|
Oparte na utylitarnych formach ruchu, jak:chód, skok, rzut, pełzanie itp., przyczyniają się do podnoszenia sprawności fizycznej i rozwoju psychomotorycznego dziecka.
Zabawy ruchowe:wprowadzają radosny nastrój, stanowią atrakcję i rozrywkę, przyczyniają się do dobrego samopoczucia, dają dziecku pełną swoboda oraz możliwość zaspokojenia naturalnej potrzeby ruchu, wyrabiają sprawność fizyczną, korzystnie wpływają na kształtowanie takich cech moloryki, jak:szybkość, siła, zwinność, moc, wytrzymałość, poszerzają i doskonalą sposób potrzebnych i praktycznych umiejęlności, które mają zastosowanie w codziennym życiu, rozwijają samodzielność, zaradność, odwagę, wyzwalają inicjatywę i pomysłowość, pobudzają wyobraźnię i ambicję, napawają wiarą w siebie i często są źródłem zdrowego optymizmu, przygotowują do społecznego współdziałania i współżycia, uczą przystosowania się do czynności wykonywanych przez cały zespół równieśników i działania na jego korzyść, stwarzają okazje do kształtowania dodatnich cech charakteru, jak:opanowanie, zdyscyplinowanie, wytrwałość, dokład.
DOŚĆ UCZCIWOŚĆ TOZWljBjĘszereg pojęć, TOZWljBjĘ umiejętność ocen.
196.
dpowiedzialność, koleżeńskość, uczynuność itp., mysł, wzbogacają wiedzę dziecka, utrwalają.
spostrzegawczość, orientację w przestrzeni, odległości i kierunku, poznawanie stosunków.
liczbowych, barw, kształtów, sygnałów itp., .
podnoszą stan zdrowotny, przyspieszają pracę serca, płuc przemianę materii, podnoszą wydolność i odporność organizmu stwarzają najlepsze warunki do czynnego odpoczynku, ze względu na różnorodność ruchów oraz możliwość organizowania i prowadzenia zajęć na wolnym powietrzu w ciągu całego roku.
W pracy z dziećmi nauczycielka powinna starać się dobierać przede wszystkim takie zabawy, które:uwzględniają konkretne potrzeby danej grupy, polegają na manipulowaniu różnymi przyborami i przedmiotami, bowiem nabywanie wprawy w wykonywaniu czynności manualnych i manipulacyjnych jest bardzo ważne dla dzieci wieku przedszkolnego, doskonalą czynności podstawowe, niezbędne każdemu człowiekowi, jak:chodzenie, bieganie, skakanie, rzucanie, chwytanie, wspinanie się, pokonywanie przeszkód, utrzymywanie równowagi, toczenie, pchanie, oraz takie formy i rodzaje ruchu, które wpływają na rozwój cech motorycznych.
4.2.2.
Organizacja zabaw ruchowych
Mając na uwadze względy wychowawcze i kształcące należy przed zabawą:przygotować wraz z dziećmiwłaściwy teren i odpowiednie przybory i pomoce (stosowanie ich w zajęciach ruchowych zwiększa zainteresowanie, pobudza aktywność i wyobraźnię dziecka) , rozdać przybory, wyznaczyć orientacyjne miejsca postoju i zatrzymania się, jak garaże, gniazda (koła) dla ptaków, podzielić grupę na zespoły lub ustawić parami, w rozsypce, lub w innym ustawieniu w zależności od potrzeby, zapowiedzieć temat zabawy i zainteresować nim dzieci.
W czasie trwania zabawy wszystkie instrukcje trzeba podawać krótko i zrozumiale-mają one wyrobić szybką reakcję na sygnały, karność, opanowanie, podporządkowanie się przepisom i umiejętne współdziałanie w zespole.
Zabawę należy prowadzić w sposób naturalny, swobodny, dając możliwość wyżycia się ruchowego dzieciom, oczywiście z zapewnieniem ogólnej dyscypliny:jednocześnie trzeba obserwować grupę, zwracać uwagę na dzieci 197.
mniej sprawne, zachęcać, a jeśli to konieczne, dyskretnie udzielić OODlOCy'.
Na zakończenie należy krótko omówić przebieg zabawy, ocenić grupę, poszczególne zespoły lub jednostki, zebrać i uporządkować przybory i pomoce.
Wszystkie zabawy ruchowe powinuny się z zasady odbywać na powietrzu, a jeśli w sali, to przy otwartych oknach.
Należy prowadzić różnorodne rodzaje zabaw z dziećmi.
Program uwzględnia dla wszystkich grup wiekowych następujące rodzaje z a b awruchowych:zabawy orientacyjna-porządkowe, zabawęy ze śpiewem, zabawy z elementami równowagi, zabawy na czworakach.
zabawy bieżne, zabawy z elementami rzutu, celowania, toczenia, noszenia, zabawy z elementami wspinania się, zabawy z elementami skoku i podskoku, zabawy na śniegu i lodzie, zabawy w wodzie.
Dokładna ich charakterystyka, rola i funkcja podana jest przy poszczególnych grupach wiekowych w zasobie materiału ćwiczebnego.
5.
ZASÓB MATERIAŁU ĆWTCZEN I ZABAW.
5.1.
Przykłady ćwiczeń i zabaw dla dzieci 3-letnich
5.1.1.
Ćwiczenia i zabawy orientacyjna-porządkowe
Przy organizowaniu tych zabaw i ćwiczeń chodzi głównie o pobudzenie procesu myślenia.
Dzieci uczą się reagować w odpowiedni sposób, spostrzegać zmiany w swym otoczeniu, wysłuchiwać poleceń i wy konywać je dokładnie, odróżniać sygnały, dźwięki, znaki i barwy.
Ten rodzaj zabaw jest często przygotowaniem do wszystkich innych zabaw organizowanych w czasie zajęć ruchowych, gdyż pozwala odpowiednio ustawić grupę, podzielić dzieci na zespoły, , wyuczyć najprostszych form zbiórek i ustawień:w rzędzie-czyli w kolejce, w dwurzędzie z chwytem rąk-czyli parami, w kole-z trzymaniem się za ręce w chwili wiązania koła, w gromadce, w luźnym ustawieniu-rozsypce.
Przykłady zabaw:1.
Dzieci u domkach-dzieci nu spucer (Przygotowanie:Prowadząca rysuje z boku sali linię w odle-głości:-3 m od ściany, wyznaczając w ten sposób jeden duży dom.
Dzieci zebrane w gromadkę za linią mieszkają u domku.
Z ab aw a:Na polecenie:Dzieci nd spacer'-wszyscy wychodzą z domb, rozchodzą się w różnych kierunkach, spacerują, biegają.
Na klaśnięcie lub uderzenie w bębenek oraz zawołanie:Dzieci do domu?-dzieci wracają.
Odmiana zabawytPrzy b o ry:Krążki, kółka lub woreczki.
Przygotowanie:Prowadząca rozkłada kółka, woreczki lub 199.
krążki w dość dużych odstępach:przy każdym ustawia się jedno dziecko.
Z abawa:Dzieci mieszkają u domkach.
Na polecenie nauczycielki:Idziemy na spacer'-wszyscy rozchodzą się w różnych kierunkach i biegają, podskakują omijając domki, aby ich nie zburzyć.
Na sygnał zatrzymują się, rozglądają, a następnie szybko wracają do swoich domkóu.
Dzieci razem z nauczycielką mówią wierszyk Każdy Tomek ma swój domek.
2.
Ptaszki u gniazdkach**zygotowanie:Nauczycielka rysuje kredą na sali lub wyznacza linką na placu zabawy 2-3 koła-to gniazda dla ptaków.
Dzieci podzielono na tyle grup, ile kół.
Zabawa:Ptaki siedzę u gniazdach.
|
