Nawet wówczas jednak, gdy mamy do czynienia z nowszą, skróconą wersją, w której królewnę budzi z uśpienia pocałunek królewicza, czujemy - choć nie zostaje to wyrażone tak dobitnie jak w dawniejszych wersjach - że bohaterka stanowi uosobienie doskonałej kobiecości. + Przeciwstawienie się rozpowszechnionemu przekonaniu o bierności niemowlęcia i jednostronności jego kontaktu z otoczeniem ludzkim to jedna z głównych idei wnoszonych przez prace autora poświęcone leczeniu dzieci autystycznych. Kwestię tę przedstawia Bettelheim najgruntowniej w książce The Empty Fortress. Infantiie Autism and the Birth ofthe Self. Free Press, New York 1967. (Przyp. D.D.) "Kopciuszek" Kopciuszek to chyba najbardziej znana, a być może także najbardziej przez wszystkich lubiana baśń.'^ Opowieść ta powstała niezmiernie dawno; kiedy w Chinach w IX w. p.n.e. pojawila się jej pierwsza zapisana wersja, baśń ta miała już swoją historię.' Szczegóły tego rodzaju, jak mała stopka mająca świadczyć o niezwykłych przymiotach moralnych i nadzwyczajnej piękności bohaterki oraz drogocenny pantofelek wskazują na wschodnie (choć niekoniecznie chińskie) pochodzenie baśni.* Współczesny słuchacz nie wiąże uroku seksualnego kobiety - czy w ogólności jej urody - z rozmiarem stopy, jak to było niegdyś w Chinach, gdzie kobietom od dzieciństwa krępowano stopy bandażami. Jak wiemy, Kopciuszek jest opowieścią o zazdrości i walkach związanych z rywalizacją między rodzeństwem oraz o zwycięstwie bohaterki nad prześladującymi ją i degradującymi siostrami. Na długo przedtem, zanim Perrault nadał tej baśni postać, w jakiej obecnie jest najbardziej znana, "życie pośród popiołów" symbolizowało położenie osoby, która została zepchnięta na najniższe miejsce wśród rodzeństwa; odnosiło się to zarówno do jednej, jak do drugiej płci. W Niemczech na przykład istnieją opowieści, w których nie dziewczynka, ale chłopiec przechodzi koleje losu analogiczne do dziejów Kopciuszka i na koniec zostaje królem. Bracia * Wiemy, że cenne pantofelki stanowiące wyroby artystyczne znano w Egipcie od III w. p.n.e. W pewnym dekrecie rzymskiego cesarza Dioklecjana wyznaczone zostają maksymalne ceny różnego rodzaju obuwia, także kobiecych pantofelków wytwarzanych z delikatnej skóry wyrabianej w Babilonie, barwionej na purpurowo lub szkarłatnej, i pozłacanych.75 368 Grimm zatytułowali podawaną przez nich wersję baśni Aschenput-tel. Słowo to oznaczało pierwotnie najniższą, brudną sługę kuchenną zajmującą się wygarnianiem popiołów z komina. W języku niemieckim znajdujemy wiele przykładów świadczących o tym, że wspomniane wyrażenie oznaczało nie tylko degradację w ogólności, lecz właśnie degradację stanowiącą rezultat rywalizacji między rodzeństwem, i że odnosiło się do osoby, która, poniżona przez brata czy braci, na koniec osiągała nad nimi przewagę. Marcin Luter powiada w Rozmowach przy stole, że Kain, choć został złoczyńcą, który zaparł się Boga - żył w dostatku, a pobożnego Abla zmusił do tego, by był "bratem od popiołów" (Aschenbrildel), niczym, całkowicie podporządkowanym Kainowi. W jednym ze swoich kazań Luter mówi, że Ezaw znalazł się wobec Jakuba w położeniu "brata od popiołów". ^ Kain i Abel oraz Jakub i Ezaw to biblijne przykłady braci, z których jeden gnębi lub niszczy drugiego. Baśnie na miejsce braci czy sióstr rodzonych wprowadzają postacie braci i sióstr przyrodnich - prawdopodobnie po to, aby wzajemna niechęć, której istnieniu w przypadku prawdziwego rodzeństwa wolelibyśmy przeczyć, zyskała wyjaśnienie i stała się dopuszczalna. Tymczasem rywalizacja między rodzeństwem jest zjawiskiem powszechnym i "naturalnym", w tym sensie, iż stanowi negatywną konsekwencję posiadania siostry czy brata, podczas gdy pozytywną konsekwencją tego faktu są rodzące się z wzajemnej + Niem. Aschen znaczy "popioły", a także "prochy" (zmarłych). Symboliczne sensy zawarte w imieniu bohaterki analizuje autor w dalszych częściach rozdziału. Uprzedzając jego rozważania, zwrócę tylko w tym miejscu uwagę, że popularna polska wersja imienia bohaterki - Kopciuszek, jest myląca. Zastępując "popioły" - "kopciem", narzuca ona skojarzenia ze skrajnym brudem. Tymczasem, jak pokażą dalsze wywody autora, w imieniu bohaterki zawarte są aluzje do niezwykłej czystości. Nadto, męski rodzaj gramatyczny imienia dziewczynki sprawia w polszczyźnie kłopoty z językowym ukształtowaniem opowieści ("Kopciuszek poszedł, powiedział, wdział piękną suknię" itp.). Jednakże podobne
|