dr. hab. Stanisławowi Mice za szczegółowš i wnikliwš recenzję ksišżki, która pozwoliła mi usunšć szereg braków, niecisłoci i wydatnie poprawić pierwotny tekst. Psychologia społeczna w Polsce ma wybitnego prekursora w osobie prof. Władysława Witwickiego, twórcy oryginalnej i do dzi jeszcze inspirujšcej typologii i analizy stosunków międzyludzkich. Jakkolwiek rozwój tej dyscypliny u nas nie był w ubiegłych latach zbyt intensywny natrafiajšc na różne przeszkody i nie dorównuje on od strony ilociowej i jakociowej standardom wiatowych orodków badawczych, tym niemniej ostatnio można odnotować ożywienie badań i dyskusji, coraz szerszy udział psychologów społecznych w eksploracjach pedagogicznych, socjologicznych itp. Pragnieniem autora jest, by ksišżka Stosunki międzyludzkie przyczyniła się choć w małym stopniu do rozwoju psychologii społecznej w naszym kraju i by zachęciła szczególnie młodš kadrę naukowš do kontynuowania badań nad8mechanizmami funkcjonowania stosunków międzyludzkich i sposobami ich doskonalenia. C Z Ę Ć I Rozdział I ISTOTNE WŁACIWOCI STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH PRÓBA DEFINICJI Problem definicji stosunku międzyludzkiego nie jest najistotniejszym zagadnieniem teoretycznym: niektórzy autorzy (szczególnie ci, którzy w większym stopniu stykajš się z pojęciami i ich permutacjami niż z empirycznymi badaniami i twierdzeniami o faktach) przywišzujš dużš wagę do pojęciowych propozycji i delimitacji. Arbitralnie okrelajšc treci pojęć, konstruujšc siatki ich powišzań mniemajš, że rozwijajš naukę. Sšdzimy, e w o wiele większym stopniu pożyteczne dla rozwoju nauki jest poszukiwanie zależnoci między faktami, refleksja nad wzajemnymi relacjami twierdzeń o faktach, ich systematyzacja i wyjanianie za pomocš ogólniejszych twierdzeń. Jakkolwiek nie przywišzujemy zbyt dużo wagi do definicji stosunku, zaproponujemy pewnš próbę definicji w celu wskazania zakresu zjawisk, które będziemy analizowali. Stosunkami międzyludzkimi zajmujš się przedstawiciele różnych dyscyplin, np. psycholodzy, socjolodzy, psychiatrzy, pedagodzy. Stosunki międzyludzkie ujmujš oni i okrelajš z pozycji ugraŤianej przez siebie nauki. W zwišzku z tym, że praca obecna podejmuje problematykę stosunków międzyludzkich z punktu widzenia psychologii społecznej, a dyscyplina ta funkcjonuje na pograniczu psychologii i socjologii, przypatrzmy się najpierw psychologicznym i socjologicznym okreleniom stosunków międzyludzkich. Psycholodzy w swoich definicjach odwołujš się do kategorii psychologicznych, np. do ocen, uczuć, postaw, zachowań. I tak Heider p zez stosunki międzyludzkie _ __ rozumie relacje "występujšce przeważnie międy dwiema osobami, łšczšce się ich wzajemnymi ocenami, uczuciami, reakcjami"t, Thibaut-Kelley dowodzš za, iż .,hlażna stwierdzić, że dwie osoby łšczy stosunek, gdy w następujšcych po sobie ssnuacjach można zaobserwować, że oddziałujš na siebie"2. Socjolodzy okrelajšc stosunki międzyludzkie operujš kategoriami norm, ról, zadań, płaszczyzny stosunku. Np. J.rSzczepański pi~ze: "stosunek jest to system ' F. Heider, The psychology of interpersonal relations, New York 1959, s. 2. J. W. Thibaut - Kelley H. H., The social psychology of groups, New York 1959, s. 14. 9 unormowanych wzajemnych _oddziaływš.~a między..partnęrš,mi na .gruncię__ okrelQ~ę~___. platformy"3. Przez platformę J. Szczepański rozumie podobne zadania, wspólne `wartoci, postawy. Ponieważ stosunki międzyludzkie rozpatrujemy na gruncie psychologii społecznej, nasze okrelenie terminu będzie uwzględni ło aspekty zarówno psychologiczne, _iak i społeczne. Przez!stosunki międzyludzki~będziem~rozumieli trwałe oddziaływanie na siebie ludzi; okrelane przez ich osobowoć, oceny i uczucia_wza_jem_ne oraz przez normy i role społeczne pełnione przez nich. Terminem stycznoć można nazywać oddiaływanie krótkotrwałe (np. rozmowę lokatorów w kamienicy), pojęciem kontaktu można okrelić oddziaływania częstsze i trwalsze (np. relacje między pracownikami instytucji nie pracujšcymi w tym samym wydziale). Stosunki międzyludzkie w przeważajšcej masie wypadków przebiegajš i funkcjonujš w różnych grupach i społecznociach. Stosunki te sš okrelane przez normy i obyczaje tych grup i społecznoci oraz przez ich kulturę. Wypływa stšd wniosek, że większoć stosunków międzyludzkich można utożsamiać ze stosunkami społecznymi. W pracy terminy te traktujemy zamiennie. CZYNNIK SPOŁECZNY I PSYCHOLOGICZNY W STOSUNKACH MIĘDZYLUDZKICH W stosunkach międzyludzkich występujš dwa zasadnicze parametry; parametr społeczny i psychologiczny. Parametr społeczny zwišzany jest z normami, wzorami, rolami, treciš stosunku, jego płaszczyznš. Na parametr psychologiczny składajš się: percepcja, postawy emocjonalne, oczekiwania, potrzeby i inne właciwoci psychiczne. Gdy parametr społeczny jest nasilony i odgrywa istotnš rolę, mówimy o stosunku rzeczowym, formalnym. Jeli natomiast parametr społeczny zaznacza się w mniejszym stopniu, a na pierwszy plan wysuwa się parametr psychologiczny, np. zainteresowania, postawy emocjonalne partńerów~, mamy do czynienia ze stosunkiem osobistym, osobowym, nieformalnym Typowym przykładem stosunku osobowego jest przyjań. W przyjani parametr społeczny bynajmniej nie zanika; w pewnych typach przyjani może on wystšpić doć wyranie. M. Nesbitt w interesujšcym studium: Friendship, love and values wyodrębnia dwa typy przyjani pierwsza jest "formš stosunków emocjonalnych, druga jest relacjš, w której przyjaciel realizuje zespół obiektywnych wartoci"4. Ctosunek społeczny jest więc produktem zarówno psychologicznych właciwoci partnerów, ich potrzeb postaw, zainteresowań, jak i zadań, warunków, norm i ról społecznych partneró~ Konkretny stosunek może zawierać w mniejszym lub większym stopniu elementy psychologiczne, może być bardziej lub mniej spersonalizowany, bogaty w treci psychologiczne, złożony strukturalnie i funkcjonalnie. W schemacie poniższym przedstawiono stosunek interpersonalny (S. L) - łšczy on partnerów X, Y za pomocš pasma, które może być mniej lub bardziej szerokie i złożone. Parametr psychologiczny przedstawiajš dwa bloki X i Y, parametr ten obej 3 J. Szczepański, Socjologiczne pojęcia opisowe, Warszawa 1966, s. 96 i n. ' M. Nesbitt, Friendship, love and values, Princeton 1958, s. 2. ~10 ~. potrzeby, postawy. Czynniki społeczne zadania, role, normy obrazuje pe~:,~zokšt stanowišcy tło dla bloków X i Y i pasma S. I.
|