wodowie częœciowo uprzywilejowani68...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
Agile Wzorce wdrazania praktykROZDZIAŁ 5 „ WDRAŻANIE PRAKTYK ZWINNYCH91W dalszej części tej książki szczegółowo omówimy każdą ze...
»
Wytworzenie się przywišzania zależy od wrażliwoœci matki na potrzeby dziecka, ale również od jego temperamentu (dzieci częœciej reagujšce strachem silniej reagujš...
»
W dalszej części dramatu Mefisto, przebrany za Fausta wyjaśnia początkującemu uczniowi, co sądzi o medycynie:„Sens medycyny bez trudu...
»
obdarzeni, że żadnym sposobem od złych ludzi uczarowani być, w tej władzy nie mogą, o których tu pisać nie jest rzecz potrzebna, aczkolwiek po części nie...
»
Irielle patrzyła ze współczuciem na Fentona, który coraz częściej był zmuszony się zatrzymywać i przykucać, by rozmasować mięśnie nóg...
»
mogšc się zatrzymać, już po kilku metrachtracili spodnie, częœci ciała, nieraz przytom-noœć, a nawet - życie...
»
ze względów bezpieczeństwa, omówionych w dalszej części książki)...
»
pokładu uszkodzonej części stawało się dziecinnie łatwe...
»
Ostrożnie odsłoniła firankę z oszklonej części drzwi...
»
1

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.


Do pierwszej kategorii (a) zalicza się Komisję, Radę i państwa człon-
kowskie. Podmioty te mogš wnosić do Trybunału skargi w przypadku każ-
dego naruszenia prawa wspólnotowego i nie muszš wykazywać się żad-
nym szczególnym interesem prawnym. Dotyczy to w szczególnoœci Komisji,
która - zgodnie z art. 211 (d. art. 155) Traktatu WE - „zapewnia stosowanie
postanowień niniejszego Traktatu i œrodków podjętych przez instytucje na
jego podstawie". Traktaty założycielskie nie zawierajš tak wyraŸnego po-
stanowienia w odniesieniu do Rady i państw członkowskich. Jednak jest
sprawš oczywistš, że zarówno Rada, jak i państwa członkowskie sš rów-
nież zobowišzane do czuwania nad przestrzeganiem prawa wspólnotowe-
go i z tego względu przysługujš im takie same kompetencje.
Czynna legitymacja procesowa oznacza w przypadku tych podmiotów
przede wszystkim to, że mogš one wnosić skargi przeciwko wszystkim wiš-
żšcym aktom prawnym organów wspólnotowych.
68 M. Schweitzer, W. Hummer, op. cit., s. 137-138.
119
Kategoria powodów nieuprzywilejowanych (b) obejmuje wszystkie osoby
fizyczne i prawne. Ich czynna legitymacja procesowa ograniczona jest do
spraw dotyczšcych ich bezpoœrednio i indywidualne. Oznacza to, że nie
mogš one wnosić skarg przeciwko rozporzšdzeniom i dyrektywom. Dalej,
nie mogš one wnosić skarg przeciwko decyzjom skierowanym do innych
podmiotów, nie dotykajšcym w żadnej mierze ich interesów.
Kategorię powodów częœciowo uprzywilejowanych (c) wprowadził Traktat
z Maastricht i obejmuje ona Parlament Europejski oraz Europejski Bank Cen-
tralny (do czasu jego powstania uprawnienie to przysługuje Europejskiemu
Instytutowi Monetarnemu). Instytucje te mogš występować ze skargami
przeciwko wišżšcym aktom prawnym wyłšcznie w celu obrony swoich
uprawnień. Sprawa ta ma ciekawy poczštek w zwišzku ze sprawš „Cher-
nobył". Artykuł 173 (obecnie art. 230), dotyczšcy postępowania o unie-
ważnienie aktów prawnych organów wspólnotowych, nie wymieniał Parla-
mentu wœród powodów uprawnionych do wszczęcia postępowania,
a Trybunał - stosownie do tego - odrzucał skargi Parlamentu. W 1988 r.
Parlament Europejski wniósł jednak skargę o unieważnienie rozporzšdze-
nia Rady z 1987 r., wydanego w zwišzku z katastrofš w Czernobylu. Przy
wydawaniu tego rozporzšdzenia przyjęto, zgodnie z podstawš prawnš przy-
jętš przez Komisję, procedurę konsultacyjnš, podczas gdy Parlament był
zdania, że powinna być zastosowana procedura współpracy69. Trybunał
przyjšł skargę uzasadniajšc to względem na zachowanie równowagi in-
stytucjonalnej. Trybunał stwierdził istnienie luki w Traktacie i orzekł do-
puszczalnoœć wnoszenia przez Parlament skarg o unieważnienie aktów
Rady lub Komisji w takim zakresie, w jakim zmierza ona do ochrony pre-
rogatyw Parlamentu70. Traktat z Maastricht uwzględnił zdanie Trybunału
i wprowadził do art. 173 odpowiedniš zmianę. Uwzględniajšc także Euro-
pejski Bank Centralny utworzono w ten sposób kategorię powodów czę-
œciowo uprzywilejowanych.
Jak już wspomniano przy omawianiu Europejskiego Trybunału Sprawie-
dliwoœci, występujš cztery główne rodzaje postępowania przed Trybunałem:
- postępowanie konstytucyjnoprawne - obejmujšce spory pomiędzy pań-
stwami członkowskimi, spory pomiędzy państwami członkowskimi a orga-
nami wspólnotowymi oraz spory pomiędzy samymi organami wspólnotowymi;
- postępowanie administracyjnoprawne - obejmujšce spory pomiędzy or-
ganami wspólnotowymi a osobami fizycznymi i prawnymi (obecnie spory te
69 Stan faktyczny sprawy, zob. Orzecznictwo, s. 86.
70 Tamże, Sprawa C-70/88 („Chernobył"), s. 87-88.
120
przekazane zostały do Sšdu Pierwszej Instancji, a Trybunał występuje tu
jako instancja odwoławcza);
- pozostałe postępowania obejmujšce przede wszystkim postępowanie
w sprawie orzeczeń wstępnych oraz postępowanie sui generis (np. wyda-
wanie opinii lub postępowanie dotyczšce złożenia z urzędu członka Komisji);
- postępowanie odwoławcze od orzeczeń Sšdu Pierwszej Instancji.
Obok powyższej systematyki występuje podział postępowań według
następujšcego kryterium: - postępowanie wynikajšce ze skarg bezpoœrednich,
- pozostałe postępowania, - postępowanie odwoławcze71. Zgodnie z tym
podziałem niżej zostanš omówione główne rodzaje skarg i postępowań.
§ 2. Zasady procedury
Postępowanie przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwoœci uregulo-
wane jest w Traktatach założycielskich, Statutach Trybunałów trzech Wspól-
not oraz we wspólnym regulaminie postępowania. Postępowanie przed Sš-
dem Pierwszej Instancji oparte jest zasadniczo na wyżej wymienionych
Statutach i regulaminie (zob. rozdz. III, § 8). Zagadnienia zwišzane z prze-
kazywaniem niewłaœciwie skierowanych pism procesowych i unikaniem ne-
gatywnych sporów kompetencyjnych pomiędzy Trybunałem Sprawiedliwo-
œci a Sšdem Pierwszej Instancji omówiono wczeœniej.
W postępowaniu przed Trybunałem strony reprezentowane sš przez swo-
ch przedstawicieli. Według art. 17 Statutu Trybunału państwa członkow-
skie i organy Wspólnot reprezentowane sš przez pełnomocników, którzy

Powered by MyScript