Stanowi to wyraz sza-
cunku dla
Przed lunchem proponujemy aperitif (cocktail, gin z tonikiem, piwo).
Ze względu na porę dnia nie proponuje się mocnego alkoholu. Do dania
mięsnego można zaproponować
a do kawy koniak lub likier. Należy
umożliwić gościowi wybór potraw z karty, nie narzucając mu własnych
upodobań. Gospodarz rozpoczyna jedzenie i kończy dostosowując się do
gościa. Gość nie powinien wybierać zbyt drogich i obfitych dań pamięta-
że lunch jest formą spotkania roboczego w sprawach zawodowych, a
nie okolicznościową ucztą.
124
Do merytorycznej rozmowy można przystąpić po wstępnej wymianie zdań i zaspokojeniu głodu, najlepiej po spożyciu głównego dania lecz przed deserem i kawą. Niezależnie od wyniku rozmowy należy do końca być uprzejmym i grzecznym.
Rachunek płaci osoba zapraszająca, co może mieć miejsce w obecności
gościa jeśli razem opuszczają
Dobór menu i napojów
Starannie i trafnie dobrane menu oraz właściwie dostosowane do niego
napoje dobrze świadczą o
i w istotny sposób wpływają na
atmosferę przy stole. Są też odbierane jako miara
i wyraz sza-
cunku dla gości, których podejmujemy. Zasadą jest, ze o menu i zestawie
napojów decydują osobiście gospodarze i w żadnym przypadku nie
by ich tłumaczyć wyręczanie się w tym względzie kimś
Oczywiście
w razie potrzeby powinni korzystać z rad doświadczonych osób.
Menu planuje się możliwie wcześnie, najlepiej jednocześnie z
listy gości i wystosowaniem zaproszeń. Optymalny dobór menu zależny
jest od rożnych okoliczności i kryteriów: charakteru organizowanego przy-
jęcia, składu i ilości zaproszonych osób, a także pory roku oraz klimatu, w którym wypadło wydawać przyjęcie.
Układając menu trzeba przestrzegać powszechnie przyjętej kolejności
serwowania dań: przystawka zimna, przystawka gorąca, zupa, danie głów-
ne, sery (ale raczej na mniejszych prywatnych obiadach), deser, owoce, kawa.
Liczba dań przewidzianych zależy od rodzaju przyjęcia. Menu śniadań
jest skromniejsze, obiadów - bardziej wystawne. Na uroczystym obiedzie
menu musi zawsze być wydrukowane (patrz załączniki) i ułożone na stole
po lewej stronie nakrycia przygotowanego dla
Nie dotyczy to „ro-
boczego" lunchu, podobnie jak i obiadu w małym gronie.
Ustalając menu należy orientować się w preferencjach, a zwłaszcza w
zastrzeżeniach kulinarnych zaproszonych gości, by nie częstować ich po-
trawami lub napojami, których ze względów np. zdrowotnych lub religij-
Przez określenie gospodarz przyjęcia rozumiemy zapraszającego i jednocześnie wydającego i uczestniczącego w przyjęciu. Gospodarzem przyjęcie nie jest więc np. właściciel restauracji, w któ-
rej przyjęcie jest organizowane.
Zwyczajowo, w opinii
gospodarz odpowiada za należyta jakość podawanych
po-
traw, deserów, a nawet serwowanych na końcu cygar czy papierosów. Gospodarz winien też upewnić się odpowiednio wcześnie co do kwalifikacji i estetyki kelnerów. Odnosi się to tak do przyjęć urzą-
dzanych we własnym domu jak i wydawanych w restauracji. W razie jakiegoś niedopatrzenia lub niezręczności ze strony
gospodarz powinien, bez wskazywania i karcenia winnego, prze-
prosić gości.
125
nych, czy choćby z powodu jakiś szczególnych uprzedzeń
zechcą skosz-
tować. Przyzwyczajenia kulinarne wielu krajów są dość powszechnie
i wiele z nich można poznać z publikacji. Wiadomo że mahometanie nie
jedzą wieprzowiny, Hindusi zaś wołowiny. Jeśli gość ze względów religij-
nych nie używa alkoholu to wypada wcześniej zapytać, czy nie będzie go
razić podanie do posiłku alkoholowego trunku. Obok wina kelnerzy pro-
ponują wówczas napoje bezalkoholowe: soki, wodę mineralną itp.
gość
ma specjalne życzenia lub ograniczenia dietetyczne to należy je koniecznie uwzględnić.
Menu powinno być urozmaicone zarówno pod względem smakowym
jak i kolorystycznym. Należy je tak układać aby tym samym zestawem dań
nie częstować powtórnie
Dania rybne lub „owoce morza" często serwowane są jako przystawka.
Może to być np. łosoś wędzony, sandacz w jarzynach, sałatka z krewetek,