., twa kulturalnego i instytucjonalnego - terminem przyjętym w statucie Rady;~b Europy oraz w pierwszym i wciąż podstawowym dokumencie tej organizacji,;;` popularnie znanym Europejską Konwencją Praw Człowieka. W kręgu oddziaływania niemieckiej kultury prawniczej, do którego pod'y tym względem zalicza się także Polska, podstawową prawno-polityczną kon-: strukcją odnoszącą się do stosunku między aparatem państwowym i prawem jest', jednak konstrukcja "państwa prawnego". Znalazła ona - w postaci "socjalnego państwa prawnego" - odzwierciedlenie w konstytucji RFN. Pod postacią "demokratycznego państwa prawnego" trafiła także do naszego ustroju konstytucyjnego już w końcu 1989 r., znajdując następnie, oczywiście, odzwierciedlenie w aktualnej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Konstrukcja państwa prawnego nawiązuje do myśli wybitnego niemieckiego filozofa, również filozofa prawa, Immanuela Kanta (1724-1804), a explicite sformułował ją prawnik i politolog, przedstawiciel wczesnego niemieckiego liberalizmu zeszłego stulecia, Robert von Mohl (1799-1875), w książce pod wymownym tytułem Nauka policji zgodnie z zasadami państwa prawnego, wydanej w latach 1832-1834. "Państwo prawne" było i jest traktowane jako przeciwieństwo "państwa policyjnego", to jest państwa, w którym obywatel nie ma żadnych prawnych środków ochrony przed samowolą organów i urzędników państwowych. W rezultacie konstrukcja państwa prawnego jest nie tyle podsumowaniem całości zasad ustroju politycznego, co pragmatyczną, dostosowaną do warunków miejsca i czasu kodyfikacją gwarancji praw jednostki. W tych warunkach jest oczywiste, że jej istotną - jeśli nie najistotniejszą - częścią składową stała się sądowa kontrola decyzji administracyjnych, wykonywana - tak jak to się wyklarowało w XIX w. w Niemczech - przez szczególne sądy administracyjne. Niezależnie więc od ideowych różnic, jakie mogą dzielić konstrukcję "rządów prawa" i konstrukcję "państwa prawnego", w odniesieniu do administracji obie one zakładają istnienie sądowej kontroli aktów administracyjnych (indywidualnych i generalnych). Współczesna administracja nie może istnieć bez takiej kontroli, ale też coraz bardziej odczuwa się potrzebę funkcjonowania także innych instytucji, które sprawią, że będzie ona działać w ramach i na podstawie przepisów prawa. Dzialanie administracji na podstawie przepisów prawa - to nie tylko działanie zgodne z przepisami administracyjnego prawa ustrojowego i materialnego. To również działanie zgodne z przepisami administracyjnego prawa formalnego, tzn. procedury administracyjnej. Tradycyjnym podejściem do zagadnień procedury - procedury przed organami administracji publicznej, a nie sądami administracyjnymi - było traktowanie jej jako wewnętrznej sprawy administracji. Przedmiotem zainteresowania prawników był efekt procedury w postaci decyzji administracyjnej, mogący stanowić przedmiot skargi do sądu administracyjnego, a nie sama procedura. Przyjęta w Austrii w 1875 r. zasada, gdzie indziej wówczas nieznana, że do sądu administracyjnego można się skarżyć dopiero po wyczerpaniu środków przysługujących w ramach postępowania administracyjnego, spowodowała zainteresowanie Trybunału Administracyjnego kwestiami formalnego prawa administracyjnego. W rezultacie orzecznictwo Trybunału zaczęło ksztaltować zasady tego prawa, stopniowo formułowane przez ustawodawstwo: najpierw ramowo w 1896 r., potem szczegółowo - w 1925 roku. Ustawodawstwo austriackie stało się wzorem dla krajów znajdujących się pod wpływem austriackiego modelu sądownictwa administracyjnego. W ślad za Austrią kodyfikacji procedury administracyjnej dokonano w Czechosłowacji, w Jugosławii oraz w 1928 r. w Polsce. Przedwojenna kodyfikacja (stanowiło ją rozporządzenie Prezydenta RP z 1928 r. o postępowaniu administracyjnym) stała się podstawą polskiego kodeksu postępowania administracyjnego, wydanego w 1960 r. i gruntownie znowelizowanego w latach 1980 i 1990 oraz ostatnio, w związku z reformą samorządową, w 1998 r. (dopiero w ramach tej ostatniej nowelizacji, warto zauważyć, wprowadzono do kodeksu termin administracja publiczna na miejsce typowej dla okresu PRL administracji państwowej).
|