|
4 lat. W niewoli żyje ponad 30 lat. Występuje w Maroku i Algierii. Jest jedyną małpą żyjącą dziko
w Europie na skałach
majkong
188
Gibraltaru, choć nie wykluczone, że został tam wprowadzony przez człowieka. [H.K.]
majkong (Cerdocyon thous) — drapieżnik z rodziny ->.psowa-tych. Długość głowy i tułowia 60—70 cm, ogona ok. 30 cm. Barwa
sierści bardzo zmienna, przeważnie szarobrązowa z żółtym nalotem. Nocny; dzień spędza w norach wykopanych przez inne zwierzęta.
Poluje pojedynczo lub parami. Odżywia się gryzoniami, jaszczurkami, żabami, krabami, owadami, owocami i jajami żółwi. Napada
również na domowe ptactwo. Rozmnaża się od marca do kwietnia i w sierpniu. W miocie 2—5 młodych. Jest łatwy do udomowienia i
hodowli, lecz jego krótkowłose futro nie jest tak cenione jak futra innych pso-watych. Żyje w stepach i rzadkich lasach Ameryki Po-
łudniowej, dochodząc na południe do północnej Argentyny. [B.Rz.-K.]
makak brodaty (Mącąca assa-meresźs) — przedstawiciel rodziny -»małp wąskonosych. Zwierzę dość dużych rozmiarów, o ciężkiej
budowie i silnych kończynach równej długości. Długość głowy i tułowia 52—68 cm, ogona 19—38 cm;
ciężar 10—12 kg. Samice mniejsze. Futro gęste, żółtawo-brązowe, włos długi. Pysk wydłużony i zaokrąglony, wokół niego ubarwienie
różowe, ciemniejsze pod oczami, policzki okolone ciemną brodą. Nos nie wystaje przed górną wargę. Przedzielone przegrodą nozdrza
skierowane nieco na boki i w dół. Uszy nagie. Występują torby policzkowe. 0-gon owłosiony, zwisający. M. b. zamieszkuje lasy
tropikalne, bezdrzewne tereny skaliste
oraz bagna mangrowe. Prowadzi nadrzewny i naziemny tryb życia. Aktywny w dzień. Żywi się owocami, korzeniami, liśćmi, owadami i
ich larwami oraz roślinami uprawnymi, jak ryż, kukurydza, ziemniaki, trzcina cukrowa. Po ciąży trwającej 1'60—170 dni rodzi się
zazwyczaj l młode. Dojrzałość płciowa w 4 roku życia. M.b. jest w pełni wyrośnięty dopiero po 6, a nawet 10 latach. Żyje prawdopodob-
nie ponad 20 lat. Zamieszkuje Asam, Birmę i Wietnam. [H.K.]
makak czarny (Mącąca mau-rus) — gatunek z rodziny -»-małp wąskonosych. Wyglądem i wielkością przypomina magota. Długość
głowy i tu-
Makak czarny
łowią 44—66 cm, ogona 4—6 cm;
ciężar 5—10 kg. Sierść na wierzchu ciała czarna lub ciemnobrązowa, spód i kończyny nieco jaśniejsze; włosy na głowie skierowane w tył.
Twarz naga, brunatnoczarna, łuki brwiowe silnie zaznaczone. Ogon szczątkowy, skąpo owłosiony. Mieszkaniec połu-dniowo-zachodniej
części wyspy Celebes. [H.K.]
makak czubaty (.Cynopithecus niger), zwany też czarnym
189
maki szary
makakiem czubatym lub czubatym pawianem — gatunek z rodziny -s^małp wąskonosych. Długość głowy i tułowia ponad 60 cm, ogona
2—6 cm; samice mniejsze. Grzbiet ciemnobrązowy lub czarny, spód ciała nieco jaśniejszy. Nagnio-ty pośladkowe barwy jasno-cielistej.
Twarz naga, czarna, silnie wydłużona, łuki brwiowe wystające. Na szczycie głowy sterczące, długie włosy tworzą czub odróżniający go od
pozostałych makaków. Żyje parami lub w małych grupach. Zamieszkuje Celebes. [H.K.]
makak japoński (Mącąca fu-scata) — gatunek z rodziny
-^małp wąskonosych. Długość głowy i tułowia 47—60 cm, ogona 7—12 cm; ciężar 8—12 kg. Futro długie, gęste, żółta-wobrązowe.
Włosy na głowie skierowane w tył i na boki. Twarz prawie naga, jaskrawo czerwona, okalają ją włosy tworzące bokobrody i brodę.
Bardzo krótki ogon silnie owłosiony, z pęczkiem włosów na końcu. M.j. ma ze wszystkich małp najdalej na północ wysunięty zasięg.
Zamieszkuje Japonię. Podlega ścisłej ochronie. Odgrywa znaczną rolę w mitologii, literaturze i sztuce japońskiej. [H.K.]
makak jawajski (Mącąca irus)
— gatunek z rodziny -»małp wąskonosych. Długość głowy i tułowia 38—64 cm, ogona podobna; ciężar 3,5—8,5 kg. Futro
bladożółtawobrązowe lub szare albo ciemnobrunatne. Włosy na głowie, skierowane w tył, tworzą czasem w linii środkowej grzebień.
Twarz okolona bokobrodami. Na powiekach trójkąty bladej, nagiej skóry. Żywi się krabami. Zamieszkuje Filipiny, Półwysep Malajski,
Sumatrę i Borneo. [H.K.]
makak manga (Mącąca sinico)
— gatunek z rodziny -»małp wąskonosych. Długość głowy i tułowia 43—53 cm, ogona 46—
—62 cm; ciężar 4,4—8,3 kg. Sierść barwy złotej lub ruda-wobrązowej. Włosy na szczycie głowy sterczą na boki tworząc rodzaj okrągłej
czapki. Dolne części twarzy nagie, o czerwonym zabarwieniu. Ogon gładko owłosiony. Zamieszkuje nisko położone suche tereny
Cejlonu. [H.K.]
makak wschodni (Mącąca spe-cźosa) — gatunek z rodziny
—>-małp wąskonosych. Długość głowy i tułowia 50—70 cm, o-gona l—10 cm. Wełniste ciemnobrązowe futro. Na głowie włosy
opadające w tył i na boki są długie, na przedzie krótkie. Twarz naga, pomarszczona, różowa lub czerwona. Ogon szczątkowy, z rzadkim
owłosieniem, zwykle skierowany na bok. M.w. występuje w Asamie, Birmie, południowych Chinach i Wietnamie. [H.K.]
maki myszka -»lemurek my-szaty.
maki szary (Hapalemur gri-seus) — przedstawiciel rodziny
—»lemurowatych. Długość głowy i tułowia ok. 35 cm, ogona podobna. Futro długie, miękkie, najciemniejsze na głowie, na grzbiecie
brunatnoszare, ruda-woszare lub szarozielone, na stronie brzusznej białawe lub żółtawe. Głowa okrągła z krótkim nosem i małymi
owłosionymi uszami. Kończyny krótkie, szerokie, z dużymi poduszkami na końcach palców. Uzębienie dostosowane do rozdrabniania
twardego pokarmu
maltańczyk
190
|
