Na metę wpływamy na
wg zasady „kto pierwszy ten lepszy”.
edycjach regat doskonale dawano so-
drugiej pozycji, bijemy „Gwarka” rów-
Niestety okazało się, że niektóre Opa-
bie radę (w większości przypadków).
nież w przeliczeniu (ma nieznacznie
le są po prostu wolniejsze od innych
Na 100 milowych etapach uzyskiwano
lepszy przelicznik).
(choćby ze względu na posiadane ża-
dokładność nawigacji rzędu kilku mil,
Napięcie opada, na pokładzie śmie-
gle), i taka formuła organizacji nie da-
przy czym największy błąd był spo-
chy, komentarze i krzątanina przy kla-
je im żadnych szans. W drugiej edycji
wodowany niedokładnością pomiaru
rowaniu żagli. Ponieważ mamy niezły
regat wprowadzony został przelicznik
prędkości.
czas, załogi są wymęczone i odebrali-
oparty na formule wyrównawczej PZŻ
Zwrot przy Helu wymagał wzięcia
śmy ostrzeżenie przed silnym wiatrem
2005 (a później PZŻ 2007). Przelicz-
jednego dokładnego namiaru na latar-
decydujemy się na postój we Włady-
nik uwzględnia masę i długość jachtu,
nię Hel. Niestety stale wzmagający się
sławowie. Niestety poranne progno-
a także powierzchnię niesionych żagli.
wiatr i rosnąca fala nie ułatwiały zada-
zy nie są dobre, a różne źródła po-
Czas uzyskany przez jachty na po-
nia. Jak to zwykle bywa, w pogarszają-
dają dramatycznie różne prognozy
szczególnych etapach mnożony jest
cych się warunkach zaczęły zawodzić
siły wiatru. Jak zwykle w takich sytua-
przez współczynnik korygujący jachtu.
rzeczy, których nikt by nie podejrze-
cjach pojawiają się (na ogół wśród za-
Uzyskany czas skorygowany wyzna-
wał, że mogą zawieść. Kompas namia-
łóg, niestety w tym przypadku miało
cza kolejność na mecie danego etapu.
rowy na „Wodniku II” okazał się bez-
to miejsce wśród kapitanów) „jastrzę-
W zeszłorocznej edycji wprowadzili-
użyteczny. Na przechyłach wypadał
bie” optujące za wyjściem. Argumen-
PRAKTYKA
40
winny znaleźć się jeszcze w nocy.
W myśl starego przysłowia „jak się
ściemni to się rozjaśni” powinno to
znacznie ułatwić nawigację na końco-
wym etapie trasy.
Podczas startu po raz kolejny daje
się we znaki pech „Wodnika II” – pęka
stalowy fał grota. Wracamy do Wład-
kowa. Naprawa trwa 6 godzin, z cze-
go najwięcej zajmuje przepuszczenie
pilota przez maszt. Szplajs na stalów-
ce to już formalność i czysta przyjem-
ność – stara dobra szkoła procentuje.
Niestety, takiego opóźnienia w żaden
sposób nie da się nadrobić. Co gorsza
nie mamy również szans na zobacze-
nie jakichkolwiek świateł Olandii, bo
na podejściach do Kalmarsundu bę-
Najazd słowiańskich drakkarów na port Wikingów
dziemy w dzień.
ty są zazwyczaj te same – „jesteśmy tu
Bornholmu z nieświecącą (!) wschod-
Kurs wyznaczam bezpiecznie na
żeby pływać”, „nasz jacht ma większe
nią boją kardynalną umieszczoną 1,5
środek cieśniny. Pomyłka w którą-
szanse przy silnych wiatrach” itp.
Mm od Nekso.
kolwiek ze stron powinna wyprowa-
Oczywiście o wyjściu nie było mo-
Spektakularnym wydarzeniem dzić nas na jedno lub drugie wybrze-wy, ani stan jachtów, ani załóg, ani
w edycji 2006 był udział jachtów w ak-
że. Mylimy się o kilka mil na zachód,
odebrane prognozy nie dawały cie-
cji poszukiwawczej wszczętej na skutek
niestety pozycję udaje się ustalić do-
nia szansy na podjęcie takiej decyzji.
zaobserwowania w okolicy Rozewia
piero po zobaczeniu wiatraków na za-
Kwestia bezpieczeństwa zawsze by-
kilku czerwonych rakiet. Wielogodzin-
chodnim wybrzeżu cieśniny. Do Gron-
ła ważnym aspektem organizacji re-
ne przeczesywanie morza przez statek
hogen mamy stamtąd kilkanaście mil,
gat, a zakaz używania urządzeń elek-
SAR „Bryza” przy udziale jachtów
niestety już pod wiatr.
tronicznych, co raz to wzbudza sporo
startujących w regatach oraz żaglowca
Pozostałe jachty przypłynęły jesz-
kontrowersji. Decydując się na organi-
„Zawisza Czarny” nie przyniosło żad-
cze w nocy, różnice między nimi nie
zację tej imprezy oparliśmy się na na-
nych rezultatów.
były duże i wynosiły około godziny.
stępujących zasadach:
Etap wygrał „Gwarek”, drugi był „Ni-
Pecha ciąg dalszy…
Udział jest dobrowolny, a klasycz-