przyczyniajš się do powstawania zmian...

Linki


» Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.
»
Otóş — wracając do języka — ma się on do sfery znaczeń tak, jak się ma kościec do sfery Ĺźyciowych procesĂłw, najpierw powstawały znaczenia, a potem...
»
Dzięki Władysławowi Chojnackiemu powstała dokumentacja, która stała się podstawš przygotowanej do druku przez Wojciecha Chojnackiego i Marka Jastrzębskiego...
»
Przyczepa była pusta, a ślady stóp prowadziły z obozowiska w różnych kierunkach, toteż po chwili zastanowienia Boone wspiął się na pagórek leżący na zachód...
»
- Skąd ona ją wzięła?- Kazała zrobić zaraz po twoim wyjeździe z Cimmury i przywiozła tu z sobą, pewnie dla tej samej przyczyny, dla której rybak zawsze ma w...
»
W jakich okolicznoœciach doszło do powstania nowych obozów pracy? Stanowiły one etap poœredni woprocesie zagłady ludnoœci żydowskiej...
»
przez całe życie prowadził milczący spór z Marksem, podkreślając, że nierówność jest zjawiskiem wielowymiarowym i jej przyczyny nie tkwią...
»
- Jak sądzisz, czy ma to związek z tym, co stało się z tym dzieckiem? To znaczy z klinicznego punktu widzenia, czy to mogło być główną przyczyną śmierci?- Nie...
»
przyczyny tak˝e nie mia∏y na Ăłw fakt decydujĂ cego wp∏ywu) – ju˝ od pierwszych dni nap∏ywaç zaczyna∏y do Miasta i jego okolic ca∏e...
»
stkami rozkładaj cego si ciała powstaj w ciałach gnij - cych istoty ywe14...
»
Po wytworzeniu w każdej grupie silnego poczucia spójności, stworzono warunki dla powstania konfliktu...

Dzieci to nie książeczki do kolorowania. Nie da się wypełnić ich naszymi ulubionymi kolorami.

Kiedy jakaœ populacja powiększa się,
wówczas konieczne sš nowe formy aktywnoœci gospodarczej, po to by nakarmić,
ubrać i zapewnić mieszkania większej liczbie ludzi; niezbędne stajš się także nowe
zasady prawnej i politycznej organizacji, aby kierować i kontrolować oporne często
masy; do socjalizacji narastajšcej liczby młodzieży potrzebne sš nowe szkoły i
zasady edukacji itd. Wzrost populacji jest zatem potężnš siłš napędowš w
społeczeństwie; wymusza wiele zmian instytucjonalnych. Z drugiej strony obniżanie
się jej wielkoœci może również stwarzać parcie ku zmianom, ale już dużo słabsze.
Kiedy obniża się liczba ludnoœci, jak to było w większoœci krajów Europy
Wschodniej pod rzšdami komunistycznymi przez czterdzieœci lat po drugiej wojnie
œwiatowej, zmniejsza się liczba osób. które trzeba zatrudnić, oraz dzieci w
szkołach.
Zmiany wywoływane sš także przez ruchy ludnoœci. Kiedy zwiększa się
urbanizacja. czemu towarzyszy masowy napływ ludzi zamieszkujšcych tereny
wiejskie do miast, jak to się dzieje obecnie w krajach Trzeciego Œwiata, w
niebywałym tempie rozwija się infrastruktura miejska, tworzšc ogromne dzielnice
slumsów dla zdesperowanych i niechętnie poddajšcych się jakiejkolwiek władzy
ludzi. Sytuacja la z kolei wymusza dostosowanie się do niej rzšdu, szkolnictwa i
gospodarki. Z drugiej strony, na niektórych obszarach miejskich zmniejsza się
liczba ludnoœci — zjawisko to jest bardzo widoczne w Stanach Zjednoczonych;
pozostajš tam głównie biedniejsi i starsi, czyli z natury mniej mobilni, którzy
oczekujš opieki władz lokalnych, gdy tymczasem pieniędzy z podatków jest coraz
198
mniej. Sytaucja ta wymusza zmiany na samorzšdach lokalnych, opiece
społecznej, szkolnictwie ora/, innych instytucjonalnych strukturach miejskich.
Migracje oraz, obszary, gdzie występujš one w większym nasileniu, także majš
ogromny wpływ na strukturę społeczna. Na przykład napływ Meksykan na tereny
południowo--zachodnie /.mienia w ogromnym stopniu nie tylko kulturę tego
regionu, ale także jego gospodarkę, charakter lokalnych rzšdów, œwiadczenia
społeczne i szkolnictwo. Również napływ do miast wielu naszych krewnych w
poprzednim i na poczštku tego stulecia spowodował zmiany w najważniejszych
instytucjach tych regionów. Emigracja także ma wpływ na społeczeństwo,
zwłaszcza jeœli wyjeżdżajš ludzie wykształceni, przedstawiciele wolnych zawodów i
biznesu — wówczas odbija się to bardzo niekorzystnie na gospodarce, sferze
rzšdzenia i szkolnictwie; natomiast jeœli wyjeżdżajš pracownicy fizyczni, wówczas
może dojœć do braku siły roboczej, chociaż emigracja biedniejszych warstw często
odcišża władze, szkolnictwo oraz inne instytucje.
Struktura wiekowa danej populacji także ma istotny wpływ na powstawanie
zmian. Populacja, w której stosunek ludzi młodych do starych obniża się, jak to się
dzieje w Stanach Zjednoczonych i w większoœci krajów europejskich, zaczyna mieć
kłopoty z uzyskaniem odpowiednio wysokich dochodów z podatków (od tych,
którzy pracujš) potrzebnych na utrzymanie ludzi starszych (którzy nie pracujš). Z
drugiej strony społeczeństwo. w którym przeważajš ludzie młodzi, jak to jest w
przypadku społeczeństw Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki, będzie mieć problemy z
przygotowaniem odpowiedniej liczby miejsc pracy, szkół i œwiadczeń społecznych
dla tych wszystkich młodych ludzi — co często podkopuje zaufanie do
politycznych przywódców i w konsekwencji prowadzi do zmian w instytucjach
politycznych.
Tak więc, jak już wspominałem w rozdziale dziesištym, wielkoœć danej populacji,
jej skład i ruchy nie sš czymœ obojętnym, wręcz przeciwnie—prowadzš do zmian.
Wystarczy przyjrzeć się temu, co dzieje się w krajach Trzeciego Œwiata, aby się o
tym przekonać; ale nawet w naszym własnym kraju widzimy, jakie naciski na
strukturę społecznš i kulturę wywiera imigracja, wewnętrzne migracje oraz starzenie
się społeczeństwa. Osoby należšce do młodszych grup wiekowych w Ameryce
czeka wielki wysiłek przystosowania się do owych zmian demograficznych,
ponieważ to one będš musiały płacić za opiekę medycznš oraz wszelkie inne
œwiadczenia społeczne, które państwo zapewnia ludziom starszym.
INTERPRETACJE ZMIAN
Już od chwili swych narodzin socjologia usiłuje poznać i zrozumieć przemiany
społeczne (Nisbet, 1966, 1969). Każdy z jej twórców dšżył do wyjaœnienia wielkich
transformacji swoich czasów: industrializacji oraz jej wpływu na reorganizację
społeczeństw, na stosunki społeczne oraz życie poszczególnych ludzi. PóŸniejsi
socjologowie kontynuowali tę tradycję, usiłujšc zrozumieć przekształcenia zwišzane
z postindustrializmcm i powstajšcš erš informacji. Przyjrzyjmy się pokrótce
niektórym modelom badawczym wykorzystywanym do interpretacji zmian
społecznych.
199
Cykliczne modele zmian
Herbert Spencer (1874-1896) był pierwszym socjologiem, który opracował
model
cykliczny. Uważał on, że każdy typ społeczeństwa w historii ludzkoœci
przechodzi okreœlony cykl od „wojowniczego" do „industrialnego". Społeczeństwo
„wojowników" to takie, w którym władza jest skoncentrowana i scentralizowana,
natomiast w „industrialnym" jest ona zdecentralizowana. Spencer uważał, że każda
z tych skrajnych form dšży do tego, by stać się swoim przeciwieństwem. System
scentralizowany cechuje się nadmiernš regulacjš wszystkich dziedzin życia, co
prowadzi do stagnacji gospodarczej i niezadowolenia, a w konsekwencji do
powstania przekonań oraz nacisków politycznych zmierzajšcych do osłabienia
funkcji regulacyjnych władzy oraz do jej decentralizacji. Natomiast system
zdecentralizowany cierpi na brak dostatecznych regulacji, co utrudnia koordynację
oraz kontrolę i prowadzi do powstawania przekonań oraz ruchów społecznych
domagajšcych się wzmocnienia regulacji poprzez centralizację władzy. Tak więc
jednš z istotnych sit dynamizujšcych społeczeństwo jest oscylowanie pomiędzy
centralizacjš i decentralizacjš władzy — proces ten w sposób dramatyczny został
ujawniony przez rozpad silnie scentralizowanego imperium sowieckiego na o wiele
bardziej zdecentralizowanš grupę niezależnych państw.
Innš teorię cyklicznoœci sformułował ekonomista, a zarazem socjolog, Vilfredo
Pareto (1916). Podobnie jak Spencer twierdził on, że centralizacja polityczna
prowadzi do ograniczeń ekonomicznych, co z kolei wywołuje niezadowolenie
wœród ludzi oraz stagnację w rozwoju i przepływie kapitału. Sytuacja ta wytwarza

Powered by MyScript