* Rozdział 8**Zatrzymanie*Spis treœci *Art...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
Uzdrawianie duchoweWyniki badań nad duchowym uzdrawianiem świadomie omawiam w rozdziale poświęconym modlitwie Huny, ponie­waż uzdrawianie to nie jest...
»
W zaproponowanych w Planie działania na końcu rozdziału ćwicze­niach przedstawię ci kilka praktycznych, ciekawych sposobĂłw utrwale­nia nowych technik...
»
Rozdział wrześniowy We wrześniu Stara Dama wyznała samej sobie, Ĺźe minione lato było dziwnie szczęśliwe, a niedziele i te sobotnie popołudnia...
»
Rozdział piątyInspektor policji Były inspektor policji...
»
ROZDZIAŁ SZÓSTYKŁOPOTY W PRALNIZielone frontowe drzwi domu pod numerem trzydziestym drugim przy ulicy Windsor Gardens wolno się uchyliły i w szparze...
»
Rozdział 40Podczas śniadania głównym tematem rozmów była Brazylia i wszyscy starali się patrzeć z jak najlepszej strony na projekt Angela związany z...
»
Rozdział jedenastySelsey, Anglia— W życium nie widział czegoś takiego, Mabel — opowiadał Arthur Barnes żonie przy śniadaniu...
»
 Rozdział V„Amerykański Disraeli”,– Ĺťyd nad-władcaJakkolwiek wojna zmniejszyła siłę Ĺźydowską przy Wall Street przez to,...
»
— Zatrzymam cię tutaj — powiedziała...
»
Na zakończenie tego rozdziału możemy powiedzieć, że pfóby syntezy są obiecujące, ale dopiero zapoczątkowane...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

45.* § 1. Policja ma prawo zatrzymać osobę ujętš na goršcym
uczynku popełnienia wykroczenia lub bezpoœrednio potem, jeżeli:
1) zachodzš podstawy do zastosowania wobec niej postępowania
przyspieszonego,
2) nie można ustalić jej tożsamoœci.
§ 2. Art. 243 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
*Art. 46.* § 1. Zatrzymanego należy natychmiast poinformować o
przyczynach zatrzymania i o przysługujšcych mu uprawnieniach oraz
wysłuchać go.
§ 2. Z zatrzymania sporzšdza się protokół, którego odpis doręcza się
zatrzymanemu za pokwitowaniem. W protokole należy podać imię i nazwisko
oraz funkcję osoby dokonujšcej zatrzymania, imię i nazwisko
zatrzymanego, a w razie niemożnoœci ustalenia tożsamoœci - rysopis tej
osoby, a ponadto dzień, godzinę, miejsce i przyczynę zatrzymania z
okreœleniem wykroczenia, w zwišzku z którym została zatrzymana. Należy
również zapisać złożone przez zatrzymanego oœwiadczenia i zaznaczyć
udzielenie mu informacji o przysługujšcych prawach.
§ 3. Na żšdanie zatrzymanego zawiadamia się o zatrzymaniu osobę
najbliższš, a także pracodawcę. O zatrzymaniu osoby wskazanej w art. 10
§ 1 zawiadamia się niezwłocznie właœciwego dowódcę jednostki wojskowej,
nawet gdy zatrzymany tego nie żšda.
§ 4. Zatrzymanemu należy na jego żšdanie umożliwić nawišzanie w
dostępnej formie kontaktu z adwokatem albo z radcš prawnym oraz zapewnić
możliwoœć bezpoœredniej z nim rozmowy; zatrzymujšcy może zastrzec, że
będzie przy niej obecny.
§ 5. Zatrzymanego należy natychmiast zwolnić, gdy ustanie przyczyna
zatrzymania, a także z upływem czasu zatrzymania.
§ 6. Czas zatrzymania osoby liczy się od chwili jej ujęcia i nie może
przekroczyć 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 § 1 pkt 1 - 48
godzin.
*Art. 47.* § 1. Zatrzymanemu przysługuje zażalenie na zatrzymanie do
sšdu. W zażaleniu zatrzymany może domagać się zbadania zasadnoœci,
legalnoœci oraz prawidłowoœci zatrzymania.
§ 2. Zażalenie przekazuje się niezwłocznie sšdowi rejonowemu miejsca
zatrzymania, który również niezwłocznie je rozpoznaje.
§ 3. Przy rozpoznawaniu zażalenia sšd stosuje odpowiednio przepisy art.
246 § 3 i 4 Kodeksu postępowania karnego.
§ 4. W razie uznania zatrzymania za niewštpliwie niesłuszne zatrzymanemu
przysługuje odszkodowanie, którego może dochodzić w trybie okreœlonym w
dziale XII niniejszego kodeksu.
* Rozdział 9*
*Zabezpieczenie i zajęcie przedmiotów*
Spis treœci <#0>
*Art. 48.* § 1. Policja i inne organy uprawnione do prowadzenia
czynnoœci okreœlonych w dziale VII mogš dokonać tymczasowego zajęcia
przedmiotu, jeżeli w zakresie swego działania dowiedziały się lub
ujawniły wykroczenie zagrożone przepadkiem przedmiotów, a zajęcie takie
jest niezbędne dla zabezpieczenia wykonania tego przepadku. Z czynnoœci
zajęcia sporzšdza się protokół.
§ 2. Tymczasowe zajęcie upada, jeżeli w cišgu 7 dni od daty jego
dokonania nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu albo
rozstrzygnięcie orzekajšce przepadek. Postanowienie o zabezpieczeniu
wydaje sšd właœciwy do rozpoznania sprawy; doręcza się je niezwłocznie
osobie, u której dokonano zajęcia.
§ 3. Zabezpieczenie może nastšpić także na mocy postanowienia sšdu po
wszczęciu postępowania w sprawie o wykroczenie zagrożone przepadkiem
przedmiotów, jeżeli nie dokonano tymczasowego zajęcia. Postanowienie to
wykonuje Policja, stosujšc odpowiednio przepisy o przeszukaniu i
doręczajšc postanowienie osobie, u której dokonuje zajęcia.
§ 4. Na postanowienia, o których mowa w § 2 i 3, przysługuje zażalenie
osobie, której prawa zostały naruszone.
§ 5. Przy dokonywaniu czynnoœci, o których mowa w § 1-3, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 44.
§ 6. Zabezpieczenie majštkowe upada, jeżeli nie zostanie prawomocnie
orzeczony przepadek przedmiotów.
* Rozdział 10*
*Kary porzšdkowe i pozostałe œrodki przymusu*
Spis treœci <#0>
*Art. 49.* § 1. Na œwiadka, biegłego, tłumacza lub specjalistę, który
bez usprawiedliwienia nie stawił się na wezwanie uprawnionego organu lub
bez zezwolenia tego organu samowolnie wydalił się z miejsca czynnoœci
przed jej zakończeniem albo bezpodstawnie odmówił złożenia zeznań,
wykonania czynnoœci biegłego, tłumacza lub specjalisty, można nałożyć
karę porzšdkowš do 250 złotych, a w razie ponownego niezastosowania się
do wezwania do 500 złotych.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się również do osoby, która będšc obowišzana do
okazania albo wydania przedmiotu oględzin lub dowodu rzeczowego odmówiła
jego okazania lub wydania; nie dotyczy to osoby, której przysługuje
prawo odmowy zeznań.
§ 3. Nałożonš karę należy uchylić, jeżeli osoba ukarana w cišgu 7 dni od
daty doręczenia lub ogłoszenia jej postanowienia o nałożeniu kary
porzšdkowej dostatecznie usprawiedliwi swoje niestawiennictwo, samowolne
oddalenie się, odmowę złożenia zeznań albo wykonania innego obowišzku, o
którym mowa w § 1 lub 2.
§ 4. W przypadku uchybienia obowišzkom wskazanym w § 1 lub 2 przez
żołnierza w czynnej służbie wojskowej, sšd występuje do dowódcy
jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, o pocišgnięcie go
do odpowiedzialnoœci dyscyplinarnej.
§ 5. Przepis § 4 stosuje się, choćby za uchybienie, którego dopuœcił się
żołnierz przed wstšpieniem do wojska, była mu poprzednio wymierzona kara
porzšdkowa, lecz nie została do tego czasu wykonana.
*Art. 50.* § 1. W razie niestawienia się œwiadka na wezwanie bez
usprawiedliwienia można, niezależnie od nałożenia kary porzšdkowej,
zarzšdzić jego przymusowe doprowadzenie przez Policję.
§ 2. W razie nieusprawiedliwionej odmowy okazania albo wydania
przedmiotu oględzin lub dowodu rzeczowego można zarzšdzić jego odebranie
przez Policję.
*Art. 51.* § 1. Œrodki przymusu, o których mowa w art. 49 i 50, stosuje
sšd właœciwy do rozpoznania sprawy, a w toku czynnoœci wyjaœniajšcych
także prokurator, jeżeli prowadzi te czynnoœci. W toku czynnoœci

Powered by MyScript