mieście pracowali ludzie przydzieleni dosfery zaufania i przyjazności...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
Dziesięcioletnie bliżniaczki ze Złotego Brzegu stanowiły całkowite przeciwieństwo tego, jak ludzie wyobrażają sobie bliźniacze siostry — były do...
»
— Ale dlaczego? Czyż ludzie tutaj nie rozmawiają o wschodzie? Trudno mi w to uwierzyć!— Ostatnio przybył do Lormtu spragniony wiedzy młody...
»
W przyjaźni żyją z sobą i tacy dwaj, chociaż już nie tak jak tamci, zarówno wtedy, kiedy ich miłość łączy, jak i potem, kiedy ich miłość przeminie...
»
Jedynym roszczeniem przysugujcym pracownikowi pozbawionemu pracy wskutek odwoania ze stanowiska moe by roszczenie o odszkodowanie, jeeli odwoanie...
»
tylko miasto, w którym trudno mieszkać, któremu Newa próbuje wydrzeć grunt przy każdym porywie wiatru wiejącym od strony zatoki i z którego ludzie...
»
-- Nie wiem -– Kosti zrobił krok naprzód; przerażony kierowca krzyknął: To najprawdziwsza prawda! Tylko ludzie Salzara wiedzą, gdzie jest i jak działa...
»
W Warszawie, jako zastępcy Rządu Tymczasowego, zostali trzej ludzie: Stefan Bobrowski, Władysław Daniłowski i Witold Marczewski: pierwsi dwaj młodzi,...
»
rwnie formy ycia politycznego, w ktrej obdarzeni cnot ludzie bdsi czuli u siebie, jeeli w ogle mog si tak czu w...
»
Po wejciu Wooda do zespou, cho na razie tylko tymczasowym, zaczo si wyczuwa obecno elementu przyjani, o ktrej w przypadku Taylora trudno waciwie byo mwi...
»
Kilkanaœcie kobiet pracowa³o w tej bia³ej, ch³odnej i prawie cichej sali, zape³nionej nie-dostrzegalnym prawie ob³okiem py³u bawe³nianego, który...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.


różnych podsystemów rożnych produktów.
Zdziwiły mnie dwa aspekty ich pracy:
Byli więc otoczeni przez osoby, które w nie-
wielkim stopniu mogły im pomóc w zdoby-
• zwracanie dużej uwagi na budowanie
ciu potrzebnych informacji, a osoby z któ-
wzajemnego zaufania,
rymi musiały się komunikować znajdowały
• ogromna ilość energii poświęcana na
się daleko!
codzienną komunikację, by zapewnić od-
powiednią wiedzę, zaufanie i informa-
Od czasu do czasu programiści informują
cje zwrotne.
mnie o efektywnym tworzeniu oprogramo-
wania z kimś znajdującym się w całkowicie Tworzenie wolnego oprogramowania innym miejscu. Oznacza to, że cały czas jest Choć tworzenie oprogramowania open source jeszcze coś nowego do odkrycia: co pozwala przypomina model rozproszony, różni się od ludziom tak dobrze komunikować się za niego w kwestiach filozoficznych, ekonomicz-pomocą tak słabego kanału komunikacyj- nych i struktury zespołu.
nego? Czy to po prostu szczęśliwe dopaso-
Większość firm programistycznych w trak-
wanie osobowości lub stylów myślenia? Czy te cie prowadzenia projektu gra w grę zespo-dwie osoby wypracowały miniaturowy model łową o ograniczonych zasobach, ale projekty odpowiadający programowaniu w kilku loka- open source grają w grę zespołową o nieogra-lizacjach? Czy korzystają z czegoś, czego więk- niczonych zasobach.
szość z nas nie jest w stanie nazwać?
Zwinność • 249
Zespół w projekcie komercyjnym stara się walnym celem dla programisty open source osiągnąć pewien cel w wyznaczonym czasie, byłoby stanie się drugim Linusem Torvaldsem.
mając do dyspozycji określoną sumę pienię-
Warto również pamiętać o innej strukturze
dzy. Ograniczenie finansowe i czasowe okre- zespołów open source i zespołów tradycyjnych.
śla, ilu ludzi i w jak długim przedziale czasu Choć każdy może napisać lub poprawić frag-może pracować nad projektem. W tych grach ment kodu, istnieją wybrani ochroniarze, któ-
często słyszymy następujące stwierdzenia:
rzy chronią centralną bazę kodu. Ochroniarz
nie musi być najlepszym programistą. Wystar-
„Ukończ to, zanim zamknie się okno
czy, że jest dobrym programistą z łatwym
rynkowe!”.
nawiązywaniem kontaktów i z bardzo dobrym
okiem na wykrywanie szczegółów. Po pew-
„Twoim zadaniem jest równoważenie
nym czasie kilku najlepszych współtwórców
jakości i czasu wytwarzania!”.
programu zaczyna zajmować centrum, stając
„Wdrażaj!”.
się głównymi właścicielami intelektualnymi
projektu. Wokół tych ludzi zbiera się niezli-
Z drugiej strony projekt open source działa czona liczba innych osób, które przesyłają według zasady, że wystarczy odpowiednio poprawki i sugestie, wykrywają i zgłaszają dużo oczu, umysłów, palców i czasu, by błędy, a także piszą dokumentację.
powstał dobry model i naprawdę dobrej
Sugeruje się i zaleca, by cała komunikacja
jakości kod. W szczególności istnieje teore- programistów open source była dostępna dla tycznie nieograniczona liczba osób zaintere- każdego. Rozważmy to w świetle projektu sowanych rozwojem programu i nie ma żad- komercyjnego.
nego okna rynkowego, w którym trzeba się
W projekcie komercyjnym z wykorzystu-
zmieścić. Projekt żyje własnym życiem. Każda jącym zespół umieszczony w jednym miej-z osób poprawia system tam, gdzie jest słaby, scu problemy rozpoczynają się, jeśli społecz-wykorzystując dostępną dla siebie energię ność programistów zaczyna dzielić się na i czas.
klasę wyższą i niższą. Jeśli analitycy siedzą po
Struktura nagród również jest inna, bo jednej stronie, a programiści po drugiej, roz-bazuje na wewnętrznych potrzebach, a nie dzielenie „my i oni” łatwo buduje wrogość zewnętrznych kwestiach finansowych. (Wię- między poszczególnymi grupami (tzw. „frak-cej informacji na ten temat znajdziesz w roz- cje”). W dobrze zrównoważonym projekcie dziale 2.). Ludzie tworzą oprogramowanie jest tylko „my”, nie ma rozróżnienia na „my open source dla przyjemności, jako usługę dla i oni”. W występowaniu lub braku wystę-
społeczności, o którą dbają, lub w celu bycia powania tego podziału kluczową rolę gra rozpoznawanym i cenionym przez innych. sposób wymiany informacji między grupami Ten model motywacyjny jest dokładniej opi- i pogaduszki. Jeśli istnieją enklawy zbierające sany w tekście Homesteading the Noosphere specjalistów z jednej dziedziny, pogaduszki (Raymond, http://catb.org/~esr/writings/cathe niemal na pewno dotyczyć będą również
´ dral-bazaar/homesteading).
komentarzy na temat „tamtych”.
Celem typowego programisty w firmie jest
W modelu open source równoważna sytu-
stanie się drugim Billem Gatesem. Porówny- acja miałaby miejsce, gdyby jedna z podgrup (znajdująca się w jednym miejscu), prowadziła
250 • Rozdział 5. Zwinność i adaptacja
pewną dyskusję, w której nie mogą uczestni-
1. Zastanawiaj się nad tym, co robisz.
czyć inne osoby. Osoby z rozproszonej grupy
2. Niech zespół co drugi tydzień spędza
mogłyby wyrobić w sobie przeświadczenie,
godzinę na analizie własnych nawyków.
że są obywatelami drugiej kategorii odcię-
tymi od serca społeczności i od istotnych kon- Jeśli wykonasz te dwa zadania, powstająca wersacji.
metodologia będzie efektywna, zwinna i do-
Gdy cała komunikacja jest dostępna w in- stosowana do konkretnej sytuacji. Jeśli nie ternecie i widoczna dla każdego, trudno ukryć możesz tego zrobić… cóż, pozostaniesz tam, różnego rodzaju pogłoski, więc zawsze jest gdzie jesteś.
tylko „my”.
Choć tajemniczy składnik jest naprawdę
Chciałbym pewnego dnia zobaczyć i prze- prosty, bardzo trudno wprowadzić go w życie analizować dokładniej ten aspekt projektów z powodu dziwactw ludzkiej natury. Ludzie open source.
najczęściej nie chcą nawet słyszeć o spotkaniu.
W niektórych firmach poziom braku zaufania
jest tak wysoki, że pewne osoby nie rozma-
DOSTOSOWYWANIE SIĘ
wiają ze sobą, a co dopiero, gdyby mieli spo-
tykać się na wspólnych spotkaniach.

Powered by MyScript