Rosnący poziom tego składnika oznacza wyższy stopień udziału kapitału obcego w działalności przedsiębiorstwa. Wysoki poziom wskaźnika świadczy o dużym ryzyku finansowym i informuje jednocześnie, że przedsiębiorstwo może utracić zdolność do zwrotu długów. Niski poziom wskaźnika i ewentualnie jego spadek oznacza zmniejszenie stopnia zadłużenia przedsiębiorstwa czyli wzrost jego samodzielności finansowej. Odwrotnością obciążenia majątku zobowiązaniami jest wskaźnik jego pokrycia kapitałem własnym:
 
wskaźnik pokrycia majątku kapitałem własnym
=
kapitał własny
aktywa ogółem
 
Wysoki lub rosnący poziom tego składnika należy ocenić pozytywnie, gdyż oznacza to umocnienie się podstaw finansowych działalności przedsiębiorstwa. Natomiast malejący poziom świadczy o coraz mniejszym udziale kapitałów własnych w finansowaniu działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Ostatnim z wyszczególnionych wskaźników jest wskaźnik zadłużenia kapitału własnego:
 
wskaźnik zadłużenia kapitału własnego
=
Zobowiązania ogółem
Kapitał własny
 
Wskaźnik ten okreÅ›la podstawowÄ… zależność strukturalnÄ… kapitałów przedsiÄ™biorstwa i co z tym siÄ™ wiąże – możliwość ewentualnego pokrycia zobowiÄ…zaÅ„ wÅ‚asnymi zasobami majÄ…tkowymi. Poziom tego wskaźnika wyższy od jednoÅ›ci należy ocenić negatywnie. Zatem im wyższy jest ten wskaźnik, tym strukturalnie wyższe jest zaangażowanie kapitaÅ‚u wÅ‚asnego w dziaÅ‚alnoÅ›ci przedsiÄ™biorstwa.
 
Zakończenie
 
Rozpatrując problemy rozwoju przedsiębiorstwa należy w tej analizie kierować się następującymi zasadami: unikać zagrożeń, wykorzystywać szanse, wzmacniać słabe strony oraz opierać się na mocnych stronach.
Prace wchodzące w zakres podejmowanej w przedsiębiorstwie analizy ekonomicznej, a w tym głownie analizy finansowej, zależą w dużej mierze od kwalifikacji i zasad zorganizowania pracowników zatrudnionych w tej dziedzinie. Winni oni uwzględniać w swych pracach odpowiednie rozwiązania metodologiczne oraz środki techniczne (szczególnie techniki komputerowej) dostosowane do potrzeb zarządzania. Najczęściej są oni skupienie w specjalistycznych komórkach organizacyjnych (działach sekcjach) podległych bezpośrednio dyrektorowi przedsiębiorstwa, jako jego pracownicy sztabowi.
Obok podejmowanych w przedsiÄ™biorstwie we wÅ‚asnym zakresie prac analitycznych coraz częściej angażowane sÄ… do wykonania konkretnych analiz rocznych lub problemowych oraz ekspertyz ekonomiczno-finansowych – w formie zleceÅ„ – odpowiednie firmy konsultingowe i doradcze, firmy audytorskie lub placówki naukowe. Najczęściej kupowane sÄ… jednak gotowe programy komputerowe, które odpowiednio zweryfikowane i wdrożone speÅ‚niać winny zapotrzebowanie na konkretne informacje ekonomiczne ( najczęściej w formie wskaźników finansowych i ich odchyleÅ„ ) użyteczne dla decyzji zarzÄ…dczych.
Specjaliści analizy finansowej w ostatnich latach często łączą się w organizacjach profesjonalnych krajowych i międzynarodowych, które umożliwiają im wymianę doświadczeń oraz stałe aktualizowanie i pogłębianie wiedzy zawodowej. Szczególne znaczenie ma niewątpliwie w tym względzie Europejska Federacja Stowarzyszeń Analityków Finansowych ( EFFAS ), której centrala znajduje się w Paryżu. Organizuje ona w różnych krajach europejskich ciekawe konferencje naukowe i kongresy poświęcone problemom rozwoju i doskonalenia analizy finansowej w warunkach gospodarki rynkowej.
[1] Wielka encyklopedia powszechna, t. I Warszawa 1962.
[2] M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych, PWN, Warszawa 2000, s. 9
[3] j. w.,
[4] J. Gajdka, E. Walińska Zarządzanie finansowe. Teoria i praktyka, Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce, Warszawa 2000, str. 201-228.
[5] L. Bednarski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2001, str. 20-21.
[6] L. Bednarski, Analiza finansowa w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 2001, str. 25