ale także przy niektórych kartach Ethernet.
metric liczba
Ta opcja może być użyta do przypisania metryki we wpisie utworzonym dla interfejsu w tablicy rutingu. Metryka jest używana przez protokół rutowania RIP (Routing Information Protocol) do tworzenia tablic rutingu dla sieci*. Domyślna metryka używana przez ifconfig ma wartość zero. Jeżeli nie korzystasz z demona RIP, nie potrzebujesz w ogóle tej opcji. A nawet jeżeli go używasz, rzadko będziesz musiał zmieniać wartość metryki.
mtu bajty

Powered by MyScript