Pełni on w tekœcie rolę tzw...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
— JeĹźeli zawsze Ĺźebrzesz w taki sposĂłb — rzekł pan Ralf — dobrze wystudiowałeś rolę...
»
W środku zastałem ledwie garstkę ludzi, czemu trudno się dziwić, ponieważ żniwa były w pełni, a do zmierzchu zostało wciąż pięć, sześć godzin...
»
wynalazków, dokonywanych w zwišzku ze współpracš naukowo-lechniczna, Warszawa 1969; UNESCO Le role dli ta science et de la technologie dans te developpement economique,...
»
Chodzenie po cywilnemu było zabronione regulami­nem, ale Kunze w pełni rozumiał, Ĺźe mężczyzna w drodze na miłosną schadzkę wolał nie wyróşniać się...
»
Ponieważ podsyca ona ludzkie emocje i podporzšdkowuje specjalnym siłom,odgrywa ogromnš rolę w konflikcie, nasilajšc go i rozpalajšc, ilekroć mutowarzyszy...
»
Aspekt personalistyczny ukazuje zatem godnoœć osoby ludzkiej i jej zdolnoœć rozwoju do pełni, sobie tylko właœciwej, osobowej doskonałoœci...
»
wzroku? Wygląda to na studia do jakiegoś teatru amatorskiego… może dano ci rolę nie- fortunnego adonisa? WŁADYSŁAW (do siebie, osłupiały) Nie...
»
produktów, którzy pragną "dokonać zakupu z intensywnością nastolatków na pierwszej wiosennej randce? W pełni możesz się przekonać się...
»
Rolę "niewidzialnego kolegium" spełniali także studenci z MIT, Yale i wielu innych uczelni...
»
sukcesywnie przestajš uznawać rozstrzygajšcš rolę argumentówodwołujšcych się do konstrukcji lex regia...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

anafory, odsyłacza do użytego wczeœniej rzeczownika, którym nie musi być nazwa osobowa. I tu ważny szczegół: szyk tego anaforycznego zaimka jest sygnałem, czy mamy do czynienia z odniesieniem osobowym, czy nieosobowym. Porównajmy: (1) Lubię Janka. On jest taki miły oraz (2) Lubię teatr. Jest on mojš pasjš. Jeœli używamy zaimków on, ona, ono, one względem nieosób, to raczej w postpozycji wobec czasownika. : •••: •', •
Odmiana leksemów JA, TY, MY, WY przedstawia się następujšco:
JA TY MY WY
M. ja ty my wy
D. mnie, mię ciebie, cię nas was
C. mnie, mi tobie, ci nam wam
B. =D. = D. = D. = D.
N. mnš tobš nami wami
Msc. o mnie o tobie o nas o was
Tabela 6. Odmiana zaimków pierwszej i drugiej osoby
140
Odmiana
Leksem ON z fleksyjnš kategoriš przypadka, liczby i rodzaju zdradza morfologiczne podobieństwo do przymiotnika. Podobnie jak pozostałe zaimki osobowe, cechuje go supletywizm form przypadków zależnych względem postaci mianownika:
1. pój. 1. mn.
r. m. r. nij. r. ż. r. m.-os. r. niem.-os.
M. on ono ona oni one
D. jego /niego, go jej / niej ich / nich
C. jemu /niemu, mu jej / niej im / nim
B. = D. je / nie jš /niš ich / nich je /nie
N. nim niš nimi
Msc. o nim o niej o nich
Tabela 7. Odmiana zaimka on '
Jak pokazujš tabele, zaimki osobowe majš formy ortotoniczne akcentowane: mnie, ciebie, tobie, jego (niego), jemu (niemu), i skrócone formy enklityczne używane w zestrojach akcentowych po wyrazie ortotonicznym: mi, mię, ci, cię, go, mu, np.: Daj mi go (fonologicznie fraza ta jest jednym wyrazem, z jednym akcentem na 'daj, por. s. 28).
Zestroję z przyimkiem i formš fleksyjnš zaimka ON majš nawet swoje warianty œcišgnięte, tworzšce jeden wyraz graficzny, por.: przezeń, weń, zeń, ograniczone jednak do stylu ksišżkowego: Wpój weń tę dumę, że jest moim (S. Przybyszewski).
Uwaga: stosowanie form enklitycznych w pozycjach akcentowanych, jak np. Mię to razi. Czy cię to obchodzi? jest manieryczne.
Formy przypadków zależnych zaimka ON z nagłosem spółgłoskowym: niego, niemu, niej, nich stanowiš warianty pozycyjne używane z przyimkami: do niego, przeciwko niemu, od niej, o nich itp. W ten sposób zachodzi różnica formalna między zaimkiem osobowym i dzierżawczym, por.: z niej oraz z jej płaszcza (gdzie JEJ reprezentuje inny leksem - zaimek dzierżawczy).
Do zaimków defektywnych należy zwrotne SIĘ — ta forma hasłowa jest bowiem skróconym, enklitycznym wariantem dopełniacza (biernika). Leksem ten pozbawiony jest mianownika:
M. D. C.
siebie, się sobie
Zaimek
141
B. =D. ,
N. sobš „..,,. - . ., ' -.., '
Msc. o sobie - •/',,•,<, ; i < :: •:< '
Brak mianownika można zrozumieć, gdy uœwiadomimy sobie, że istotš tego zaimka jest wišzanie PODMIOTU z innym składnikiem zdania, markowanym przez formę się, por.: Chcemy być sobš. Uczesz się. On kocha siebie samego itp. Wynika z tego, że będšc „odsyłaczem" do podmiotu, sam ten zaimek nie może wystšpić w pozycji podmiotu.
Formy leksemu reprezentowanego przez defektywne SIĘ należy odróżniać od morfemu się będšcego nieodłšcznym składnikiem pewnych czasowników pierwotnych, jak bać się, œmiać się, ocknšć się, albo morfemem słowotwórczym tworzšcym derywaty czasownikowe typu pytać się od pytać, prosić się od prosić.
3.3. Zaimki nieokreœlone i przeczšce
Wprowadzone w tytule rozróżnienie jest o tyle ważne, że zaimki przeczšce, jak NIKT (przywołujšce osobę, gramatycznie męskie) i NIC (nijakie), w swojej strukturze semantycznej zawierajšce już element negacji, wymagajš dodatkowo zaprzeczonego orzeczenia. Logiczny efekt podwójnej negacji jest, jak wiemy, „pozytywny", bowiem podwójne przeczenie w logice jest potwierdzeniem. Można by zatem zarzucać językowi polskiemu alogicznoœć, można też po prostu stwierdzić, że język ma jednak swojš własnš logikę. Porównajmy: Nikt nie przyszedł. Nic się nie stało. Nawiasem mówišc, w językach germańskich mamy tu do czynienia ze zwykłym orzeczeniem, por. niem. Niemand ist gekommen, ang. Nobody knows.
Fleksyjnie zaimki przeczšce sš jednak bliskie nieokreœlonym zaimkom typu rzeczownego, jak KTOŒ, COŒ, KTOKOLWIEK, COKOLWIEK, pochodnym od pytajno-względnych KTO, CO. Czšstki -œ, -kolwiek sš posfiksami, ponieważ występujš po końcówkach.
Ich odmianę przedstawiamy łšcznie: ,*
KTO(-Œ/ -KOLWIEK) NIKT
M. kto, ktoœ, ktokolwiek nikt
D. kogo, kogoœ, kogokolwiek nikogo
C. komu, komuœ, komukolwiek nikomu
B. = D. =D.
N. kim, kimœ, kimkolwiek nikim •
Msc. o kim, kimœ, kimkolwiek o nikim
Tabela 8. Odmiana zaimków typu ktoœ i nikt (implikujšcych osobę)
142
Odmiana
CO(-Œ/-KOLWIEK) NIC
M. co, coœ, cokolwiek nic
D. czego, czegoœ, czegokolwiek niczego
C. czemu, czemuœ, czemukolwiek niczemu
B. = M. = M.
N. czym, czymœ, czymkolwiek niczym
Msc. o czym, czymœ, czymkolwiek o niczym
Tabela 9. Odmiana zaimków typu coœ i nic
i

Powered by MyScript