Żonę zaprzątały najwyraźniej inne sprawy, więc nie robiła mu wymówek ani awantur.
W chwilach ożywienia była najbardziej ponętna. Jej ciemne oczy lśniły, policzki miała zaróżowione. Niemniej Jay nie czuł już takiego pożądania jak dawniej, gdy widywał ją po dłuższej nieobecności. Od kiedy zaszła w ciążę, sądził, że mógłby wyrządzić dziecku krzywdę, gdyby prowadził z żoną regularne życie erotyczne. Ale nie to było prawdziwym powodem. Macierzyństwo Lizzie sprawiało, że sam nie miał ochoty na uprawianie miłości i nie podobało mu się, że kobieta w ciąży może czuć pożądanie do mężczyzny. Poza tym Lizzie miała już zbyt duży brzuch.
Gdy tylko pocałował ją na powitanie, powiedziała:
- Bili Sowerby odszedł.
- Naprawdę? - Jay był zdumiony, bo nadzorca porzucił pracę bez domagania się wynagrodzenia. - Dobrze, że mamy Lennoxa.
- Myślę, że to właśnie Lennox go przepędził. Sowerby przegrał z nim w karty masę pieniędzy.
- Lennox to wytrawny karciarz.
- I chce zostać nadzorcą - dodała Lizzie.
Stali na frontowej werandzie. W tym momencie zza domu wyłonił się Lennox. Ze zwykłym dla siebie brakiem taktu, nie przywitawszy nawet Jaya, oświadczył:
- Przybyły właśnie zamówione beczki z solonym dorszem.
- Ja je zamówiłam - wyjaśniła Lizzie. - To dla robotników rolnych.
- Dlaczego chcesz karmić ich rybą? - zaniepokoił się
Jay.
- Pułkownik Thumson twierdzi, że będą lepiej pracować. On sam swoim niewolnikom daje rybę codziennie i raz w tygodniu mięso.
- Pułkownik Thumson jest bogatszy ode mnie. Lennox, odeślij te beczki.
- Jay, oni tej zimy będą bardzo ciężko pracować - sprze ciwiła się Lizzie. - Musimy wykarczować las w Pond Copse, żeby wiosną zasiać tam tytoń.
- To zbyteczne - wtrącił szybko Lennox. - Przy dobrym nawożeniu obecne tereny uprawne będą znakomite.
- Nie możesz nawozić ich w nieskończoność - odparła Lizzie. - Pułkownik karczuje lasy co roku.
Jay uświadomił sobie, że kontrowersje na ten temat między jego żoną a Lennoxem trwają już od jakiegoś czasu.
- Nie mamy wystarczającej liczby rąk do pracy - stwierdził Lennox. - Nawet z ludźmi z “Rosebud” jesteśmy w stanie uprawiać jedynie pola, które już mamy. Pułkownik Thumson ma więcej niewolników.
- A to dlatego, że osiąga wyższe dochody dzięki lepszym metodom - odpaliła tryumfalnie Lizzie.
- Kobiety nie znają się na tych sprawach - powiedział drwiąco Lennox.
- Zostaw nas samych - warknęła Lizzię. Lennox oddalił się wściekły.
- Musisz się go pozbyć, Jay - oświadczyła.
- Nie rozumiem, dlaczego...
- Nie chodzi tylko o to, że to brutal i jedyne, co umie, to trzymać ludzi w strachu, ale nie zna się na gospodarce i nic nie wie o uprawie tytoniu... A co najgorsze, nie chce się niczego nauczyć.
- Wie za to, jak zmusić ludzi do ciężkiej pracy.
- Żadna praca nie ma sensu, jeśli źle się ją wykonuje!
- Zostałaś nagle ekspertem od tytoniu?
- Jay, wychowałam się w dużej posiadłości i widziałam, jak zbankrutowała. Nie dlatego, że wieśniacy byli leniwi, ale dlatego, że umarł mój ojciec i matka nie potrafiła sobie poradzić z prowadzeniem gospodarki. Teraz widzę, że ty popełniasz dokładnie te same błędy. Wyjeżdżasz na długo, srogość mylisz z dyscypliną i pozwalasz, by inni podejmowali za ciebie decyzje. W ten sposób nie utrzymałbyś regimentu!
- Nic nie wiesz o prowadzeniu regimentu.
- A ty nic nie wiesz o prowadzeniu farmy! Jaya ogarnął już gniew, ale zapanował nad sobą.
- Zatem o co mnie prosisz?
- Wyrzuć Lennoxa.
- A kto zajmie jego miejsce?
- My.
- Nie chcę być farmerem.
- W takim razie zostaw to mnie.
- Tak też myślałem - mruknął Jay kiwając głową.
- Co chcesz przez to powiedzieć?
- Że zamierzasz wszystko przejąć w swoje ręce. Czy mam rację?
Lizzie była bliska wybuchu, ale pohamowała się.
- Naprawdę tak myślisz?
- Naprawdę.
- Chcę cię tylko uratować. Zmierzasz ku katastrofie. Robię wszystko, żeby jej zapobiec, ale ty sądzisz, że chodzi mi wyłącznie o to, żeby dyrygować ludźmi. Skoro tak uważasz, to po jakiego diabła się ze mną żeniłeś?
Nie lubił, gdy używała grubszych słów. To stanowiło domenę mężczyzn.